Μια βδομάδα πριν τις εκλογές στην «Εποχή»

Ούτε βήμα πίσω!*

 

Η ερώτηση του δημοσιογράφου “από ποια χώρα είσαι” και η απάντηση “είμαι μετανάστης”. Η περικύκλωση της Νομικής, η άρση του ασύλου, η αλυσίδα στην είσοδο, τα καψόνια της αστυνομίας και η αξέχαστη διαδρομή από την Νομική στην Υπατία. Έλληνες και μετανάστες με μπόγους, στρώματα και βαλίτσες κατεβαίνουν την έρημη Πανεπιστημίου. Οι χιλιάδες διανοούμενοι, καλλιτέχνες, πανεπιστημιακοί, γιατροί, εργαζόμενοι στο πλευρό των τριακοσίων και το σύνθημα “αν η αλληλεγγύη είναι έγκλημα, είμαστε όλοι ένοχοι”. Η νίκη, η χαρά, οι αγκαλιές, οι μοναδικές σχέσεις που χτίστηκαν νύχτα μέρα στην Υπατία και στα νοσοκομεία. Η δέσμευσή μας να είμαστε πάντα με το πλευρό των καταδιωγμένων, αυτών που μας χρειάζονται πραγματικά, των πιο αδύναμων, αυτών που η εξουσία θέλει να τους αφαιρέσει το πρόσωπο και την αξιοπρέπεια.

Η μπάρα που σηκώνεται. Περάστε ελεύθερα. Δεν πληρώνω. Τα ακυρωτικά μηχανήματα με ένα κειμενάκι μπροστά και τα συνθήματα μέσα σε σταθμούς του μετρό και στα λεωφορεία. Τα χαμόγελα του κόσμου, η ανταλλαγή εισιτηρίων, οι τζαμπατζήδες. Σαμποτάρουμε την αδικία.

Οι επιτροπές ενάντια στα μέτρα, οι επιτροπές ενάντια στα χαράτσια, η μάχη με τους εργαζόμενους της ΔΕΗ στο κέντρο έκδοσης των λογαριασμών στην Πειραιώς, στην κατάληψη της Μεσογείων, το σύνθημα κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα. Η σημαία του ΠΑΜΕ δίπλα στην σημαία του ΣΥΡΙΖΑ. Οι συνταξιούχοι που μοιράζονταν το τηλέφωνο έκτακτης ανάγκης για την περίπτωση διακοπής, η γνωριμία με το υποκείμενο αναφοράς, η κοινή δράση.

Οι καταλήψεις στα υπουργεία. Οι μάχες στην υγεία και την παιδεία. Οι παραδειγματικές απεργίες στην Ελευθεροτυπία και στο Άλτερ. Η συναυλία για τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ. Η απεργία στην Λουκίσα και στη Χαλυβουργία. Το απίστευτο κύμα αλληλεγγύη στους απεργούς. Οι τεράστιες διαδηλώσεις στις γενικές απεργίες. Η Αθήνα πλημμυρισμένη με κόσμο και ανεβαίνοντας την Σταδίου να ακούς και να τραγουδάς “τα τραγούδια του αγώνα”. Η οργή, η ένταση, η καταστολή. Χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά.

Οι πλατείες της αγανάκτησης. Το ξέσπασμα και η αντιφατικότητα της κοινωνίας. Οι ομάδες εργασίας, οι συνελεύσεις, οι μέρες ενημέρωσης και διαβούλευσης, η δημοκρατία. Η καταστολή ξανά και ξανά. Η γνωριμία με την βαρβαρότητα. Η περικύκλωση της βουλής. Οι 48 ώρες στον δρόμο κατά την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου. Χέρια ψηλά, χέρια δεμένα το ένα με τ’ άλλο και κάπου εκεί, ένα χέρι με μαλόξ, η κοντυλιά του λυράρη. Η αντοχή και το πείσμα του κόσμου. Οι συναυλίες, οι μηχανοκίνητες πορείες, η μικροφωνική, τα δακρυγόνα να πέφτουν βροχή και το καθάρισμα της πλατείας με μπουκαλάκια νερό από το συντριβάνι. Η αλληλεγγύη.

Οι παρελάσεις, το γύρισμα του κεφαλιού, η μούντζα του παιδιού, η οργή του λαού. Το μέγα πλήθος.

Οι κινήσεις αλληλεγγύης, οι συλλογικές κουζίνες, τα αλληλέγγυα παζάρια, τα εθελοντικά μαθήματα, οι τράπεζες χρόνου και τα εναλλακτικά νομίσματα, τα στέκια, τα εργαστήρια, ο δημόσιος χώρος και το κίνημα της πατάτας.

Αυτή είναι η ταυτότητά μας. Αυτό είναι το έργο μας. Αυτοί οι σκληροί αγώνες είναι το παράσημο μας. Δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι, δεν υπάρχουν περιττά δικαιώματα, δεν βάζουμε τίποτα πάνω από τις ανάγκες μας, δεν κάνουμε άλλες θυσίες για τα χρέη τους. Έτσι απαντάμε στο λαϊκισμό και τα ψέμματα και από αυτά δεν δικαιούμαστε να κάνουμε εκπτώσεις. Δεν θέλουμε να κυβερνήσουμε για να κυβερνήσουμε, αλλά διεκδικούμε την εξουσία μαζί με τους εργαζόμενους, μόνο στο βαθμό που αυτό μας φέρνει πιο κοντά στο να άρουμε την εκμετάλλευση και την αδικία. Αυτές οι αξίες κάνουν τις προτάσεις μας αξιόπιστες, το πρόγραμμά μας ρεαλιστικό. Αυτός είναι ο δικός μας δρόμος για να αλλάξουμε το μέλλον. Αυτός είναι ο τρόπος μας για να επανασυναρμολογήσουμε μια κοινωνία που διαλύεται, για να ξαναβρεί η δικαιοσύνη και η δημοκρατία το νόημά της, για να νικήσει η ελπίδα το φόβο. Για να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση. Και από αυτό δεν κάνουμε ούτε βήμα πίσω.

*Του Τάσου Κορωνάκη, μέλος της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ και της ΠΓ του ΣΥΝ, υποψήφιου στην Α’Αθήνας

Θραύσματα εικόνων της μνημονιακής Αθήνας*

από τις συναντήσεις της Αυγής

Απόγευμα Τετάρτης λίγο πριν τις 8 ξεκινάω με ταξί από την Κυψέλη για τον Κεραμεικό. Προορισμός μου τα νέα εγκαίνια του εκλογικού μας περιπτέρου στην περιοχή. Το περίπτερο πριν από μερικές μέρες καταστράφηκε από μέλη της Χρυσής Αυγής που υπέγραψαν την πράξη τους. Η δημοσκοπική άνοδος της εγκληματικής συμμορίας των νοσταλγών του Χίτλερ ήδη αλλάζει τα «μέσα» της προεκλογικής αντιπαράθεσης. Αφού ο ακροδεξιός λόγος νομιμοποιήθηκε μέσω του Λάος, αφού ΠΑΣΟΚ και ΝΔ κάτω από τον φόβο των εκλογών και με τον φόβο των κινητοποιήσεων συγκυβέρνησαν μαζί με τον Βορίδη και τον Άδωνη, αφού για να μην πάει ο κόσμος στις εκλογές έχοντας στο μυαλό του τα προβλήματά του, υιοθετήθηκε από τα κόμματα του μνημονίου μια σκληρά συντηρητική και ρατσιστική ατζέντα. Τώρα ζούμε τις συνέπειες της πολιτικής του μίσους και της φόβου περιμένοντας να δούμε τον φασισμό να στρογγυλοκάθεται στα βουλευτικά έδρανα.

