Αν και εσύ πιστεύεις ότι πρέπει να τους σταματήσουμε, την Κυριακή να είσαι εκεί

Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο.

Μας κοροϊδεύουν και ταυτόχρονα μας εκβιάζουν με το δίλημμα λιτότητα ή χάος, μνημόνιο ή χρεωκοπία, μεσοπρόθεσμο ή δραχμή κλπ.

Στην ουσία κάθε φορά ρίχνουν όλα τα βάρη πάνω μας και μας οδηγούν ακόμα πιο κοντά στην χρεωκοπία και ακόμα πιο κοντά σε νέα πιο σκληρά μέτρα.

Το αποτέλεσμα θα είναι να μας έχουν εξαθλιώσει, να έχουν πουλήσει όλη την δημόσια παρουσία και τελικά να μας χρεοκοπήσουν κιόλας.

Αν και εσύ νιώθεις πως πρέπει κάτι να κάνουμε, πως δεν γίνεται να συνεχίσουμε έτσι, σπάσε την σιωπή σου.

Δεν φταις εσύ κι εγώ αλλά αυτοί που μας κυβέρνησαν.

Μίλα με τους φίλους και τους γείτονές σου.

Μίλα με τους γονείς των φίλων των παιδιών σου και πάρτε το απόφαση.

Σε σένα και σε μένα, στον καθένα μας έπεσε ο κλήρος να τους σταματήσουμε.

Για μας, για τους γονείς μας, για την ιστορία και το μέλλον μας, για τα παιδιά μας.

Δεν έχεις παρά να δείξεις ότι διαφωνείς. Κρέμασε ένα μαύρο πανί στο μπαλκόνι σου.

Δεν έχεις παρά να πάρεις όσους μπορείς και να είσαι εκεί.

Είναι ήδη σε πανικό. Πηδάνε σαν τα ποντίκια από το πλοίο που βουλιάζει.

Είναι στο χέρι μας.

Την Κυριακή να μην λείπει κανείς και καμιά από το Σύνταγμα στις 5 το απόγευμα.

Την Κυριακή μπορούμε να τους ρίξουμε.

Ας το πιστέψουμε. Ας το κάνουμε!

Από δω και πέρα πρέπει να μας υπολογίζουν.

Αλλιώς, δεν θα χουμε και πολλές δικαιολογίες…

Τι γίνεται στην Αίγυπτο; Άρθρα και φωτογραφίες από την άνοιξη της γειτονιάς μας

Αρχικά να σας πω πως στο μπλογκ του Γιάννη Αλμπάνη μπορείτε να βρείτε αρκετές ανταποκρίσεις από την Αιγυπτο αλλά και μια σειρά στοιχεία που δημοσιευσε μετά το τελευταίο του ταξίδι εκεί.

Αναλυτικό και επεξηγηματικό της νέας κατάστασης είναι ειδικά το τελευταίο του κείμενο που δημοσιεύτηκε στην Εποχή.

Ακόμα αυτές τις μέρες στην Αίγυπτο βρίσκεται αντιπροσωπεία μελών της Νεολαίας Συνασπισμού που μέχρι στιγμής έχεις στείλει τις παρακάτω δύο ανταποκρίσεις που δημοσιεύτηκαν στο κοκκινοτέφτερο.

1) Ανταπόκριση από την πλατεία Ταχρίρ

2) Fuck SCAF

Ακόμα ο σύντροφος Βασίλης Ρόγγας δημοσίευσε ένα ενδιαφέρον άλμπουμ με τον τίτλο σκίτσα της Πλατείας Ταχρίρ στο facebook τα οποία και αναδημοσιεύω…

…

…

…

…

…

…

…

…

…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

τις υπόλοιπες μπορείτε να τις δείτε εδώ

Μικροί θησαυροί από την επέτειο εξέγερσης του Πολυτεχνείου

Νομίζω πως ένα από τα καλύτερα κείμενα που έχω διαβάσει τελευταία ήταν αυτό του Groovy στο κόκκινο τεφτέρι. Ποιοι είναι στ΄ αλήθεια οι ζωντανοί και ποιοι οι πεθαμένοι;

Επίσης έπεσα πάνω σε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον βίντεο του Εθνικού Οπτικοακουστικού Αρχείού και της Βιβλιοθήκης της Βουλής με αρχειακό υλικό και δηλώσεις της εποχής.

Τέλος εξαιρετικό ενδιαφέρον είχε η ανακάλυψη του groovy για τα ψεύτικα πλάνα επεισοδίων που μπήκαν στο δελτίο ειδήσεων του mega mou μιας και αυτά που είχαν δεν τους έφταναν. Έτσι είπαν να προσθέσουν μερικά πλάνα συγκρούσεων με την αστυνομία από το καλοκαίρι στο Σύνταγμα. Αν δεν γινόταν ένας σχετικός χαμός μέσα στο facebook κανείς δεν θα το έπαιρνε χαμπάρι. Η απάτη όμως αποκαλύφθηκε και έτσι το mega mou αναγκάστηκε να ζητήσει συγνώμη και να μιλήσει για τεχνικό λάθος κάποιου εργαζόμενου. Καμια φορά σκέφτεσαι πως η δύναμη που έχουμε μέσα από τα social media είναι μεγάλη και είναι κρίμα να την ξοδεύουμε σε like!

