Το παρακάτω κείμενο δεν φιλοδοξεί να κάνει μια συνολική αποτίμηση των αποτελεσμάτων, ούτε να χαράξει με ολοκληρωμένο τρόπο την στρατηγική για το επόμενο διάστημα. Γράφτηκε για να συμβάλει στην συζήτηση αλλά και στην διαμόρφωση του σχεδίου απόφασης της συνόδου της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΣΥΝ φωτίζοντας συγκεκριμένες πτυχές όπου υπήρχαν διαφωνίες. Με αυτή την έννοια δεν αποτελεί μια άκρως προσωπική τοποθέτηση αλλά μια προσπάθεια ώστε να καταγραφεί μια συγκεκριμένη οπτική διατυπωμένη με ένα κατα το δυνατόν νηφάλιο και θετικό τρόπο.
- Εισαγωγική παρατήρηση
Η αυτοκριτική δεν ωφελεί σε τίποτα όταν γίνεται με όρους αυτομαστιγώματος ή αυτοδικαίωσης της άποψης που είχαμε κατά τον σχεδιασμό μιας γραμμής. Η υλοποίηση της γραμμής στην κοινωνία είναι αυτή που μας κάνει να βγάζουμε συγκεκριμένα συμπεράσματα για την από δω και πέρα δράση μας. Αυτά αποτελούν προϋπόθεση αν θέλουμε κάποια στιγμή να παρέμβουμε ως κόμμα ενεργά στο κοινωνικό και στο πολιτικό πεδίο σε μια τόσο κρίσιμη συγκυρία για την ελληνική κοινωνία.
Για οποιαδήποτε λοιπόν συζήτηση, και αν έχουμε όλη την εκτίμηση πως το αποτέλεσμα των εκλογών δεν αποτελεί καταστροφή από την μία, αλλά βρίσκεται πολύ κάτω από τους στόχους που είχαμε θέσει από την άλλη, πρέπει να σταματήσουμε την έκρηξη αλληλοσυγκρουόμενων υποκειμενισμών και την ατέρμονη μάχη για την ηγεμονία με κάθε τρόπο στο εσωτερικό του κόμματος αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ, στην βάση εγκεφαλικών, τις περισσότερες φορές, σχεδίων για την σωτηρία.
- Συγκεκριμένες παρατηρήσεις συμβολής για την αποτίμηση της περιόδου
Πριν την μελέτη του ίδιου του εκλογικού αποτελέσματος χρειάζεται μια συνολική αυτοκριτική για την περίοδο των δύο τελευταίων χρόνων. Αναμφισβήτητα ακολουθήσαμε μια πορεία αυτοακύρωσης των όποιων συγκριτικών πλεονεκτημάτων του ΣΥΡΙΖΑ στον χώρο της Αριστεράς και βασικά διαψεύσαμε εν πολλοίς την ελπίδα για μια νέα ενωτική και μαχητική Αριστερά που θα συγκροτηθεί στην βάση των αξιών μας ή του ηθικού πλεονεκτήματος που με πράξεις είχαμε καταφέρει να αποκτήσουμε μια προηγούμενη περίοδο.
Σημαντικό στοιχείο αυτής της διαλυτικής κατάστασης αποτελεί η ίδια η κρίση και η ελάχιστη κοινωνική μας γείωση που μας οδήγησε σε μία πορεία συγκρούσεων στην βάση των ιδιαίτερων απόψεων του καθενός πέρα και έξω από τα προβλήματα της κοινωνίας. Επικράτησε για μια περίοδο μια οικονομίστικη λογική που οδηγούσε τις διαφωνίες στα άκρα. Ήταν μια μάχη στην οποία η όξυνση του κοινωνικού ζητήματος αντί να εντείνει την παρέμβασή μας εκεί, μας οδηγούσε σε μια απογειωμένη υπερπολιτικοποιημένη ατζέντα με στόχο να ανεβρεθεί το ιδανικό σύνθημα-σχέδιο που θα συνεγείρει αυτόματα τον κοιμώμενο κοινωνικό γίγαντα. Από αυτά τα στοιχεία δεν εξαιρούνται πολλές από τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και από τις απόψεις που συγκροτήθηκαν ειδικά στην προσυνεδριακή περίοδο στο εσωτερικό μας.