Ο δρόμος είναι άδειος και η Αθήνα μοιάζει περίεργη. Μόλις έχει πάρει να νυχτώνει και επικρατεί μια ησυχία που ξενίζει. Σαν να είναι Κυριακή ή κάποιο τριήμερο που οι Αθηναίοι έχουν εκδράμει. Η πραγματικότητα είναι πως η πολιτική των μνημονίων μας έχει κλείσει όλους μέσα στα σπίτια μας. Η Αθήνα μοιάζει εγκαταλελειμμένη στην μοίρα της. Γεμάτη λακκούβες, με τα μισά φώτα να μην ανάβουν και τις κοινωνικές υπηρεσίες κλειστές πορεύεται μέσα στην κρίση ανοχύρωτη. Η Πατησίων δεν είναι πια ο εμπορικός δρόμος με τον κόσμο να περπατάει στα πεζοδρόμια, να χαζεύει βιτρίνες και να πίνει καφέ. Στην Πατησίων πια κυριαρχούν τα λουκέτα, οι άδειες βιτρίνες και το ημίφως. Η κλούβα των ΜΑΤ στην ΑΣΟΕΕ με τις ασπίδες στοιβαγμένες μοιάζει ετοιμοπόλεμη ποιος ξέρει για ποιο λόγο. Ίσως και για κανένα λόγο, απλά προειδοποιητικά, για να θυμίζει πως θα ναι εκεί στην επόμενη κινητοποίηση εργαζομένων.

Διασχίζουμε την Ομόνοια, την Αγίου Κωνσταντίνου και μπαίνουμε στην Πειραιώς. Η απόλυτη δυστυχία. Πόρνες, ναρκομανείς, άστεγοι στον πυρήνα της πόλης χαράζουν την ταυτότητά της. Για αυτό έχουν φαγωθεί με τις σκούπες, με την καθαριότητα. Δεν θέλουν να λύσουν κανένα πρόβλημα, θέλουν να μην φαίνεται γιατί κάνει κακό στον τουρισμό και την επιχειρηματικότητα. Αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους σαν σκουπίδια και την πόλη σαν βιτρίνα. Μα ποιός δεν ξέρει πως είναι οι φτώχεια που γεννάει τους φτωχοδιάβολους. Ποιός δεν ξέρει πως ο κόσμος που στρατολογείται στα δίκτυα της εγκληματικότητας σπρώχνεται από την εξαθλίωση και την φτώχεια.

Κατεβαίνουμε την Πειραιώς, περνάμε το Γκάζι και στρίβουμε δεξιά προς την πλατεία. Βρισκόμαστε σε μια εικονική πραγματικότητα. Λαμπερές καφετέριες, γυαλιστερά εστιατόρια και τρέντυ κόσμος πίνει το ποτάκι του αμέριμνος. Τζιπ που κυκλοφορούσαν πολύ συχνότερα τα προηγούμενα χρόνια είναι παρκαρισμένα στο πλάι να τα χαίρεται ο ιδιοκτήτης τους . Μοιάζει σαν απόσπασμα από ταινία επιστημονικής φαντασίας. Σαν να μπήκαμε σε μια γυάλα όπου δεν υπάρχει πια μνημόνιο, μειώσεις μισθών, φτώχεια και ανεργία. Είμαστε μερικές εκατοντάδες μέτρα μακριά από την Ομόνοια κι αν και τα μαγαζιά δεν είναι ασφυκτικά γεμάτα η μεγάλη αντίθεση μας ξαφνιάζει, μοιάζει με ταξίδι στο χρόνο.

Κατεβαίνω από το ταξί στην κάτω πλευρά της πλατείας και βλέπω τους συντρόφους που ξανάφτιαξαν υπομονετικά το περίπτερό τους και είναι εκεί μάχιμοι. Οι σκέψεις χάνονται κάπως στην κουβέντα για το πως θα τα πάμε, με τελευταία ρεπορτάζ από τις απογευματινές περιοδείες. Φοβάμαι πως το ερώτημα που έχουμε να απαντήσουμε και στις εκλογές αλλά και μετά είναι πιο σημαντικό από τα ποσοστό του κάθε κόμματος. Το ερώτημα είναι αν θα σταματήσουμε την εξαθλίωση και τον εκφασισμό της κοινωνίας , αν θα νικήσει η ελπίδα και η αλληλεγγύη ώστε η κοινωνία να βγει από την κρίση πατώντας στα πόδια της ή αν θα παραδοθούμε στην άβυσσο του μίσους, του φόβου και της καταστροφής.

*Του Τάσου Κορωνάκη, μέλος της Π.Γ. του ΣΥΝ και υποψήφιος βουλευτής Α’ Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ – Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο

Αυτοί γιατί έτσι ή εμείς για όλους τους λόγους;*

Ίσως το πιο βασικό πρόβλημα των δυνάμεων του δικομματισμού είναι να δώσουν μια συνεκτική ερμηνεία για την κρίση. Να πουν τι φταίει, τι πρέπει να αλλάξει, ποιος πρέπει να πληρώσει τα σπασμένα και να δείξουν ένα δρόμο για την έξοδο. Δεν μπορούν να υποσχεθούν τίποτα, δεν μπορούν να πείσουν κανέναν και ίσως η μεγαλύτερη έγνοια τους είναι να φύγουν τα παραπάνω ερωτήματα από το μυαλό του κόσμου. Τι σημαίνει άραγε «η Ελλάδα θα τα καταφέρει» που είναι το σύνθημα της ΝΔ ή το αντίστοιχο περί «Αυτοδύναμης Ελλάδας» του ΠΑΣΟΚ; Τι πρέπει να κάνει ο κόσμος για να τα καταφέρει η Ελλάδα και τι φταίει που δεν είναι αυτοδύναμη η Ελλάδα; Καμία απάντηση. Το μόνο που προτείνουν είναι απλά ο κόσμος να πάει να τους ψηφίσει. Γιατί; Γιατί έτσι.
Ακριβώς λοιπόν επειδή δεν μπορεί να σταθεί κανένα σοβαρό επιχείρημα για ποιο λόγο ο κάθε εργαζόμενος ή άνεργος, νέος ή συνταξιούχος πρέπει σ’ αυτές τις εκλογές να τους ψηφίσει, απαντάνε γιατί δεν πρέπει να ψηφίσει τους άλλους και ειδικά την Αριστερά. Κι αυτές τους οι απαντήσεις όμως κάπως λειψές μοιάζουν.