Για περισσότερες λεπτομέρειες δείτε το σχετικό ποστ στο κόκκινο τεφτέρι.

Να θυμίσω μόνο πως παρόμοιο τεχνικό λάθος είχε γίνει και το Δεκέμβρη του 2008 στο megamou με προσθήκη ήχων σε βίντεο ντοκουμέντο από την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου (δείτε εδώ).

Έκτακτη ενημέρωση

Οπως μάθαμε τελευταία…απολύθηκε ο βοηθός σκηνοθέτης του κεντρικού δελτίου προπαγάνδας του Mega, με τη δικαιολογία ότι αυτός ήταν υπεύθυνος για το «λάθος» να προβληθούν πλάνα από τις διαδηλώσεις του καλοκαιριού στο βίντεο για την πορεία του Πολυτεχνείου.

Αν είναι να απολυθεί κάποιος για το χαλκευμένο βίντεο με επεισόδια στην πορεία του Πολυτεχνείου αυτός είναι ο διευθυντής ειδήσεων του Mega mou, η Τρέμη, ο Τσίμας, ο Καψής κι ο Πρετεντέρης! Κάτω τα χέρια από τους εργαζόμενους ή καλύτερα ΠΙΣΩ ΓΟΡΙΛΕΣ!

17 Νοέμβρη όλοι και όλες στους δρόμους!

και τότε και σήμερα

όλοι και όλες στους δρόμους

για ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

μέχρι την νίκη με και για δημοκρατία

μέχρι την κοινωνική δικαιοσύνη και την λαϊκή κυριαρχία

Λίγα λόγια για τον Αλέκο, του Γιάννη Αλμπάνη

Τώρα Αλέκο όπως καταλαβαίνεις, εμείς δεν μπορούμε να πούμε καλό ταξίδι και ότι θα τα ξαναπούμε και διάφορα τέτοια.

Γιατί εμείς εδώ λέμε, ό,τι πρέπει να λεχθεί, εδώ διανύουμε ό,τι ονειρευτήκαμε ότι μπορεί να διανυθεί.

Εδώ, σε αυτόν εδώ τον μόνο κόσμο, το δικό μας κόσμο, σε αυτόν τον κόσμο στον οποίο πιστεύουμε, και στον οποίο έχουμε αφιερώσει τις ζωές μας.
Τώρα Αλέκο, δεν είναι η ώρα της βολικής παραμυθίας. Είναι η ώρα να αναμετρηθούμε με τις αλήθειες και τα νοήματα της ζωής σου, να αναρωτηθούμε αν έκανες τις σωστές  επιλογές.

Και να συνομολογήσουμε ενώπιον της Μυρτώς, του Μάρκου και της Έλλης, ότι όντως έκανες όσα πρέπει να κάνει κανείς, για να έχει νόημα και σημασία η ζωή του.

Γιατί παρά τα όσα λέγονται, δεν είναι χαμένες οι χιλιάδες, οι εκατομμύρια ώρες που δόθηκαν για τη Ρόζα, το Στέκι, το Δίκτυο,  το ΣΥΡΙΖΑ, την Απόδραση, την Αλληλεγγύη, το ΑΥΡΙΟ της Ηπείρου, τη Γαλέρα• δεν είναι χαμένος ο κόπος για τις διαδηλώσεις, τις συγκεντρώσεις, τις αφισοκολλήσεις, τους αγώνες.

Παρά τα όσα λέγονται, είναι αυτές οι ώρες και αυτός ο κόπος που κάνει τη ζωή να μην είναι απλά κάτι “απογεύματα εξαρχής καταδικασμένα να γίνουν βράδυ”• είναι αυτές οι ώρες και αυτός ο κόπος που δίνουν ηθική υπόσταση και λογική συνοχή στη ζωή. Και όλοι αυτοί οι πολλοί που έχουν έρθει σήμερα εδώ, αυτήν την κατάφαση στις επιλογές σου ήρθαν να εκφράσουν.
Όμως Αλέκο, η ζωή σου δεν ήταν μόνο αγώνας και Αριστερά. Με τους περισσότερους από τους πολλούς που ήρθαν σήμερα εδώ, δεν έχεις μόνο συνεδριάσει, αλλά έχεις πιει και κάμποσα τσίπουρα. Πολλά τσίπουρα. Και όταν μιλάμε για σένα, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι είχες διαρκείας όχι μόνο για τον ΠΑΣ Γιάννινα, αλλά και για τον Τσέλιγκα. Και ότι καθημερινά αποδείκνυες πως μπορεί κανείς να είναι στέλεχος πρώτης γραμμής και να μην είναι ούτε γρουσούζης ούτε νούμερο • ότι μπορεί  να είναι πολύ σοβαρός και ταυτόχρονα να βρίσκεται σε διαρκή ετοιμότητα για χαβαλέ και μαλακία• ότι μπορεί κανείς να είναι παντού παρών, και την ίδια στιγμή να είναι εξαιρετικός πατέρας και παθιασμένος σύντροφος.
Τώρα Αλέκο είναι ώρα να πούμε ότι θα είσαι πάντα μαζί μας σε διαδηλώσεις, συνεδριάσεις, ματς και τσίπουρα, παρά το ότι κατά βάθος γνωρίζουμε πως