Η διαδικασία αυτή επέτεινε την απογοήτευση και σταμάτησε βίαια μια σειρά παραδειγματικών δράσεων και προσπαθειών σε όλη την Ελλάδα που είχαν οδηγήσει στην συγκρότηση αυτού που ονομάσαμε κοινωνικού ΣΥΡΙΖΑ και ενός σαφούς ριζοσπαστικού στίγματος του χώρου. Συνέπεια των παραπάνω η δημιουργία μιας νοσηρής κατάστασης κυρίως στο επίπεδο της γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στην εσωκομματική λειτουργία που ανεξάρτητα από το ποιες θα ήταν οι επιλογές μας στις αυτοδιοικητικές εκλογές η εικόνα μας στην κοινωνία είχε υποστεί ήδη πολύ σημαντικό πλήγμα.
Σε αυτήν την κακή δημόσια εικόνα και στην μειωμένη απεύθυνση του χώρου προφανώς συνέβαλε και η επιλογή της αποχώρηση της ανανεωτικής πτέρυγας που, στην πορεία εσωτερικών συγκρούσεων και ενώ όλοι επέστρεφαν στα βασικά αναλυτικά εργαλεία συγκρότησής τους, επανέφερε το σχέδιο της υπεύθυνης κεντροαριστερής δύναμης θέτοντας βέτο στην συνέχιση του ΣΥΡΙΖΑ.
Ακόμα σε αυτό το νοσηρό κλίμα συνέβαλαν οι επιλογές του πρώην προέδρου του κόμματος που σε συμμαχία με μέρος των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε βήμα βήμα στην συγκρότηση ενός σχήματος που τελικά συγκρότησε αυτόνομο ψηφοδέλτιο στην περιφέρεια Αττικής επιτείνοντας την εικόνα της πολυδιάσπασης του χώρου του ΣΥΡΙΖΑ.
Από αυτή την πορεία δεν καταφέραμε εμείς ως κόμμα, με τα κεντροβαρή χαρακτηριστικά που μπορούν να έχουν οι παρεμβάσεις μας λόγω μεγέθους και ιστορικότητας, να παίξουμε εκείνο τον εξισσοροπητικό ρόλο που θα έβαζε φρένο στον αλληλοσπαραγμό και θα έστρεφε, με πρωτοβουλίες σε όλα τα επίπεδα, τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στο πεδίο της πραγματικής πολιτικής μάχης εντός της κοινωνίας. Σε αυτό συνέβαλε η δική μας κακή εσωτερική κατάσταση και η αναγκαστική ως ένα βαθμό εσωστρέφεια που σου επιβάλει μια συνεδριακή διαδικασία, στην οποία οδηγηθήκαμε αναγκαστικά και με απαίτηση των μελών του κόμματος για την υπέρβαση χρόνιων αδυναμιών και την χάραξη μιας νέας στρατηγικής, δεν μας άφησαν να παρέμβουμε εγκαίρως ως οφείλαμε. Ακόμα η αδυναμία υλοποίησης με σταθερότητα ενός συνεκτικού σχεδίου τόσο όσον αφορά την συμμαχία μας αλλά και όσον αφορά την ίδια την πολιτική μας πρόταση μας οδήγησε σε ανεξήγητες υπαναχωρήσεις που δημιουργούσαν κλίμα αβεβαιότητας αλλά και αναξιοπιστίας. Ακόμα και μέχρι σήμερα η εσωκομματική συζήτηση εξελίσσεται σαν να μην έχει ολοκληρωθεί η προσυνεδριακή διαδικασία με μεγάλη πόλωση και επιθετικότητα που δυσκολεύει το όλον κόμμα να προχωρήσει.