Διλήμματα
Λένε λοιπόν να τους ψηφίσουμε, γιατί, αν δεν τους ψηφίσουμε, θα υπάρχει ακυβερνησία και η χώρα δεν αντέχει. Δηλαδή λένε πως, αν δεν κυβερνάνε οι ίδιοι, δεν θα κυβερνάει κανείς. Εδώ κρύβεται ο πρώτος μεγάλος τους φόβος. Το πρόβλημα είναι να μην κατοχυρώσει κανένας άλλος το δικαίωμα της κυβερνησιμότητας, επί της ουσίας δηλαδή να μην υπάρξει καν η υποψία ότι μπορεί αυτό το σύστημα της δικομματικής εναλλαγής να αλλάξει. Αμφισβητούν έτσι έμπρακτα την ουσία της δημοκρατίας, υποστηρίζοντας πως σε αυτή τη χώρα δεν μπορεί να υπάρξει διαφορετικός συσχετισμός δυνάμεων, δεν μπορεί με λίγα λόγια να εκπροσωπηθούν διαφορετικά συμφέροντα στο κεντρικό πολιτικό επίπεδο.

Λένε να τους ψηφίσουμε, για να μην έρθουν οι δυνάμεις του χάους και της καταστροφής. Αλλά δεν λένε ποιος έφερε την Τρόικα, τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις και γιατί δεσμεύτηκαν για τις επόμενες δεκαετίες χωρίς να ρωτήσουν κανένα; Κατηγορούν την Αριστερά για ανευθυνότητα και καταστροφολογούν, μα αυτοακυρώνονται την ώρα που το λένε, μιας και αυτοί είναι που μας έχουν οδηγήσει στο χάος και στην καταστροφή και μάλιστα είναι περήφανοι για αυτό και δεσμεύονται να συνεχίσουν αυτό τον υπεύθυνο δρόμο. Το δρόμο που ανατίναξε ολόκληρη την κοινωνία. Το δρόμο που προσπάθησε να μας ενοχοποιήσει για τα χρέη που οι ίδιοι δημιούργησαν. Το δρόμο που επιχείρησε να ποινικοποιήσει τις ανάγκες και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Το δρόμο που αναγορεύει σε βασικό εχθρό μας το διπλανό μας και τα δικαιώματά του, με στόχο να κρυφτούν οι δικές τους ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση.

Είναι ο ίδιος δρόμος που νομιμοποίησε για μικροκομματικά συμφέροντα, τον ακροδεξιό λόγο, που επιχείρησε να ταυτίσει την Αριστερά με την άκρα δεξιά και σήμερα οδηγεί στον εκφασισμό ολόκληρης της κοινωνίας. Αφού δεν μπορούν να δώσουν ελπίδα, δηλητηριάζουν την κοινωνία με μίσος, ενισχύουν όλες τις εσωτερικές πολώσεις της κοινωνίας, με μοναδικό στόχο να αποκρύψουν τις δικές τους ευθύνες, αλλά και τις ευθύνες αυτών που εκπροσωπούν: των τραπεζών, των πλούσιων, των βιομηχάνων.

Να τολμήσουμε
Το ερώτημα λοιπόν είναι απλό και έχει απολύτως υλική υπόσταση. Να πιστέψουμε τα κανάλια και τις δημοσκοπήσεις και να πάμε να ψηφίσουμε αυτούς που μας έφεραν ως εδώ γιατί έτσι ή να τολμήσουμε να εμπιστευτούμε τη δημοκρατία και τις ανάγκες μας και να αλλάξουμε ριζικά τη σημερινή κατάσταση; Να αφήσουμε το αύριο το δικό μας και των παιδιών μας στα χέρια των εκπροσώπων όσων για χρόνια μας εκμεταλλεύονται ή να τολμήσουμε να σπάσουμε αυτή τη σχέση εκμετάλλευσης, αυτό τον κόσμο αδικίας; Να αφήσουμε το μίσος να κυριαρχήσει ή να ανοίξουμε νέους δρόμους συλλογικότητας και αλληλεγγύης;

Ο δικός μας δρόμος θα είναι σίγουρα και μακρύς και δύσκολος, μα σήμερα είναι η ώρα για να κάνουμε το πρώτο καθοριστικό βήμα. Σήμερα είναι η ώρα να κάνουμε παρελθόν όσους αποφάσισαν χωρίς εμάς και να διεκδικήσουμε το μέλλον, προχωρώντας χωρίς αυτούς.

*Τάσος Κορωνάκης, υποψήφιος βουλευτής Α΄Αθήνας / 25.04.2012/Εργατική Αριστερά

Greece proposes immigrant detention centers – deutsche welle

Immigration

As elections approach in Greece, politicians argue that immigrants are behind higher crime rates and public health problems. But rights groups say the campaign rhetoric is a cheap ploy to win votes.

The so-called Integration Law, proposed by Minister for Citizen Protection Michalis Chrisohoidis, raised a furor by calling for illegal immigrants to be held in former military bases until deportation.

Chrisochoidis, a member of the Panhellenic Socialist Movement party, was opposed to the plan as a member of the opposition in 2009, but he has now won the approval of the Greek parliament.

He called for 30 facilities to hold refugees, which would officially be called «closed hospitality centers,» and suggested using 250 million euros ($328 million) of EU funding for border protection to build the centers.

«Whoever [illegally] enters the country will be given hospitality and will be immediately asked to return home,» Chrisohoidis said at a news conference at the end of March. «Unless they are refugees … in which case they have a sacred right to asylum.»

According to officials, some 100,000 people were arrested for illegal entry or residence in Greece in 2011 and authorities are processing about 30,000 asylum requests.

Appealing to voters

Opposition parties and human rights organizations have criticized the plan and compared the proposed facilities to prisons. Mohammadi Yunus, director of an Afghan community group in Athens and member of an umbrella group of Greek refugee organizations, dismissed the plan as an old campaign ploy.

Yunus said Greece has solid asylum laws, it just needs to enforce them

«I have lived in Greece since 2001, and every time elections get underway the complaint about immigrants start,» Yunus said.

While he said immigration is an important topic in Greece, he added that applying current laws would bring better results than raids and arrests. «Greek asylum laws are among the best in Europe, but they do not get used,» he said.

The Greek bureacracy can sometimes take as long as five years to decide on an application for asylum.

Immigrants become scapegoats

With an early general election likely to be set for May 6, various campaigns have blamed immigrants for an increase in crime.

Three right-wing parties, polling at about 5 percent and with good chances of winning parliamentary seats, have raised the loudest anti-immigrant voices. A party needs at least three percent of the vote to enter Greek parliament.

As part of its campaign, the neo-Nazi party Chryssi Avgi (Golden Dawn) has offered to accompany the elderly on grocery shopping trips if they feel threatened.

Police have detained hundreds of people in recent weeks

Yunus said crime in Athens has increased but thinks immigrants are not responsible.

«It’s true, there is a huge safety problem in the city, but it’s immigrants who suffer the most from it,» he said, adding that in some neighborhoods immigrants are afraid to go outside after dark. «People are upset that the state is not interested in the problems and immigrants end up being the scapegoats.»