“Μάς άφησες κοιμισμένους στ’ ακρογιάλι
το μεσημέρι
και ανυπόμονα αναμένεσαι τη νύχτα ετούτη όλη νύχτα
ξέροντας μες στις στοιχειωμένες από την παρουσία σου
καρδιές μας
πως στο εξής το ακρογιάλι θα είναι άδειο”.

Τώρα είναι ώρα Αλέκο να σε ευχαριστήσουμε που βρέθηκες στο δρόμο μας και να δείξουμε την ευγνωμοσύνη μας για το Μέγα Συμβάν της συνάντησης μας μαζί σου.

3/11/2010

Αλέκος Λύτρας, ένας ολοκληρωμένος αριστερός… (του Νίκου Γιαννόπουλου)

Σύντομος (απο)χαιρετισμός του Νίκου Γιαννόπουλου στην κεντρική συγκέντρωση της «Αλληλεγγύης» που ήταν αφιερωμένη στον Αλέκο Λύτρα

Αλέκος Λύτρας, ένας ολοκληρωμένος αριστερός…

Με βαθιά πεποίθηση για το δίκιο και την προοπτική της Αριστεράς και ακόμα βαθύτερη ότι για να αλλάξουμε τον κόσμο πρέπει να αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι, ότι σήμερα, εδώ και τώρα, αγωνιζόμενοι για να αλλάξουμε τον κόσμο, γινόμαστε καλύτεροι, επαναοικειοποιούμαστε την ανθρωπιά μας.

Αλέκος Λύτρας, αγκυρωμένος στην πραγματική ζωή, χωρίς καμιά αυταπάτη και εσχατολογία, αλλά δίχως οικονομία δυνάμεων και συναισθημάτων, έδωσε τον καλύτερο εαυτό του για να γίνει η ζωή ζωντανή.

Αλέκος Λύτρας, η ωραία φιγούρα του αριστερού που είναι μέσα στην κοινωνία, πρώτα ακούει και μαθαίνει και μετά προτείνει και προτρέπει. Που παραδειγματίζει χωρίς να καθοδηγεί. Που ελπίζει δίχως να αναθέτει. Που οργίζεται χωρίς να μνησικακεί. Που ανέχεται δίχως να υποτάσσεται.

Αλέκος Λύτρας, με απόλυτη εμπιστοσύνη στην δύναμη των αριστερών ιδεών και πλήρη επίγνωση της δυσκολίας διάδοσής τους, με προσήλωση στη δύναμη του παραδείγματος – άλλωστε, αυτό υπήρξε η ουσία της ζωής του-, χωρίς κανένα απολύτως ελιτισμό, με λαϊκότητα, δίχως λαϊκισμούς, και λογιοσύνη, δίχως διδακτισμούς.

Αλέκος Λύτρας, ο αριστερός που επειδή ήξερε ότι ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα, αλλά τα μέσα αποδεικνύουν την ανωτερότητα (ή την ποταπότητα…) του σκοπού, αποτέλεσε έμπρακτη απόδειξη ότι ο αγώνας για την ισότητα και την ελευθερία, το σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό πρέπει να είναι αγώνας συλλογικός και ανιδιοτελής, που κυρίως να οικοδομεί την ευτυχία και όχι να επικαλείται την δυστυχία, αγώνας σκληρός αλλά και τρυφερός, δύσκολος αλλά και τόσο ωραίος.

Αλέκος Λύτρας, ένας τόσο τέλειος σύντροφος…

Πάντα δίπλα σου, ποτέ πάνω σου. Εμψυχωτής, ενίοτε και ολίγον ψυχαναγκαστικός, ουδέποτε όμως καταναγκαστικός και δεσποτικός. Άθεος αλλά βαθιά ανεξίθρησκος – σε όλα τα πεδία∙ γι’ αυτό επίμονος αλλά καθόλου δογματικός, ευρύχωρος ( η καρδιά του μόνο αυτόν πρόδωσε, κανέναν άλλο ) και με τίποτα δυσανεκτικός.

Αλέκος Λύτρας, με μονόλεπτους θυμούς και χαμόγελα ζωής, πότης, φαγάς και καλαμπουριτζής, με αυτοσαρκασμό ανεκδοτολογικό αλλά και σεβασμό στον διπλανό μοναδικό, που μόνο η γεμάτη ζωή και η υψηλή αυτοεκτίμηση εξασφαλίζουν.