Αν στα παραπάνω συνυπολογίσουμε τις χρόνιες αδυναμίες διαχείρισης της διαφωνίας στο επίπεδο της γραμματείας και την αδυναμία να συγκροτήσουμε και να υλοποιήσουμε ένα σοβαρό σχέδιο που θα απαντάει στο αίτημα για περισσότερη δημοκρατία στον ΣΥΡΙΖΑ ιδιαίτερα από τους ανένταχτους και τις ανένταχτες και μέσα σε μια γενική οργανωτίστικη συζήτηση από την οποία απουσίαζε η συνεννόηση πάνω στο πολιτικό σχέδιο οδηγηθήκαμε σε αλλεπάλληλα αδιέξοδα. Για δεύτερη φορά στην ιστορία του ΣΥΡΙΖΑ φτάσαμε σε συμφωνία επί του πολιτικού σχεδίου για τις αυτοδιοικητικές εκλογές που όμως αποδείχτηκε γρήγορα πως δεν ανταποκρινόταν σε πραγματικές προθέσεις αφού δεν μπορούσε να αποκτήσει υλική υπόσταση με βάση τα ανταγωνιστικά σχέδια που είχαν ήδη εκπονηθεί. Το μόνο που έμενε ήταν οι αλληλοκατηγορίες για το ποιος έχει την ευθύνη για την συνολική κατάσταση.
Σε αυτό το τοπίο και πριν μπούμε στην ουσία της αποτίμησης των εκλογικών μας επιλογών και των αποτελεσμάτων αυτής της μάχης πρέπει να παραδεχτούμε πως δεν καταφέραμε να υπερβούμε τα πολλά και διαφορετικά σχέδια που και άλλες φορές καταθέταμε ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών. Έτσι και μέσα σε ένα τοπίο απαξίωσης της πολιτικής δεν καταφέραμε να εκφράσουμε μια κυρίαρχη πολιτική πρόταση, αλλά και με δεδομένη την πίεση χρόνου στην οποία συνέβαλαν καθοριστικά οι παραπάνω αδυναμίες μας, λειτουργήσαμε αποσπασματικά σε πολλές μεγάλες πόλεις και περιφέρειες της χώρας φτιάχνοντας σχήματα την τελευταία στιγμή με διαφορετικά στοιχεία ταυτότητας παρόλο τον γενικό αντιμνημονιακό χαρακτήρα.
Μέσα σε αυτή την διαδικασία δεν σεβαστήκαμε ιδιαιτερότητες κινήσεων που είχαν ήδη πολύχρονη δράση κάνοντας προτάσεις με στοιχεία κεντρικών πολιτικών ισορροπιών και με κριτήρια δημοφιλίας όπως συνέβη με άστοχες κινήσεις σχετικά με την Ανοιχτή Πόλη.
Ακόμα εγκλωβιστήκαμε στην βυζαντινολογία της γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ εγκλωβίζοντας και σχήματα σε όλη την Ελλάδα και υποτιμώντας τις όποιες υποψηφιότητες μελών του κόμματος. Χωρίς να σημαίνει πως πρέπει να υπάρχει κάποια δεδομένη κομματική επετηρίδα δεν μπορεί να δίνουμε την εικόνα ως χώρος πρέπει να συνεργαστούμε με κάποιον ανεξάρτητο ή κάποιον που προέρχεται από άλλον χώρο για να πιστέψουμε πως θα πετύχουμε ένα καλό αποτέλεσμα και πως τα στελέχη του κόμματος ή του χώρου σε πρώτες θέσεις ευθύνης είναι αναγκαστικές επιλογές ή επιλογές ήττας. Τα αποτελέσματα ούτως ή άλλως διαψεύδουν αυτήν την άποψη.
Συμπερασματικά οφείλουμε να πούμε πως η πρότερη εικόνα πολυδιάσπασης και μάχης για μικροκομματικά οφέλη και μικροεξουσίας καθιστούσαν αυτή την μάχη από τα πριν πολύ δύσκολη ανεξάρτητα του σχεδίου που θα δοκιμάζαμε.