Poverty, not immigrants, behind crime rise

Health Minister Andreas Loverdos, one of Greece’s more popular politicians, also blamed immigrants for health issues across the country and in a recent television interview described immigrants as a «health time bomb.» He also said immigrants spread contagious diseases like tuberculosis and HIV.

 

Koronaki said government policies have caused today’s immigration difficulties

Other authorities warned that some immigrants come from regions where tuberculosis and cholera are on the rise.

Tassos Koronakis, a migration expert for the left-wing opposition party Syriza, said government policies were behind Greece’s difficulties with immigration.

«When the economy was going well, the government let immigrants without valid papers enter the country to exploit them as cheap labor,» Koronakis said. «Today, they want to get rid of these people, so they talk about detention centers and health time bombs.»

Koronakis added that poverty, not immigrants, was the real cause of increased crime. «Criminal schemes are generally controlled by Greeks who stay in the background,» he said.

Fearing EU criticism

Despite making the first calls for immigrant detention centers years ago, Conservative Greek politicians have been absent in the immigration debate.

It seems that many conservatives are stifling their opinions for fear of criticism from the EU, since the country was unable to control its own borders, which happen to also be the borders of the EU.

Conservatives fear the EU’s opinion of Greek detention centers

«As the European Parliament’s rapporteur for reforms to the Schengen zone, I could not help but notice that our partners want one thing: that the people who call for help are willing and able to help themselves,» conservative Greek EU parliamentarian Giorgos Papanikolaou said.

Greece needs to put together an immigration policy that keeps close guard over the border, remains open to asylum seekers and deports illegal immigrants while integrating the people already in the country, Papanikolaou said.

«That plan has to include that the burdens that accompany dealing with refugees are spread more fairly across Europe,» Papanikolaou said.

Currently, each EU country is responsible for addressing – and paying for – its own asylum applications. But Greek politicians think they need additional EU help as their country serves as the main gateway to the 27-member bloc.

Author: Jannis Papadimitriou, Athens / sms
Editor: Ben Knight

Debate ΣΥΡΙΖΑ vs ΛΑΟΣ στο protagon

Θέματα: Μετανάστες και εγκληματικότητα

Υ.Γ. Κοιτώντας το μετά από τόσες μέρες απορώ πως κράτησα την ψυχραιμία μου…

Υ.Γ.2 Η Ασπασία (Σίσσυ) Αλιγιζάκη είναι αναπληρωματική εκπρόσωπος τύπου του ΛΑΟΣ

Δύο παρεμβάσεις μου για το μεταναστευτικό και την αλλαγή ατζέντας

Η πρώτη την Κυριακή 1 Απριλίου στην εκπομπή «Κυριακή με δράση»

και η δεύτερη στο ραδιοφωνικό σταθμό «στο κόκκινο» 105,5 και στην εκπομπή των Γιάννη Ανδρουλιδάκη και Βαγγέλη Καραγιώργου «Δυο γαϊδαροι μαλώνανε…». Δείτε εδώ

Ο ΣΥΡΙΖΑ (δεν) έχει προτασεις για τους μετανάστες

Μετά το προηγούμενο ποστ μου κάποιοι φίλοι αναρωτήθηκαν αν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει προτάσεις σχετικά με τους μετανάστες και τους πρόσφυγες.

Δημοσιεύω λοιπόν εδώ ένα απόσπασμα από μιά συνέντευξη τύπου όπου με απλά λόγια και ρεαλιστικές προτάσεις το 2009 πριν τις εκλογές είχε παρουσιαστεί η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ (που δεν έχει προτάσεις) για τους μετανάστες.

Ολόκληρο το κείμενο μπορείτε να το βρείτε εδώ. Παρακαλώ να φτάσετε  μέχρι και το σημείο 5  για τα αμεσα μέτρα απογκετοποίησης των περιοχών των αστικών κέντρων.

Σήμερα Σάββατο 26/09/09, στο εκλογικό κέντρο του ΣΥΡΙΖΑ παραχωρήθηκε συνέντευξη Τύπου με θέμα «Μετανάστες – Πρόσφυγες και Οικονομία». Το θέμα παρουσίασαν:

Ο Κούρκουλας Θανάσης, (μέλος Επιτροπής Δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ, συμμετέχει στο Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών)

Η Κουλουμπή Κωνσταντίνα, μέλος Επιτροπής Επικοινωνίας ΣΥΡΙΖΑ Αχαΐας, (συμμετέχει στην Κίνηση Υπεράσπισης Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστών / Μεταναστριών)

Η Φράγκου Λία, (οργανωτική Γραμματέας Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων, μέλος Δ.Σ. Εργατικού Κέντρου Πειραιά)

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΧΑΜΗΛΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Παρακολουθούμε όλοι ότι γίνεται μια συντονισμένη προσπάθεια δαιμονοποίησης των μεταναστών με επιχειρήματα όπως:

Υποβαθμίζουν τις πόλεις, Ενισχύουν την εγκληματικότητα, Θέτουν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία.

Ερωτήματα όπως:

Πόσους μετανάστες έχουμε ανάγκη

Πόσους μετανάστες εργάτες αντέχει η εγχώρια αγορά

Μπαίνουν όλο και συχνότερα και απευθύνονται με τρόπο προβοκατόρικο στους υπέρμαχους της υπεράσπισης των δικαιωμάτων των μεταναστών.

Η οικονομική και πολιτική εξουσία επιβάλλει τους όρους της στην θεματολογία της πολιτικής ατζέντας.

Από την πλευρά της νέο-φιλελεύθερης κοσμοθεωρίας και το θέμα αυτό προσεγγίζεται αποκλειστικά με γνώμονα το κόστος.

Μετανάστες- Εργαζόμενοι με ημερομηνία λήξης

Ολοκληρώνεται πλέον με γοργούς ρυθμούς η πολιτική μετάβαση σε ένα μοντέλο:

επιλεκτικής μετανάστευσης

Η αρρύθμιστη και ανοργάνωτη είσοδος (ανειδίκευτων) οικονομικών μεταναστών αποτελεί πλέον μη αποδεκτή κατάσταση η οποία θα πρέπει να αντικατασταθεί σταδιακά από την προτεραιότητα της

μετάκλησης (εξειδικευμένου) εργατικού δυναμικού, όταν και για όσο διάστημα απαιτείται κάτι τέτοιο.

Η διαμόρφωση μιας νέας μεταναστευτικής στρατηγικής θεμελιωμένης στην εισαγωγή χρήσιμων μεταναστών συνεπάγεται αναπόφευκτα την αναζήτηση μεθόδων άμεσης «απαλλαγής» από τους λιγότερο ή καθόλου απαραίτητους μετανάστες.

Η Ευρώπη πρέπει να μπορεί να απαλλάσσεται με συνοπτικές διαδικασίες από τους μετανάστες που δεν είναι χρήσιμοι στην ευρωπαϊκή οικονομία! δηλαδή στο κεφάλαιο.

Έτσι για να υποστηριχθεί η στρατηγική αυτή της επιλεκτικής μετανάστευσης καλλιεργείται κλίμα ρατσισμού και ξενοφοβίας και πρέπει να οδηγηθούν στον κολασμό και την απομάκρυνση όσοι μετανάστες συλλαμβάνονται χωρίς άδεια διαμονής και εργασίας.

Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές οραματίζονται το μέλλον με ένα κατά παραγγελία εργατικό δυναμικό ανάλογα με τις επιταγές της εργοδοσίας και φαντάζονται τους μετανάστες σαν εργαζόμενους με ημερομηνία λήξης χωρίς εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

Η σταδιακή, αλλά κατεπείγουσα, εκκαθάριση του ευρωπαϊκού χώρου από το σύνολο των απρόσκλητων ή μη χρήσιμων οικονομικών μεταναστών, στοχεύει:

Στην αποδόμηση του κράτους δικαίου
Της θεσμικής ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων
Της δημιουργίας αγοράς εργασίας δύο ή περισσοτέρων ταχυτήτων στο εσωτερικό όλων των χωρών-μελών.

Δεν έχουμε μια ειλικρινή και πραγματική ενθάρρυνση της νόμιμης μετανάστευσης, όπως ισχυρίζονται, αλλά αντιθέτως έχουμε μέτρα για την παρεμπόδιση της πρόσβασης στην νομιμότητα για την πλειοψηφία των ήδη εγκαταστημένων μεταναστών και των οικογενειών τους ή όσων αναμένεται να εισέλθουν αυθόρμητα το επόμενο διάστημα.

Στην Ελλάδα, η επιλεκτικότητα συμπυκνώνεται σε μια λέξη-κλειδί: «τα ένσημα»

Στην ελληνική μεταναστευτική πολιτική τα ένσημα από παράγοντας νομιμότητας καταλήγουν σε πολλές περιπτώσεις σε παράγοντα απο-νομιμοποίησης της διανομής και της εργασίας των μεταναστών.

Η ιδιόμορφη επιλεκτική μεταναστευτική πολιτική και στην Ελλάδα είναι συνειδητή επιλογή και έχει διπλό στόχο:

α) τη διατήρηση των μεταναστών πρώτης και δεύτερης γενιάς σε συνθήκες υπερ-εντατικής εκμετάλλευσης και σε καθεστώς ατυπικών εργασιακών σχέσεων μειωμένων ή καθόλου κοινωνικών δικαιωμάτων, άρα χαμηλού εργασιακού κόστους και παράλληλα

β) την αξιοποίηση της εργασίας των μεταναστών με τους παραπάνω όρους ως μέσον για την περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων στο σύνολο του εργατικού δυναμικού της χώρας.

Να επαναλάβουμε ότι σε όλη την Ευρώπη έχουμε:

Συντονισμένη προσπάθεια προώθησης και καθιέρωσης του «αξιώματος» της flexicurity στις εργασιακές πολιτικές

Αλλαγή του προσανατολισμού της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής στρατηγικής

από την εξασφάλιση των θεμελιωδών κοινωνικών δικαιωμάτων για όλους
στην οικονομική αξιοποίηση (εκμετάλλευση) της εργασίας των μεταναστών

Γι’ αυτό δε συνειδητά διαχωρίζουν τα πεδία της απασχόλησης από την οικονομική μετανάστευση.

Οι μεν πολιτικές απασχόλησης υπάγονται στην κατηγορία Απασχόληση και κοινωνικές πολιτικές

Οι δε μεταναστευτικές στρατηγικές στη κατηγορία της Δικαιοσύνης, ελευθερίας και ασφάλειας.

Επίσης μπροστά στην αύξηση της ανεργίας λόγω της οικονομικής κρίσης προσπαθούν να ενοχοποιήσουν τη μετανάστευση ως εύκολος στόχος για όλα τα δεινά της αδιέξοδης νέο-φιλελεύθερης πολιτικής.

Η οικονομική κρίση και η εξασφάλιση εργαζομένων χαμηλού εργατικού κόστους κρύβονται πίσω από κάθε προσπάθεια όπου μερίδα εργαζομένων θα πρέπει πάλι να θυσιαστούν για να επιχειρηθεί ή έξοδος από την διεθνή οικονομική κρίση

Η Αριστερά οφείλει να οφείλει και έχει εναλλακτική πρόταση για την μετανάστευση ικανή όχι μόνο να δώσει λύσεις στα πραγματικά προβλήματα της εργασίας αλλά να συσπειρώσει ευρείες κοινωνικές δυνάμεις στον αγώνα για ένα κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, ρατσισμό και διακρίσεις και ιδίως αυτό το δεύτερο οφείλει με ταχείς ρυθμούς να το θέτει στις προτεραιότητές της πριν τα συντηρητικά αντανακλαστικά κυριαρχήσουν σε όλη τη κοινή γνώμη και κυρίως ανάμεσα στους εργαζόμενους.

Μια τέτοια πρόταση δεν μπορεί να έχει εκπτώσεις, δεν μπορεί να εξασφαλίζει διαφορετικούς όρους για τους μετανάστες, δεν μπορούμε να μπούμε στη λογική ότι όλοι οι πολίτες είναι ίσοι , όμως ορισμένοι πολίτες σε ορισμένα θέματα επιτρέπεται να είναι λιγότερο όσοι από κάποιους άλλους.
Να αλλάξει αυτή η πολιτική προς όφελος όλων των εργαζομένων και των ελλήνων και των μεταναστών.

Και πρέπει να συμβάλλουμε ώστε να αλλάξει η ατζέντα και να μπουν επί τάπητος τα πραγματικά προβλήματα της εργασίας και της κρίσης που καλούνται να πληρώσουν έλληνες και ξένοι εργαζόμενοι.

O ΣΥΡΙΖΑ καταθέτει πέντε άξονες μέτρων για μια διαφορετική μεταναστευτική-προσφυγική πολιτική, προς όφελος όλων των εργαζομένων, ελλήνων και μεταναστών:
1. Να αλλάξει άμεσα το απαράδεκτο καθεστώς ομηρίας στο οποίο έχουν εγκλωβιστεί χιλιάδες μετανάστες που ζουν και εργάζονται στη χώρα μας.

Πρέπει να ξεκινήσει μια νέα, ανοιχτή και διαρκής διαδικασία νομιμοποίησης των μεταναστών με προϋποθέσεις οι οποίες δεν θα έχουν ως στόχο να αποκλείσουν τους μετανάστες από τη δυνατότητα μιας νόμιμης ζωής, αλλά να τους εντάξουν, με απόδοση αριθμού φορολογικού μητρώου, με ένταξη στα ασφαλιστικά ταμεία.

Μια τέτοια διαδικασία θα μείωνε τα ελλείμματα στα ταμεία του ΙΚΑ με επιπλέον έσοδα χτυπώντας την εισφοροδιαφυγή, θα χτυπούσε κυκλώματα και εγκληματικότητα και ιδίως την ανασφάλιστη και ελαστική εργασία ντόπιων και μεταναστών εργατών και την απορρύθμιση της αγοράς εργασίας.

2. Να χορηγηθεί άσυλο στους πολιτικούς πρόσφυγες που προέρχονται από εμπόλεμες περιοχές, καθώς και να δοθεί η δυνατότητα εξόδου από τη χώρα σε όσους το επιθυμούν.