Αλέκος Λύτρας, στις συνεδριάσεις και τα ραντεβού, στα γλέντια και τα ξενύχτια, στις διαδηλώσεις, τα φεστιβάλ και τα φόρουμ, στη Σαμοθράκη και τη Γαύδο, στην πολιτικολογία και την αμπελοφιλοσοφία, φώτισε τη ζωή μας, άνοιξε την ψυχή μας, πλούτισε το μυαλό μας.

Λένε, Αλέκο μας, ότι η λήθη απαλύνει τον πόνο και, με μια έννοια, αυτό ισχύει. Όμως αγαπημένε μας, επειδή υπήρξες ένας χαρούμενος και ευτυχισμένος άνθρωπος, η δική σου μνήμη θα είναι ζωντανή, κεφάτη και δημιουργική σαν και σένα… Το κενό που αφήνει η βιαστική και επιπόλαιη απόδρασή σου είναι αδύνατο να καλυφθεί, όμως ξέρεις ότι η Μυρτώ, ο Μάρκος και η Έλλη έχουν συντρόφισσες και συντρόφους με τόση αγάπη που δεν χρειάζεται να αγχώνεσαι, γιατί είμαστε και σε επικίνδυνη ηλικία…

 

Αποχαιρετώντας τον Αλέκο μας

Αλέκο μου,

Αλέκο μας,

δεν ξέρω τι κάνω εγώ εδώ,

και κυρίως δεν ξέρω τι κάνεις εσύ εκεί.

Μου είπανε να φτιάξω ένα μικρό αποχαιρετισμό για σένα εκ μέρους των φίλων και συντρόφων σου από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Πως να βρω όμως τις λέξεις;

Τι να πρωτοπώ για σένα καλέ μου φίλε και σύντροφε;

 

Για μας στην Αριστερά ο θάνατος δεν είναι ταξίδι. Για μας δεν υπάρχουν μελλοντικές συναντήσεις. Για μας δεν έφυγες, πέθανες.

Και αυτό είναι συντριπτικό.

Μια τομή στο χρόνο.

Μια κραυγή η απώλεια, η απουσία.

Και πως να συνδυαστεί αυτή η τρομακτική θλίψη με σένα;

 

Το μόνο που την γλυκαίνει, η παντοτινή σου ανάμνηση.

 

Όσοι και όσες είχαμε την τύχη να σε γνωρίσουμε, να ζήσουμε κοντά σου, θα θυμόμαστε πάντα έναν υπέροχο τύπο.

Πάντα κεφάτος, πλακατζής, πληθωρικός, γέμιζες τον χώρο με την φωνή σου, με το γέλιο σου, με το συναίσθημά σου.

Πάντα γλυκός, στοργικός, ανθρώπινος, συντροφικός.

Γεμάτος ιδέες, όνειρα και σχέδια για το σήμερα και το αύριο.

 

Πίστεψες με πάθος στην Αριστερά.

Πίστεψες με πάθος στην ενότητα της Αριστεράς.

Όχι από βίτσιο, αλλά για να σταθεί η κοινωνία στα πόδια της. Για μια καλύτερη ζωή για το παιδί σου. Για τα παιδιά όλων.

Δούλεψες με πάθος για το μικρό και το μεγάλο.

Από τον Προαστιακό, το αυθαίρετο στην πλατεία Αγίων Αναργύρων και το Πάρκο Τρίτση μέχρι το σχέδιο της Αριστεράς για την απάντηση στην κρίση και την αλληλεγγύη ως μάχιμο πολιτικό σχέδιο.

Από τους συμβασιούχος του Δήμου, στην παρουσίαση ενός βιβλίου στα Γιάννενα. Στα Γιάννενα για την δημοτική κίνηση, υποψήφιος σύμβουλος στο ΑΥ.ΡΙ.Ο στην Ήπειρο στην περιφέρεια Ηπείρου.

Από το τσιπουράδικο στο αντιρατσιστικό φεστιβάλ, μέχρι την μέρα δράσης του ΣΥΡΙΖΑ για τον ΟΣΕ.

Στις συζητήσεις για τους νέους τρόπους της επικοινωνίας της Αριστεράς με την κοινωνία και για το freepress που όλο σχεδιάζαμε και ποτέ δεν στήσαμε.

Ένας σπάνιος Αριστερός.

Σοβαρός , συγκροτημένος, ανιδιοτελής, χωρίς κανενός είδους κομματικό πατριωτισμό, με πραγματική έγνοια για την κοινωνία, για το δίκιο.

Πολλές φορές θυμωμένος, οργισμένος από την Αριστερά μας.

Τσαντισμένος με τους προσωπικούς σχεδιασμούς, τους τακτικισμούς και τους μικρομεγαλισμούς.

Δεν μπορούσε να καταλάβει πώς μπορείς ως Αριστερός να υποτιμάς τις κοινωνικές ανάγκες, για τους όποιους προσωπικούς ή κομματικούς σχεδιασμούς.