- Σχετικά με την προεκλογική μας τακτική και ειδικά για τον Δήμο της Αθήνας
Ακόμα η ιδιαιτερότητα αυτής της εκλογικής μάχης ως η πρώτη στην μετά μνημόνιο εποχή μας οδήγησε ορθά σε μια προσπάθεια ανάδειξης του κεντρικού μηνύματος που έπρεπε να βγει από τις εκλογές οδηγώντας μας όμως ταυτόχρονα σε μια υποτίμηση των βασικών αυτοδιοικητικών μας χαρακτηριστικών και της πρότυπης δουλειάς που είχαμε κάνει σε διάφορες περιοχές που δεν αξιοποιήθηκε όπως έπρεπε.
Αντίστοιχα θέτοντας ως κεντρική την αντιμνημονιακή μάχη υποτιμήσαμε ριζοσπαστικά, εναλλακτικά, νεολαιίστικα και οικολογικά χαρακτηριστικά καθώς και στοιχεία του προγραμματικού μας λόγου πληρώνοντας το τίμημα, ενώ ταυτόχρονα άλλοι χώροι ή κινήσεις με σαφώς πιο απολίτικα χαρακτηριστικά επένδυσαν πάνω σε αυτό το κενό.
Τα παραπάνω έπαιξαν αρνητικό ρόλο για την πολύ δύσκολη μάχη που δώσαμε στον Δήμο της Αθήνας κόντρα στον πρώην δήμαρχο και έναν τυπικά ανεξάρτητο υποψήφιο με την χλιαρή στήριξη του ΠΑΣΟΚ αλλά και των οικολόγων καθώς και πολλών πρώην συντρόφων μας της Δημοκρατικής Αριστεράς που έχουν και οργανωτικές δυνατότητες στο Δήμο της Αθήνας. Παρ όλα αυτά η επικεφαλής μας που τελικά επιλέχθηκε από τα σπλάχνα της παράταξης έδωσε την μάχη παραπάνω από αξιοπρεπώς, με όλες της τις δυνάμεις και με εξαιρετικά επιτυχημένες παρεμβάσεις, αφήνοντας ορθά απολύτως ικανοποιημένο όλο τον κόσμο της παράταξης.
- Σχετικά με τις επιλογές μας στην περιφέρεια Αττικής
Όσον αφορά στην περιφέρεια Αττικής που εκ των πραγμάτων ήταν μια κεντρική μάχη και με βάση την παραπάνω ανάλυση μας και λόγω της υψηλής πληθυσμιακής πυκνότητας οδηγηθήκαμε σε μια δύσκολη και τολμηρή επιλογή υψηλού ρίσκου.
Σήμερα εκτιμάμε πως ορθά τις εκλογές δεν μπορούσαμε να τις δώσουμε σαν να μην υπήρχε το μνημόνιο και πως η προσπάθειά μας για την δημιουργία μιας πλατιάς παράταξης που θα κερδίζει παραδοσιακούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που απογοητεύονται από την ακραία καταστροφική πολιτική της κυβέρνησης ήταν ορθή.
Ταυτόχρονα όμως η αντίληψη με την οποία υλοποιήθηκε καθώς και ο τρόπος που λειτούργησε το κόμμα στο εσωτερικό της παράταξης πρέπει να αντιμετωπιστούν αυτοκριτικά με δεδομένο πως το αποτέλεσμα είναι σαφώς κατώτερο των στόχων μας και με διαπιστωμένη την αδυναμία μας να πείσουμε για την ορθότητα αυτής της επιλογής τον κόσμο που τα τελευταία χρόνια έχουμε χτίσει σχέσεις εμπιστοσύνης,αδυναμία μας να συσπειρώσουμε και να εμπνεύσουμε τα μέλη μας να δώσουν με πάθος αυτή την κρίσιμη μάχη και τέλος με βάση την κάθετη διαφωνία και την μη συμμετοχή σε αυτή την παράταξη των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ ειδικά αυτών που έχουμε δώσει με κοινή αντίληψη σειρά μαχών τα τελευταία χρόνια.