Κι αυτό προϋποθέτει την απαραίτητη συνεργασία ή και διεκδίκηση. Συνεργασία με άλλες χώρες της Ε.Ε. ή και διεκδίκηση στο πλαίσιο της Ε.Ε. μιας άλλης πολιτικής.

3. ‘Αμεσα να δημιουργηθούν ανοιχτοί ξενώνες στέγασης και φιλοξενίας μεταναστών όπου αυτό κρίνεται απαραίτητο.

Κέντρα ανοιχτά πραγματικής φιλοξενίας και όχι κράτησης, που θα προσφέρουν λύσεις στο τεράστιο πρόβλημα των νεοεισερχόμενων μεταναστών, που είτε είναι άστεγοι, είτε ζουν σε άθλιες συνθήκες μαζικής κατοικίας. Μιλάμε για ανοιχτούς ξενώνες στέγασης και όχι για κέντρα κράτησης ή στρατόπεδα συγκέντρωσης.

4. Να σταματήσουν οι τρομοκρατικές επιχειρήσεις «σκούπα».

Το μόνο που μπορεί να αποφέρουν είναι για μερικά 24ωρα να αδειάσουν μια περιοχή. Δεν είναι καθόλου αποτελεσματικές, Είναι απάνθρωπες. Η αστυνομία πρέπει να απεμπλακεί από τη διαδικασία χορήγησης ασύλου.

5. ‘Αμεσα να παρθούν μέτρα απογκετοποίησης των περιοχών των αστικών κέντρων που σήμερα είναι πολύ έντονο το φαινόμενο. Αυτό μπορεί να γίνει:

Α) Με την υγειονομική παρέμβαση στους χώρους μαζικής διαμονής μεταναστών και τη συστηματική παροχή ιατρικής βοήθειας, με στόχο την πρόληψη αλλά και την περίθαλψη, όπου αυτό είναι αναγκαίο, με μέριμνα των δημοτικών ιατρείων αλλά και των νοσοκομείων του ΕΣΥ.

Β) Με τη συγκρότηση σε μόνιμη βάση κοινωνικών υπηρεσιών και υπηρεσιών φροντίδας, με σκοπό την κοινωνική ένταξη νεοεισερχόμενων αλλά και μόνιμα εγκατεστημένων μεταναστών. Κι εδώ πρέπει να παίξει ρόλο η Τοπική Αυτοδιοίκηση σε συνεργασία με αρμόδια Υπουργεία, έστω να ενισχυθούν οι υπάρχουσες δομές, (όπως τα μαθήματα ελληνικών για μετανάστες, η νομική βοήθεια, το street work κλπ).

Γ) Με άμεσες παρεμβάσεις και έργα για τη γενικότερη αναβάθμιση υποβαθμισμένων λαϊκών γειτονιών με τη δημιουργία ελεύθερων χώρων, σχολείων, πολιτιστικών κέντρων, κέντρων νεότητας, αθλητικών εγκαταστάσεων. Όλα αυτά βεβαίως, διασφαλίζοντας καλύτερες και πιο αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, που θα ανακουφίζουν τους κατοίκους των συγκεκριμένων υποβαθμισμένων περιοχών.

Δ) Με παρεμβάσεις άμεσης στήριξης των μικρών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων στις περιοχές που έχουν γκετοποιηθεί. Εκεί όπου αποδεδειγμένα οι επιχειρηματίες αυτοί, οι μικρομεσαίοι έχουν πάρα πολύ χαμηλό τζίρο το τελευταίο διάστημα και δεν φταίνε αυτοί. Παρεμβάσεις που πρέπει να συνοδευτούν και από παρεμβάσεις στήριξης των ίδιων των μεταναστών που βρίσκονται αυτή τη στιγμή όμηροι στα κυκλώματα της εγκληματικότητας.

Τέλος, η χώρα μας πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλία για τη διεκδίκηση μιας νέας ευρωπαϊκής πολιτικής που, πρώτον, θα στηρίζει ουσιαστικά τις χώρες προέλευσης των μεταναστών, συμβάλλοντας στην αντιμετώπιση των αιτιών της μετανάστευσης. Τη φτώχεια, την εξαθλίωση, τους πολέμους, την περιβαλλοντική καταστροφή από πετρελαϊκές μεταλλευτικές και άλλες πολυεθνικές εταιρείες, την έλλειψη νερού.

Και δεύτερον, η Ε.Ε. πρέπει να στηρίξει με ειδικά ευρωπαϊκά προγράμματα κοινωνικές υποδομές στις χώρες υποδοχής των μεταναστών, όπως είναι η Ελλάδα και οι υπόλοιπες χώρες του Νότου.

Εκλογές…ανθρώπινο αίμα μυρίζει στο ΠΡΟΠΟ

Πριν καλά καλά μπούμε στην προεκλογική περίοδο ο Χρυσοχοϊδης κάνει σκούπα λες κι οι άνθρωποι είναι σκουπίδια και ο Παπουτσής περηφανεύεται στο τουίτερ για τους 25000 ανθρώπους που απέλασε.

Καιροσκόποι επαγγελματίες, εκμεταλευτές, κυνικοί και απάνθρωποι.

Αυτοί και τόσοι άλλοι μαζί τους.

Βαφτίζουν τους φυγάδες εισβολείς.

Στήνουν τον πόλεμο των φτωχών για να γλυτώσουν τις ευθύνες.

Χύνουν δηλητήριο μίσους για να ανεβάσουν τα ποσοστά τους με φόβο και με αίμα.

Εγκαταλείπουν τις γειτονιές, κάνουν real estate και ζητάνε και τα ρέστα.

Αφού μας έκαναν φτωχούς,βάζουν την αστυνομία να ασχολείται μόνο με την καταστολή όσων διεκδικούν τα δικαιώματα τους και μετά φιλοσοφούν για την εγκληματικότητα.

Από αυτούς που διέλυσαν την ελληνική κοινωνία και νοιάζονται μόνο για τις τράπεζες και τα κέρδη τους, δεν περιμέναμε και κάτι διαφορετικό.

Έχουμε πεί (εμείς του ΣΥΡΙΖΑ που δεν έχουμε προτάσεις) τόσες φορές πως μια κυβέρνηση θα μπορούσε απλά:

– να καταγγείλει το Ευρωπαϊκό σύμφωνο για την μετανάστευση και το Δουβλίνο 2 και να δώσει ταξιδιωτικά έγγραφα στους εγκλωβισμένους ανθρώπους που παλεύουν να ζήσουν

– να βάλει τέλος στην γκετοποίηση και να παρέχει αξιοπρεπεις συνθήκες διαβίωσης σε οικονομικούς και πολιτικούς πρόσφυγες που έχουν υποστεί ήδη πολλά.

– να στηρίξει τις περιοχές και τις λαϊκές γειτονιές που έχουν αφεθεί στη φτώχεια και την εξαθλίωση και λυμαίνονται συμμορίες ανθρωποφάγων ναζί του περιθωρίου.