Λαϊκός αγωνιστής με όλη την έννοια του όρου.

Παρών σε όλα τα μέτωπα, παντού και με τους πάντες.

Άνθρωπος με εμπειρίες που τον έκαναν πλούσιο.

Εξαιρετικά αγαπητός στους συντρόφους του.

Αγαπούσες πολύ τους νέους συντρόφους και σε αγαπούσαν πολύ κι αυτοί.

Πολύ.

Πάρα πολύ.

Ριζοσπαστικός χωρίς να αφήνεις ποτέ την μαζική δουλειά.

Μισούσες τις τυπικούρες. Μισούσες τις συνεδριάσεις που κρατάνε ώρες, για να λέμε τα ίδια και τα ίδια.

Από τους λίγους Αριστερούς που αν δεν είχε κάτι να προσθέσει, δεν μιλούσε.

Ουσιαστικός και καίριος με αίσθηση του κεντρικού πολιτικού σε συνδυασμό με το κοινωνικό ζήτημα.

Αντικομφορμιστής στην ζωή σου, στην πολιτική σου, στην δράση σου.

Απλός.

Ανοιχτός.

Έτοιμος να συμμαχήσεις με βάση την συγκυρία, χωρίς όμως να κάνεις πίσω από τις αρχές σου.

Υπέρμαχος της Ανασύνθεσης. Υπέρμαχος της δημοκρατίας.

Ποτέ προσχηματικός.

Πάλεψες με πάθος με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά και για τον ΣΥΡΙΖΑ.

Για τον ΣΥΡΙΖΑ που μπορούσε να ανοιχτεί στην κοινωνία.

Για τον ΣΥΡΙΖΑ ως πρόπλασμα μιας μαζικής, ενωτικής, κινηματικής Αριστεράς που μπορεί να κερδίζει.

 

Αλέκο,

Τώρα το μόνο που μπορώ να σου πω πια, είναι πως παρ’ όλες τις αδυναμίες και τα λάθη μας θα συνεχίσουμε τον αγώνα για μια πιο δίκαιη κοινωνία χωρίς διακρίσεις.

Πως θα είμαστε δίπλα στην Μυρτώ, τον Μάρκο και την Έλλη.

Αντίο.

Ο Αλέκος δεν έφυγε. Δυστυχώς για όλους μας πέθανε.

Προς το παρόν δεν έχω ούτε την νηφαλιότητα, ούτε τον χρόνο(προτιμάω να τον αφιερώνω στην Μυρτώ, την Έλλη και τον Μάρκο) για να μπορέσω να γράψω κάτι παραπάνω για τον αιφνίδιο θάνατο ενός εξαιρετικού φίλου και συντρόφου που οι ζωές μας τα τελευταία χρόνια βρέθηκαν τόσο κοντά. Παραθέτω παρακάτω όσες ανακοινώσεις έλαβα στο μέιλ μου.

Τελευταία παρέμβαση για τον Αλέκο Λύτρα

Σήμερα τα ξημερώματα πέθανε αιφνίδια ο σύντροφός μας Αλέκος Λύτρας.

Ο Αλέκος γεννήθηκε το 1961 στα Γιάννενα. Στα χρόνια της Μεταπολίτευσης στρατεύτηκε στο ΠΑΣΟΚ και ως σπουδαστής των ΚΑΤΕΕ ανέπτυξε πλούσια συνδικαλιστική δράση. Έντονη η συμμετοχή του στο φοιτητικό κίνημα ενάντια στον 815, στο πλευρό πάντα των πιο προωθημένων κομματιών του. Μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία,  ο Αλέκος κινείται κόντρα στο ρεύμα. Το 1981 αποχωρεί από το ΠΑΣΟΚ, μην αναγνωρίζοντας στην πολιτική του κανένα στοιχείο από τα οράματα της Μεταπολίτευσης. Έκτοτε, και για περίπου δύο δεκαετίες, θα κινηθεί πολιτικά ως ανένταχτος της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Από τη δεκαετία του ’90 έρχεται κοντά στο χώρο του Στεκιού Μεταναστών και τα επόμενα χρόνια συμμετέχει  ενεργά στην αριστερή δημοτική κίνηση Απόδραση Αγίων Αναργύρων. Παράλληλα, ανήκει στην ιδρυτική ομάδα του πολιτικού και πολιτιστικού περιοδικού «Γαλέρα».