Πρέπει να δούμε πως σχέδια τα οποία δεν έχουν δουλευτεί μέσα στην κοινωνία και δεν έχουν παράξει θετικά αποτελέσματα ή δεν αποτελούν μια άμεσα κατανοητή επιλογή από τον κόσμο της Αριστεράς δεν είναι δεδομένο πως θα λειτουργήσουν θετικά επειδή δημοσκοπικά ή σε επίπεδο κεντρικού σχεδιασμού δείχνουν νικηφόρα.
Ακόμα πρέπει να πούμε πως το ισχυρό πλήγμα που είχαμε να αντιμετωπίσουμε μετά την αποτύπωση του διχαστικού σχεδίου από την πλευρά του Αλέκου Αλαβάνου και κάποιων συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ σε ανεξάρτητο ψηφοδέλτιο στην Περιφέρεια Αττικής το υπερτιμήσαμε και ετεροπροσδιοριστήκαμε σε κάποιο βαθμό απέναντί του. Αν και έγκαιρα είχαμε αντιληφθεί την αδυναμία απεύθυνσης στην κοινωνία ενός σχεδίου που απλά εκμεταλλεύεται τον δημόσιο χώρο απεύθυνσης που δημιουργεί ένα στέλεχος της Αριστεράς με σημαντική πορεία στην κεντρική πολιτική σκηνή εκφωνώντας ένα απογειωμένο σχέδιο με βασικά στοιχεία τον βερμπαλισμό και την αντικαπιταλιστική αντιευρωπαική ρητορεία δυστυχώς αντιδράσαμε με κάποια φοβικά αντανακλαστικά απέναντι στο ενδεχόμενο μιας ενδοαριστερής αντιπαράθεσης και έτσι αποτέλεσε για μας μονόδρομο η επιλογή ενός προσώπου εκτός αριστεράς ως επικεφαλής της παράταξης στην περιφέρεια Αττικής.
Το αποτέλεσμα αν και είναι αξιοπρεπές δεδομένης της κατάστασης του χώρου δεν αγγιζει τους στόχους που είχαμε θέσει, δεν δίνει το σήμα ενός ουσιαστικού ρήγματος από τα αριστερά στο ΠΑΣΟΚ, δεν διευκολύνει την εξέλιξη του ίδιου του σχεδίου για την συνάντηση με τον κόσμο που αποδεσμεύεται από το ΠΑΣΟΚ, ενώ δεν συμβάλει και στην βελτίωση της κατάστασης στον χώρο της Αριστεράς. Αυτό δεν σημαίνει πως το σχέδιο ήταν εξ αρχής λανθασμένο και φυσικά οφείλουμε να διατηρήσουμε και να λειτουργήσουμε την παράταξη όπως και σχέσεις τις οποίες δημιουργήσαμε την προεκλογική περίοδο με στελέχη αυτού του χώρου.
Αυτό που οφείλουμε να ξανασκεφτούμε είναι τους τρόπους μέσα από τους οποίους μπορούμε να απευθυνθούμε σε πιο πλατιά ακροατήρια που απογοητεύονται από τις δυνάμεις του δικομματισμού χωρίς όμως να αυτοαναιρούμαστε και να διαρρηγνύουμε σχέσεις που με κόπο έχουμε χτίσει για χρόνια με τον πάντα απαιτητικό κόσμο της αριστεράς. Επίσης πρέπει να δούμε πως θα αξιοποιούμε ένα πολιτικό προσωπικό που διαφωνεί ενεργά με την πολιτική του μνημονίου χωρίς όμως να θολώνουμε το κεντρικό μας στίγμα.
