Σήμερα που ένας νέος δρόμος ανοίγει για την ελληνική αριστερά, ο δρόμος της ενότητας και της ανασύνθεσης, και ζωντανεύει ξανά η ελπίδα για ισχυρή, αγωνιστική παρουσία της στην πολιτική και την κοινωνία, τι μπορεί να προσφέρει η επαγγελία της κομμουνιστικής ανανέωσης;
? Μια εκδήλωση αφιερωμένη στον σύντροφο Μπάμπη Δρακόπουλο
\Πρόγραμμα\
Παρασκευή 6 Ιουνίου ? 18.30 μ.μ.
«1968: Η κυοφορία των ανανεωτικών ιδεών, ο ευρωκομμουνισμός, η γέννηση του ΚΚΕ Εσωτερικού και του Ρήγα».
Σάββατο 7 Ιουνίου ? 15.30 μ.μ.
Αίθουσα Οικονομίδου (είσοδος από Σίνα)
«ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος: Το πείραμα μιας διαφορετικής αριστερής νεολαίας».
Σάββατο 7 Ιουνίου: 18.30 μ.μ.
«1968-2008 Το δύσκολο και συναρπαστικό ταξίδι της κομμουνιστικής ανανέωσης». Ιδέες, στρατηγικές και ερωτήματα που δεν χάθηκαν και αναδύονται ξανά στα κινήματα και την αριστερά του σήμερα.
Αργότερα το βράδυ μια αυτοσχέδια γιορτή, όπως παλιά…
Εισηγούνται ? παρεμβαίνουν ? συντονίζουν οι:
Όλγα Αθανίτου, Ρήγας Αξελός, Νίκος Βούτσης, Μαργαρίτα Γεραλή, Κώστας Γαβρόγλου, Χάρης Γολέμης, Μάνια Επιθυμιάδου, Φρεντερίκ Ζενεβέ, Μάκης Καβουριάρης, Γιώργος Κλάδος, Δημήτρης Κλαυδιανός, Παύλος Κλαυδιανός, Κυριακή Κλοκίτη, Σταμάτης Κοιλάκος, Περικλής Κοροβέσης, Μπάμπης Κοβάνης, Τάσος Κορωνάκης, Βασίλης Κωτούλας, Δημήτρης Κωσταράκος, Πάνος Λάμπρου, Μάκης Μπαλαούρας, Γιάννης Μπανιάς, Δημήτρης Μπελαντής, Τάκης Μπενάς, Ελένη Πορτάλιου, Άλκης Ρήγος, Μιχάλης Σαμπατακάκης, Χρυσούλα Στέκα, Ελένη Σταματάκη, Νίκος Τσιγώνιας, Νίκος Φίλης, Θεανώ Φωτίου.
«40 χρόνια ? χιλιάδες στιγμές».
Εκθέσεις αφίσας, μπροσούρας, φωτογραφίας για την περίοδο 1968-2008
«Η βιβλιοθήκη της ανανέωσης».
Έκθεση πολιτικού και λογοτεχνικού βιβλίου
Την εκδήλωση οργανώνει η Ανανεωτική Κομμουνιστική και Οικολογική Αριστερά (ΑΚΟΑ) με τους Νέους και Νέες της ΑΚΟΑ.
Σπάνια δίνω την πρέπεουσα σημασία στις παρεμβάσεις μου. Μετά απο αυτές εννοώ και όχι πριν. Μέχρι την τελευταία στιγμή σκέφτομαι, το πάω από δω, το πάω απο κει, ψάχνω επιχειρήματα και μέθοδο για να είμαι σαφής και πλήρης και μόλις τελειώσω, ούτε που συμμαζεύω τις σημειώσεις μου. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που φτιάχνω αυτό εδώ το μπλογκ μπας και γίνω λίγο πιο τακτικός και τις κρατάω. Μπας και γράφω δυο λόγια για εκδηλώσεις που μου τράβηξαν την προσοχή και δεν χάνεται ότι γράφω.
Αν όμως με ρώταγε κάποιος από όπου έχω μιλήσει ποια παρέμβαση θα μου στοιχίσει που δεν την έχω θα λεγα μάλλον εύκολα πως είναι η παρέμβασή μου στο τελευταίο συνέδριο και σε αυτή την εκδήλωση.
Δύσκολη η θέση μου και φορτισμένος με ενα τρόπο ξανάγραψα όλη μου την τοποθέτηση καθώς περίμενα να μιλήσω. Είπα κάτι γνήσιο νομίζω μα δεν ξέρω πόσο σημαντικό. Αν υπήρχε, κάποιος θα μπορούσε να το κρίνει. Τώρα μένω με μια γλυκόπικρη γεύση. Το γλυκό οφείλεται μόνο και μόνο στο ότι η αγαπημένη μου η Μαργαρίτα ήρθε και μ’ αγκάλιασε μετά.
κάτω αριστερά 
Πρόσφατα σχόλια