Το 2008 υπήρξε πρωτεργάτης της δημιουργία της Ομάδας Ρόζα και της ένταξης  στο ΣΥΡΙΖΑ ενός πολιτικού δυναμικού με αναφορά στην κινηματική Αριστερά. Γίνεται μέλος της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, όπου θα δώσει  μάχες για τη διατήρηση της συνοχής του σχήματος καθώς και για το κοινωνικό άνοιγμά του. Ενεργά παρών μέχρι το τέλος, από το στήσιμο του Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ μέχρι τη δημιουργία της νέας δημοτικής παράταξης Αλληλεγγύη Αγίων Αναργύρων-Καματερού, ο Αλέκος θα παλέψει επίμονα για μια Αριστερά που η ριζοσπαστικότητά της δεν θα σημαίνει περιχαράκωση και αποκοπή από την κοινωνία. Το τελευταίο διάστημα, εργάστηκε για τη στήριξη των ενωτικών αριστερών αυτοδιοικητικών σχημάτων και ήταν υποψήφιος του «ΑΥΡΙΟ… για την Ήπειρο», με επικεφαλής τον Γιάννη Παπαδημητρίου.

Ο Αλέκος όμως εκτός από συνεπής αγωνιστής, υπήρξε ένας πολύ ωραίος τύπος, γλυκός, κεφάτος και ανοιχτόκαρδος, σοβαρός αλλά όχι σοβαροφανής, αντικονφορμιστής και λαϊκός. Στοργικός πατέρας του Μάρκου και της Έλλης, παθιασμένος σύντροφος της δικιάς μας Μυρτώς Μπολότα.

Τον Αλέκο μας δεν θα τον ξαναβρούμε στον Τσέλιγκα, στη θύρα των οργανωμένων του ΠΑΣ Γιάννινα, στις ατελείωτες ζυμώσεις για το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ, στα μικρά και μεγάλα κινήματα. Θα παραμείνει όμως παρών στα πιο φωτεινά μέρη της ζωής μας.

Η πολιτική κηδεία του Αλέκου Λύτρα θα γίνει αύριο Τετάρτη στις 2 μμ στο νεκροταφείο Αγίων Αναργύρων.

Ομάδα Ρόζα, 2/11/2010

—

Ανακοίνωση Γραφείου Τύπου ΣΥΡΙΖΑ για τον θάνατο του Αλέκου Λύτρα, μέλους της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ

Το άκουσμα του αιφνίδιου θανάτου του συντρόφου μας και μέλους της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκου Λύτρα κυριολεκτικά μας πάγωσε όλους.

Ο Αλέκος ήταν κάτι παραπάνω από ένας καλός σύντροφος. Συνδύαζε τη γλυκύτητα, το κέφι, τη σοβαρότητα, την ανιδιοτέλεια, τη λαϊκότητα, την παθιασμένη αφοσίωση στην υπόθεση της αριστεράς. Ενωτικός και ριζοσπαστικός και ταυτόχρονα διαρκώς παρών στο κοινωνικό γίγνεσθαι, στα δημοτικά πράγματα, στα αντιρατσιστικά φεστιβάλ, στην εκδοτική ομάδα του περιοδικού «Γαλέρα», στην κινηματική αριστερά.

Δεn είναι σχήμα λόγου ότι ο Αλέκος με το παράδειγμά του θα είναι παρών στη θύμησή μας. Στην οικογένειά του, την Μυρτώ, τον Μάρκο και την Έλλη, εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια.

To Γραφείο Τύπου

—

Δήλωση του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα για τον θάνατο του Αλέκου Λύτρα

Με τον θάνατο του Αλέκου Λύτρα, η Αριστερά χάνει ένα κομμάτι από την πολιτική της έμπνευση, από την αντιεξουσιαστική της συμπεριφορά,  από τη δημιουργικότητά της. Ο Αλέκος, μας αναγκάζει ξαφνικά να  μιλάμε γι΄ αυτόν σε παρελθόντα χρόνο. Όμως το ποικίλο έργο του θα τον κρατά πάντα εν ζωή.

Εκφράζω την λύπη μου στους ανθρώπους της ζωής του, στους συντρόφους και τις συντρόφισσές του, σε όσους και όσες τον αγάπησαν.

To Γραφείο Τύπου

—

Δήλωση του Γραμματέα της ΚΠΕ του ΣΥΝ Δημήτρη Βίτσα για τον θάνατο του Αλέκου Λύτρα

Με βαθιά θλίψη έμαθα σήμερα το πρωί τον ξαφνικό θάνατο του φίλου και συντρόφου μου Αλέκου Λύτρα.

Με τον Αλέκο δεν μας συνέδεαν μόνο κοινοί αγώνες αλλά και βαθιά ανθρώπινα αισθήματα.

Στην σύντροφο του Μυρτώ Μπολότα και στα παιδιά του εκφράζω την μέγιστη συμπαράσταση μας και θα είμαστε δίπλα τους αν και ξέρουμε ότι δεν μπορούμε να καλύψουμε ένα τόσο μεγάλο κενό.
To Γραφείο Τύπου

—

Η Διεθνιστική Εργατική Αριστερά εκφράζει τα βαθύτερα συλλυπητήριά της για το θάνατο του συντρόφου Αλέκου Λύτρα, στην οικογένειά του, στην Ομάδα Ρόζα και στο Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα. Ο σύντροφος έφυγε ξαφνικά από κοντά μας σήμερα τα ξημερώματα. Βρεθήκαμε μαζί του στους κοινωνικούς αγώνες, στη μάχη για τη ριζοσπαστική κατεύθυνση του ΣΥΡΙΖΑ και πρόσφατα στη δημιουργία της νέας δημοτικής παράταξης Αλληλεγγύη Αγίων Αναργύρων – Καματερού. Οι συντρόφισσες και οι σύντροφοι της ΔΕΑ δεν θα ξεχάσουμε την πολύτιμη συμβολή του στη δημιουργία της νέας μορφής της εφημερίδας μας, της «ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ».