Οφειλουμε να μην αντιμετωπίζουμε την εκλογίκη μας τακτική μέσα από μια μια στατική ανάλυση της εκλογικής συμπεριφοράς της κοινωνίας. Για παράδειγμα στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές το πείραμα της Ανοιχτής Πόλης με την υποψηφιότητα του Αλέξη Τσίπρα απέδειξε πως ένα ριζοσπαστικό σχήμα με νέα χαρακτηριστικά μπορεί να έχει μεγαλύτερη απεύθυνση και σε κόσμο του ΠΑΣΟΚ από ότι μια υποψηφιότητα που προέρχεται από τον σοσιαλιστικό χώρο όπως ήταν η υποψηφιότητα για την υπρνομαρχία Αθηνών Πειραιά του Γιάννη Πανούση. Αυτό εξηγείτε μιας και η απεύθυνση σε σχετικά πιο νέο κόσμο με πιο χαλαρές ταυτότητες με τα κόμματα εξουσίας μπορεί να πείσει πιο εύκολα και να δημιουργήσει πιο ουσιαστικούς δεσμούς και με την έννοια της μετατόπισης ενεργού κόσμου προς τα αριστερά.
Στα παραπάνω στοιχεία αυτοκριτικής πρέπει να προσθέσουμε και την αδυναμία του κόμματος να παίξει ένα ενεργό ρόλο στην συγκρότηση της παράταξης με όρους δημοκρατίας και αποτελεσματικότητας, με διαδικασίες και όργανα, που θα σχεδιάζουν έγκαιρα και θα υλοποιούν στην βάση ενός σχεδίου και να μην κινείτε μόνο με βάση την αυτενέργεια κάποιων στελεχών και την παρεμβατικότητα τους ή όχι στον επικεφαλής.
- Στοιχεία για το σχέδιο μας από δω και πέρα
Βασική αντίληψη μας πρέπει να είναι πως βάζουμε το συνολικό σχέδιο που αποφασίσαμε στο συνέδριο του κόμματος σε υλική εφαρμογή από αύριο το πρωί με άμεσα παραγόμενα αποτελέσματα.
1) Ευρωπαϊκός συντονισμός – ευρωπαϊκή απάντηση στην κρίση
Στο σημερινό τοπίο πρέπει άμεσα να κινηθούμε δημιουργώντας γεγονότα αλλά και συγκροτώντας μια κεντρική πρόταση μας για την διέξοδο από την κρίση.
Αξιοποίηση του συνεδρίου του ΚΕΑ
Τεκμηρίωση για την απάντηση της Αριστεράς στην κρίση – Προβολή των θέσεων του συνεδρίου και του προγράμματος (έμφαση στην λογική του ξηλώματος των συνθηκών και της επανίδρυσης της Ευρώπης πέρα από την βαρβαρότητα του νεοφιλελευθερισμού και ανοίγωντας την ιστορική προοπτική του σοσιαλισμού με δημοκρατία και ελευθερία)
Εκδηλώσεις και με καλεσμένους από την υπόλοιπη Ευρώπη – συντονισμός δράσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο
2) Βάζουμε σε εφαρμογή ένα άμεσο σχέδιο παρεμβάσεων για την κρίση δημιουργώντας κλίμα ανυποχώρητου αγώνα διαρκείας.
Πρώτη προτεραιότητα η Απεργία στις 15 Δεκέμβρη με ένα πλήρες σχέδιο επισκέψεων σε εργασιακούς χώρους, εκδηλώσεων, δράσεων και ακτιβισμών.
Απαραίτητο για την παρέμβασή μας ο συντονισμός σε συνδικαλιστικό και αυτοδιοικητικό επίπεδο για τα ζητήματα της κρίσης και της αλληλεγγύης – αυτοοργάνωσης ως πρώτη απάντηση από την πλευρά του κόσμου της εργασίας
3) Οργανωτική ανασυγκρότηση του κόμματος και υλοποίηση των αποφάσεων του συνεδρίου για κόμμα των μελών. Προτάσεις για εξωστρεφή δράση των οργανώσεων. Συντονισμός και καλός σχεδιασμός με κεντρική στήριξη από το κόμμα των δυνάμεών μας σε αυτοδιοικητικό – συνδικαλιστικό επίπεδο.
Νέα καταγραφή μελών – εκλογή γραμματειών ΠΚ – Συνδιασκέψεις
Λειτουργία τμημάτων – τεκμηρίωσης Επιτροπής πολιτικού σχεδιασμού – επιτροπής προγράμματος
Συγκρότηση μια επιτροπής που θα συζητήσει τα χρόνια προβλήματα του κόμματος και θα καταλήξει σε συγκεκριμένες προτάσεις για την δομή και την λειτουργία του κόμματος με την οπτική της περισσότερης δημοκρατίας
4) Για τον ΣΥΡΙΖΑ, την ενότητα της Αριστεράς και την κοινή δράση ενάντια στο μνημόνιο
I. Χρειάζεται άμεσα μια πρωτοβουλία για την κοινή δράση ενάντια στο μνημόνιο και τις συνέπειές του. Αυτή η πρόταση οφείλει να απευθύνεται στο πιο πλατύ εύρος δυνάμεων από τον χώρο που απεγκλωβίζεται από το ΠΑΣΟΚ μέχρι την Άκρα Αριστερά. Μια τέτοια πρωτοβουλία πρέπει να προτείνουμε να πάρει η ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ με πολύ καλό σχεδιασμό και ένα μίνιμουμ πλαίσιο δράσεων που θα προτείνουμε.
Ένα πρώτο τέτοιο βήμα θα μπορούσε να ήταν μια πλατιά πρωτοβουλία για την υπεράσπιση του κοινωνικού κράτους στην κατεύθυνση της εξυπηρέτησης των κοινωνικών αναγκών που θα προβάλει και μια νέα αντίληψη για τον δημόσιο τομέα.
II. Είναι δεδομένο από την μία πλευρά πως για τον ΣΥΡΙΖΑ ξημερώνει μια πολύ δύσκολη μέρα. Από την άλλη όλοι καταλαβαίνουν πως ενώ πρέπει να μείνει ζωντανή με κάθε τρόπο η διαδικασία συγκρότησης μιας νέας ενωτικής αριστεράς, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να συνεχίσει όπως πριν ως πεδίο διαμεσολαβήσεων και τακτικισμών. Με βάση αυτά και κυρίως όλα τα προβλήματα που εντοπίσαμε στο κομμάτι του απολογισμού πρέπει να πάρουμε άμεσα πρωτοβουλίες για διμερείς επαφές με όλες τις συνιστώσες που θα δώσει τον χρόνο για μια νηφάλια και εξαντλητική διερεύνηση των επόμενων βημάτων μας.
Σήμερα δεν μπορούμε να έχουμε μια ολοκληρωμένη πρόταση, αλλά σε αυτή την διαδικασία εμείς οφείλουμε να καταθέσουμε αφετηριακά στοιχεία του προβληματισμού μας:
- Δεν μπορεί στο εσωτερικό μιας συμμαχίας να συγκροτούνται και να δοκιμάζονται πολιτικά σχέδια που παραμένουν εν δυνάμει αυτόνομα και υποτιμούν την κοινή διαδικασία. Η ύπαρξη ανασυνθέσεων στο εσωτερικό μιας συμμαχίας αποτελεί ευτυχές γεγονός, από την στιγμή που συγκροτείται ως τέτοια όμως και απευθύνεται ως ένα στην κοινωνία θα μετέχει και ως μία συνιστώσα στην συμμαχία.
- Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε την λειτουργία μας ως ένα πρωτότυπο πολιτικό μόρφωμα με καθημερινή λειτουργία και παρέμβαση αν δεν βρούμε δημοκρατικά τρόπους επίλυσης της διαφωνίας και τρόπους αναβάθμισης της συμφωνίας μας. Η ομοφωνία μας οδήγησε σε πολλαπλά αδιέξοδα. Είναι αυτονόητο όμως πως ένα ανώτερο επίπεδο δημοκρατίας προϋποθέτει και μια αναβαθμισμένη συμφωνία επί του πολιτικού πλαισίου καθώς και κοινή παρέμβαση στο κοινωνικό επίπεδο. Είναι παράλογο να λειτουργούμε ως ενιαίο πολιτικό υποκείμενο, με ιδιαίτερα βεβαία χαρακτηριστικά και να μην μπορούμε να παρέμβουμε με κοινό τρόπο στο συνδικαλιστικό κίνημα ή στο επίπεδο της τοπικής αυτοδιοίκησης. Η πρόταση μας συγκροτείται πάνω στην αντίληψη του ανοίγματος νέων οριζόντων ενότητας και κοινής δράσης.