Ζητώ συγνώμη για πιθανές ανακοινώσεις που δεν αναρτώ.

Antista/Chef… γραφικά φτιαγμένα για το internet, αλλά και σε μορφή για φωτοτυπίες, αφισάκια, τρικάκια, στένσιλς και ότι άλλο μας κατέβει

Ο Chef

O Antista/Chef δεν είναι υπαρκτός, ούτε καν ένας. Είναι η αγωνία κάποιων ανθρώπων να προσφέρουν με τις γραφιστικές τους γνώσεις -όσο μπορούν- εργαλεία αντίστασης για τον κόσμο των κινημάτων. Να προτείνουν δημιουργίες για διακίνηση στο internet αλλά και και αφισάκια, τρικάκια, στένσιλς, χρήσιμα σε όσους και όσες αγαπάνε πολύ τον καναπέ τους για να μπορούν να τον απολαύσουν αυτές τις μέρες. Σε όσους δεν είναι επαγγελματίες της αντίστασης, αλλά οργισμένοι και οργισμένες γιατί μας στερούν τα στοιχώδη, στο όνομα της σωτηρίας, όχι της χώρας όπως κουτοπόνηρα το παρουσιάζουν, αλλά της σωτηρίας του ανθρωποφαγικού συστήματος των τραπεζιτών, αεριτζήδων κερδοσκόπων και άλλων της συνομοταξίας.

Ακόμα περισσότερο σε όσους και όσες είναι οργισμένες με την προπαγάνδα και τα ψέματα των ΜΜΕ και ειδικά των καναλιών. Προπαγάνδα τόσο μονοφωνική που θα τη ζήλευε κάθε δικτάτορας αυτής της γης. Δεν πρέπει να τους αφήσουμε ανενόχλητους, να τηγανίζουν τα μυαλά των ανθρώπων με δήθεν μονόδρομους, που όλοι καταλήγουν τελικά στις τσέπες τους. Αυτός είναι και ο λόγος που κάθε μέρα λαμβάνουμε δεκάδες mail, συνήθως από την αγωνία ανθρώπων να ενημερώσουν ότι “δεν είναι έτσι”. Ότι τα ΜΜΕ λένε ψέματα. Μέσα από αυτό το blog συντονιζόμαστε και σε αυτή την αγωνία.

Θα βρείτε λοιπόν στον Antista/Chef γραφικά φτιαγμένα για το internet, αλλά και στο βαθμό που είναι κατάλληλα και σε μορφή για φωτοτυπίες, αφισάκια, τρικάκια και στένσιλς και ότι άλλο μας κατέβει.

Χωρίς δικαιώματα χρήσης, χωρίς αναγκαστικές αναφορές στην πηγή, χωρίς ερωτήσεις, χωρίς κανένα άγχος προβολής. Απλά πάρτε τα και σκορπίστε τα παντού.

• Μπορείτε φυσικά να επεμβείτε στα υλικά αν κάτι δεν σας κάνει, μπορείτε να τα διακινήσετε και με κάποια υπογραφή συλλογικότητας, σεβόμενοι ότι μπορεί να το κάνουν και άλλοι, μπορείτε να προτείνετε ή να ζητήσετε πράγματα στα σχόλια ή στο antistachef@gmail.com

Skhizein – Μια ταινία μικρού μήκους, και λίγα λόγια για την σχιζοφρένεια

Βρήκα εδώ αυτό το πολύ καλό ποστ για την σχιζοφρένεια με μια εξαιρετική ταινία μικρού μήκους. Ευχαριστώ τον Ματθαίο μέσω του οποίου το ανακάλυψα.

Το Shizein (2008) είναι ένα animation απο τον Γάλλο σκηνοθέτη Jérémy Clapin, το οποίο έχει κερδίσει 7 βραβεία μέχρι στιγμής ως ταινία μικρού μήκους και animation. Το σενάριο μου τράβηξε το ενδιαφέρον απο την πρώτη στιγμή, όπως και το πολύ προσεγμένο animation. Η μουσική είναι πάρα πολύ καλή και δένει τέλεια με την ταινία, και το νόημα με άγγιξε. Δεν χρειάστηκε άλλος λόγος για να μεταφράσω τους υπότιτλους και να το μοιραστώ μαζί σας στο συρτάρι. Πριν πούμε όμως οτιδήποτε άλλο για το περιεχόμενο, μπορείτε να παρακολουθήσετε παρακάτω την ταινία (Είναι δύο βίντεο ενσωματωμένα σε έναν player, συνολική διάρκεια 13 λεπτά).