- Ένα συμμαχικό σχήμα που θα συνεχίσει να λειτουργεί με ομοφωνία πάνω σε ένα μίνιμουμ πλαίσιο δεν μπορεί να έχει μια καθημερινή πολιτική λειτουργία με τον τρόπο που την ζήσαμε ως σήμερα. Μπορεί όμως να παρεμβαίνει με κάποιες κεντρικές καμπάνιες και κοινές πρωτοβουλίες, με πρωτοβουλίες της ΚΟ σε συνεργασία με τις συνιστώσες που απαρτίζουν το εγχείρημα και κοινές παρεμβάσεις σε θεματικό(δικαιώματα, περιβάλλον κλπ) ή και τοπικό επίπεδο και οφείλει κάθε φορά χωρίς να φθείρεται και να διαλύει τον κόσμο τις αριστεράς να διερευνά τις δυνατότητες για κοινές εκλογικές καθόδους καθώς και για την διεύρυνσή του. Ένα τέτοιο ενωτικό εγχείρημα μας είναι για αυτή την μεταβατική περίοδο χρήσιμο και αναγκαίο τόσο ως προς την ενδυνάμωση των κοινών μας δράσεων όσο και ως προς την βελτίωση των σχέσεων εμπιστοσύνης.
- Από εκεί και πέρα αν υπάρχουν δυνατότητες μιας πιο στενής συνεργασίας δυνάμεων με βάση ένα ενιαίο και αξιόπιστο πολιτικό σχέδιο, μέσα ή και ανεξάρτητα από την διαδικασία του ΣΥΡΙΖΑ, είμαστε έτοιμοι να ανιχνεύσουμε τις δυνατότητες πιο στενής συνεργασίας προς την κατεύθυνση της περισσότερης δημοκρατίας σε όλα τα επίπεδα και ενδεχομένως και μιας συγκροτημένης ανασύνθετικής διαδικασίας που θα μπορούσε να δώσει νέα πνοή στον χώρο της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς. Αυτή η προοπτική δεν επερωτά ούτε στο ελάχιστο την ύπαρξη του Συνασπισμού αλλά αποτελεί κρισιμο βήμα μέσα στην συνολική του στρατηγική για την ενότητα και την κοινή δράση της Αριστεράς μιας και η αντίληψή μας είναι πως το κόμματα δεν είναι μεταφυσικά υποκείμενα αλλά οχήματα συλλογικής και δημοκρατικής συγκρότησης και λειτουργίας πάνω στην συγκυρία.
Τέλος οφείλουμε να πούμε πως ο ΣΥΝ παρά τις μεγάλες αλλαγές που έχουν συντελεστεί έχει ανταποκριθεί με επιτυχία στην ανάγκη για την ύπαρξη ενός ζωντανού μαζικού κόμματος της Αριστεράς πέραν της δογματικής Αριστεράς και της σοσιαλδημοκρατίας. Αυτή την πορεία είμαστε όλοι και όλες μαζί αποφασισμένοι να συνεχίσουμε έχοντας συνείδηση πως ο ΣΥΝ μπορεί να μην είναι ο ίδιος με την εποχή που συγκροτήθηκε, παραμένει όμως ενιαίος και ισχυρός, ανανεώνοντας συνεχώς στοιχεία της ταυτότητάς του.
Τάσος Κορωνάκης
25/11/2010
κάτω αριστερά 
Πρόσφατα σχόλια