Όπως θα καταλάβατε λοιπόν, η ταινία μιλάει για τη σχιζοφρένεια. Μια ασθένεια που χτυπάει έναν στους εκατό. Δυστυχώς ο κινηματογράφος και η τηλεόραση έχουν διαμορφώσει στο κοινό μια αντίληψη για τον σχιζοφρενή ως έναν άνθρωπο κακό, επικίνδυνο, βίαιο και αιμοσταγή. (Πόσο συχνά συναντάμε άλλωστε τίτλους όπως «Ο σχιζοφρενής δολοφόνος με το πριόνι», «Ο σχιζοφρενής δολοφόνος με το τσεκούρι», «Ο σχιζοφρενής δολοφόνος με το κουτάλι» κλπ). Πράγματι πολλές φορές πρόκειται για επικίνδυνα άτομα, αλλά όχι επειδή πρόκειται για «δολοφόνους», αλλά επειδή στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται για άτομα που βρίσκονται σε άμυνα. Η σχιζοφρένεια δεν είναι χαρακτηριστικό ενός «κακού» ανθρώπου, αλλά μια πολύ σοβαρή ασθένεια. Μιας και η γυναίκα είναι ψυχολόγος με βοήθησε να μαζέψω κάποιες πληροφορίες:

Μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία:

• Η σχιζοφρένεια συνήθως προσβάλλει εφήβους και άτομα ηλικίας μέχρι 35 ετών και των δύο φύλων. Έχει παρατηρηθεί επίσης πως η σχιζοφρένεια προσβάλει πιο συχνά άτομα σε χαμηλότερες κοινωνικοοικονομικές ομάδες, κάτι το οποίο δεν έχει εξηγηθεί.
• Τα αίτια δεν έχουν εντοπισθεί πλήρως. Συνήθως δεν παρατηρείται κάποια οργανική βλάβη του νευρικού συστήματος, αλλά οι γιατροί πιστεύουν πως πρόκειται για κάποια νευροφυσιολογική δυσλειτουργία η οποία παραμένει άγνωστη μέχρι σήμερα. Έρευνες δείχνουν πως η ασθένεια πολλές φορές είναι κληρονομική, μπορεί να προκληθεί απο το κοινωνικό περιβάλλον, ή απο νευροβιολογικές δυσλειτουργίες.
• Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν ασυμφωνία ιδεών, επιθυμιών, αισθημάτων, λόγου, αλληλοσυγκρουόμενα αισθήματα, απώλεια επαφής με την πραγματικότητα, αυτισμό, διαταραχή σχέσεων, εξασθένηση προσαρμοστικότητας και κοινωνικής δραστηριότητας, έλλειψη πρωτοβουλίας, παραληρηματικές εκδηλώσεις συνοδευόμενες συχνά με ψευδαισθήσεις.
• Παρ’ όλο που ασθενείς μπορεί να έχουν διαφορετικά βιώματα και αίτια της σχιζοφρένειας, σε πολλές περιπτώσεις παρατηρούνται κάποιες κοινές ψευδαισθήσεις και συμπεριφορές. Οι πιο συχνές είναι πως οι ασθενείς καπνίζουν πολύ, πιστεύουν οτι μυρίζουν συνεχώς περιττώματα, και οτι κάτι κρέμεται απο τη μύτη τους.
• Τα συμπτώματα της σχιζοφρένειας δεν είναι τόσο άσχημα απο μόνα τους, όσο οι αντιδράσεις της κοινωνίας σε αυτά, οι οποίες αντιδράσεις αυξάνουν τα συμπτώματα του ασθενή. Με άλλα λόγια, ο ασθενής καταλαβαίνει οτι πάσχει απο σχιζοφρένεια. Γι αυτό και η ψυχοθεραπεία επικεντρώνεται κυρίως στη μείωση του άγχους του ασθενή.
• Οι σχιζοφρενείς όταν βρίσκονται σε ψυχωσική κατάσταση χαρακτηρίζονται απο αυξημένη δημιουργικότητα.
• Δεν υπάρχει θεραπεία. Μέσω της ψυχοθεραπείας με διάφορες προσεγγίσεις και της φαρμακοθεραπείας μπορεί να υπάρξει ύφεση της ασθένειας εως και να εξαφανιστούν εντελώς τα συμπτώματα, αλλά είναι άγνωστο αν μπορεί να θεραπευτεί πλήρως ο ασθενής μετά τη διακοπή της θεραπείας.

ΥΓ.1: Ένα ευχαριστώ και στον Γιώργο που μου έστειλε την ταινία!
ΥΓ.2: Όσοι γνωρίζετε Γαλλικά και εντοπίσατε λάθη στη μετάφραση των υπότιτλων μη βαράτε, δεν ξέρω Γαλλικά, απλώς μετέφρασα τους Αγγλικούς υπότιτλους.