Λύσεις υπάρχουν, αρκει να τους διώξουμε,

αυτους και τα τσιράκια τους

και πρέπει να την διώξουμε σήμερα,

να εμπιστευτούμε την αριστερά

και να διεκδικήσουμε την ενότητα,

αν θέλουμε να υπάρχουμε αύριο!

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Αν θέλετε μπορείτε να το μοιραστείτε και με τους φίλους σας…

17 Νοέμβρη όλοι και όλες στους δρόμους!

και τότε και σήμερα

όλοι και όλες στους δρόμους

για ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

μέχρι την νίκη με και για δημοκρατία

μέχρι την κοινωνική δικαιοσύνη και την λαϊκή κυριαρχία

14o Aντιρατσιστικό Φεστιβάλ…Το πλήρες πρόγραμμα

3, 4, 5 Ιούλη Πάρκο Ειρήνης-Ρέντη (Αγ. Άννης και Πέτρου Ράλλη)

περισσότερες πληροφορίες

Πως θα έρθετε

Συζητήσεις

Στο 14ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ θα διεξαχθούν δώδεκα ανοιχτές συζητήσεις για θέματα που η επίσημη πολιτική αποσιωπά, αλλά είναι σημαντικά για την καθημερινή ζωή των ανθρώπων και την προοπτική των κοινωνικών κινημάτων. Αναλυτικά το πρόγραμμα έχει ως εξής:
Παρασκευή 3 Ιουλίου, 7:30 μ.μ.: Ενάντια στη δράση της Ακροδεξιάς – Αγώνας για τα κοινωνικά, πολιτικά και θρησκευτικά δικαιώματα των οικονομικών και πολιτικών προσφύγων.
Ομιλητές:

Γιώργος Μανιάτης (Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών),
Δημήτρης Μπελαντής δικηγόρος
Θανάσης Κούρκουλας (κίνηση Απελάστε το Ρατσισμό)
Νασίμ Μοχαμέντι (Πολιτιστικός Σύλλογος Αφγανών)
Πέτρος Τασούλας (Κόκκινο)
Πέτρος Κωνσταντίνου (Επιτροπή κατά του Συμφώνου Μετανάστευσης και Ασύλου της Ε.Ε.)

Σάββατο 4 Ιουλίου, 7:30 μ.μ.: Αντίσταση στη θωράκιση των συνόρων, την κατάργηση του ασύλου και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης – No Border camp Λέσβος 26-31 Αυγούστου.

άρα Πρεστιάνι (Μigreurop, Γαλλία)
Βασίλης Λαδάς (δικηγόρος, Κίνηση Πάτρας)
Όλγα Λαφαζάνη (Συνέλευση NoBorder Αθήνας)
Μελίνα Παρασκευοπούλου (Συνέλευση NoBorder, Μυτιλήνης)
Μοχαμεντί Ναΐμ (Αφγανός Πρόσφυγας)
Ιωαννα Σιούπουλη (Ομάδα Δικηγόρων για τα Δικαιώματα Προσφύγων και Μεταναστών)

Κυριακή 5 Ιουλίου, 7:30 μ.μ.: Αγώνας ενάντια στην υπερεκμετάλλευση και την καταπίεση των μεταναστριών – Στο δρόμο της Κωνσταντίνας Κούνεβα.

Βάσω Τσούνη (Παναττική Ένωση Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού)
Αποστόλης Καψάλης (Ινστιτούτο Εργασίας Γ.Σ.Ε.Ε.)
Σίσσυ Βωβού (Επιτροπή Αλληλεγγύης στην Κ.Κούνεβα)
Παναγιώτης Σωτήρης (Σύλλογος Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Καθηγητών)
Δήμητρα Μάλλιου (Δίκτυο Γυναικών Μεταναστριών, Ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών)

ΕΝΝΕΑ ΑΚΟΜΑ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ…

Παρασκευή 3/7, 7:30 μ.μ.:

• Ένα Σχολείο για τη Γάζα, Πρωτοβουλία εκπαιδευτικών σωματείων για το χτίσιμο ενός σχολείου στη Γάζα.
  Ισμάτ Σάμπρι (καμπάνια «ένα σχολείο για τη Γάζα»)
  Βίκυ Λαγοπούλου (παιδαγωγικός ομιλος Παρεμβάσεων Π.Ε.)
  Χρυσούλα Ψιμούλη (Ε.Λ.Μ.Ε. Άνω Λιοσίων, Ζεφυρίου, Φυλής
• Δικαστικός αυταρχισμός και σωφρονιστική καταστολή – Αντιστάσεις και αγώνες των φυλακισμένων
  Από την Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων
• Πόλη, μετανάστευση, αποκλεισμός: φαινόμενα κρίσης, κοινωνικές και πολιτικές απαντήσεις.
  Αλέξανδρος Κωνσταντίνου, (Συντον. Γραμματεία Ανοιχτής Πόλης)
  Ντίνα Βαΐου, (Αν. Καθηγήτρια Τομέα Πολεοδομίας Σχολής Αρχιτεκτόνων)
  Κατερίνα Πούτου, (Διευθύντρια Κοινων. Οργάνωσης Υποστήριξης Νέων ΑΡΣΙΣ)
  Ανδρέας Τάκης, (Βοηθός Συνήγορος του Πολίτη στον Κύκλο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου)

Σάββατο 4/7, 7:30 μ.μ.:

• Αντίρρηση συνείδησης στην Ελλάδα, την Τουρκία και την Κύπρο
  Μουράτ Κανατλί (Πρωτοβουλία για την αντίρρηση συνείδησης στην Κύπρο)
  Τζίνα Τσάπα (Πρωτοβουλία για την αντίρρηση συνείδησης στην Κύπρο)
  Caner Yιlmaz (Τουρκία)
  Λάζαρος Πετρομελίδης (Σύνδεσμος Αντιρρησιών Συνείδησης)
  Κλώκας Κώστας (Κόσμος χωρίς Πολέμους)
• Δεύτερη γενιά μεταναστών: Από το πιστοποιητικό γέννησης στην υπηκοότητα – Παρεμβάσεις στην εκπαίδευση και την τοπική αυτοδιοίκηση.
  Βάσω Νικολάου (Πίσω Θρανία)
  Πέτρος Χαραβιτσίδης (132 Δημοτικό Σχολείο Γκράβας)
  Λορέτα Μακόλεϊ (καμπάνια «Όχι στο Ρατσισμό από την Κούνια»)

  Παρεμβάσεις από Νεολαία Kasapi, Στέκι Αλβανών Μεταναστών, YRE–Καμπάνια «Έχουμε ένα Όνειρο»

• Ατένκο και Οαχάκα, εξέγερση και πολιτικοί κρατούμενοι στο Μεξικό
  Τρίνι Ραμίρεζ (Μέτωπο των Λαών για την Υπεράσπιση της Γης, Ατένκο)
  Καταλίνα Γονζάλες (Μέτωπο των Λαών για την Υπεράσπιση της Γης, Ατένκο)
  Ρουμπέν Βαλένσια (Vocal – Λαϊκή Συνέλευση των Λαών της Οαχάκα –APPO)

Κυριακή 5/7, 7:30 μ.μ.:

• Οικονομική κρίση, ανεργία και ρατσισμός – Αγώνας για ίσα δικαιώματα ελλήνων και αλλοδαπών εργαζόμενων.
  Τσακαλώτος Ευκλείδης (πανελπστημιακός)
  Παντελής Αυθηνός (ΟΚΔΕ-Σπάρτακος)
  Αϊμάν Λαχμάντ (οικοδόμος, Κυριακάτικο Σχολείο Μετανστών)
  Τάκης Γιαννόπουλος (Ξεκίνημα, εργατικη επιτρ. ΣΥΡΙΖΑ)
• Ιμπεριαλιστική παγκοσμιοποίηση και διάλυση του Γ’ Κόσμου
  Ισαβέλλα Μπερτράν, (περ. Resistencias)
  Μουμπάρακ Σαχ (Πολιτιστικός Σύλλογος Αφγανών)
  Άνταμς Ζιάντ (Σύνδεσμός Σουδανών Προσφύγων)
  Άχμεντ Χαμπές (Πολιτιστικό Κέντρο Κουρδιστάν)
  Ίρατζ (Ιρανός πρόσφυγας)
• Σεξισμός και ομοφοβία στο κίνημα
  Εργαστήριο από την ομάδα «στην πρίζα»

—
ΚΥΡΙΑΚΗ 5/7, 18.00: Σύσκεψη για το Παγκόσμιο Φόρουμ Μετανάστευσης και Ανάπτυξης.
(ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ για τυχόν αλλαγές στο πρόγραμμα των συζητήσεων: 29/6/2009)

Συναυλίες

Παρασκευή 3 Ιουλίου, 9.30 μ.μ.:

* The Last Drive
* Victory Collapse
* Big Fat Lips
* Sancturia
* The Dogvilles

Σάββατο 4 Ιουλίου, 9.30 μ.μ.:

* Βilbomatiks (ska, Χώρα των Βάσκων)
* Dorretta Carter & Band (funk, Τζαμάικα, Αυστρία)
* Melody Vice
* Pink Tank Project

Την Παρασκευή και το Σάββατο στο χώρο της σκηνής o Βασίλης Βασιλάτος και η ομάδα κρουστών του Ε.Μ.Π.

Κυριακή 5 Ιουλίου, 9.30 μ.μ.:

Η Μάρθα Φριντζήλα,

ο Φοίβος Δεληβοριάς

και η Ματούλα

τραγουδούν Μάνο Χατζιδάκι σε ενορχήστρωση Παναγιώτη Τσεβά.

Γιατί, αλήθεια, Ελευθερία, γεννημένη από σεισμούς,
είναι έξω από τα κράτη κι έξω απ’ τους θεσμούς.
Έχει απ’ τον ήλιο κάτι κι από τους αστερισμούς
Μ.Χ.

Σκηνή μεταναστών

Παρασκευή 3 Ιουλίου, 10 μ.μ.:

* Χορευτικό Συγκρότημα – Γουινέα
* Συγκρότημα από τη «Γη του Πελαργού» – Ουκρανία
* Dodona – Αλβανία
* Συγκρότημα από το Πακιστάν
* Renas –  Συρία
* MC Yinca

Σάββατο 4 Ιουλίου, 10 μ.μ.:

* Αφιέρωμα στη δεύτερη γενιά μεταναστών με τους:
* Χορευτικό από την Ένωση Αφρικανών Γυναικών
* Who’s Next – Φιλιππίνες
* Minus One – Φιλιππίνες
* Renovatio – Αλβανία
* Άκης – Αλβανία
* Τe ver8et – Αλβανία
* Black Jack – Κένυα
* Neoyorubapeople

Κυριακή 5 Ιουλίου, 10 μ.μ.:

* Rodina – Πολυφωνικό βουλγαρικό συγκρότημα

* Al Mahaba
* Συγκρότημα από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Μπανγκλαντές (DOEL)
* Συγκρότημα από τη Μαροκινή Κοινότητα

* Rajbir group -Ινδία
* Συγκρότημα Πολιτιστικού Κέντρου Κ ουρδιστάν

Ρεμπέτικα

Παρασκευή 3 Ιουλίου,11 μ.μ.:

Η κομπανία του Μάνι

Σάββατο 4 Ιουλίου, 11 μ.μ.:

Ρεμπέτικη Κομπανία

Κυριακή 5 Ιουλίου, 11 μ.μ.:

Ο Θανάσης Γκέκας και το συγκρότημά του…

…. και μετά δημοτικά και ρεμπέτικα χωρίς μικρόφωνο

Θεατρικά δρώμενα, εργαστήρια, προβολές, εκθέσεις

Θεατρικά δρώμενα , 7:00 μ.μ.

.. Παρασκευή 3/7: «Οι Αδέσποτοι» από το Θέατρο Κούκλας (ΔΙΚΑΝΟ)
.. Σάββατο 4/7: «Χώρος Άμλετ» από την ομάδα Ίσον Ένα
.. Κυριακή 5/7: «Ασανσέρ», από την Ομάδα Μαύρο Πρόβατο (ΔΙΚΑΝΟ)

Εργαστήρια, 7:30 μ.μ.

.. Παρασκευή 3/7: Εργαστήρι πάνινης κούκλας από την ‘Αρσις
.. Σάββατο 4/7:
-«Το σήμερα της παράδοσης και το αύριο του διαχρονικού» με τον Ross Daly
-«Οι μετανάστες φτιάχνουν blog», στήνουμε επιτόπου blog σε όσους μετανάστες και μεταναστευτικές οργανώσεις το ζητήσουν.

Εικαστικά

.. Έκθεση σκίτσου με θέμα «Διαδρομές της Μετανάστευσης» του S. Said.
.. «Ό,τι συμβαίνει γύρω μας συμβαίνει σε μας»: εικαστική εγκατάσταση με αφορμή τον εμπρησμό στην Καλοσκοπή (Γκιώνα), της Άννας Γκίκα.
.. «Οι άνθρωποι είναι όλα τα χρώματα», εργαστήρι με σκιές και ζωγραφική.
.. Προβολές φωτογραφιών για τη μετανάστευση, τα σύνορα, τις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας στην πόλη και την ύπαιθρο. Στην έκθεση θα συμμετέχουν οι: Λεωνίδας Δημακόπουλος, Γιάννης Λιάκος, Μάριος Λώλος, Ορέστης Παναγιώτου, Νίκος Πηλός, Μάκης Πουλιάσης, Σαντιάγο Ρομάν, Φανή Σαρρή, Αλεξία Τσαγκάρη, Σλαβιάνα Τσεκίροβα, Ιάκωβος Χατζησταύρου, Ομάδα F21 (Αθηνά Κατσιμπάρδη, Αλέξανδρος Δαμουλιάνος, AlexiaMcconnell, Aντώνης Δαυίδ, Άρης Καμαρωτός, Βασίλης Κανελλόπουλος, Βασίλης Παΐσιος, Γεωργία Πανάκια, Γιώργος Νικολαΐδης, Γρηγόρης Θανόπουλος, Ελένη Γαλάνη, Εμμανουέλλα Ψωμαδάκη, Εύα Μπόγρη, Κωνσταντίνα Ζέρβα, Μαρίζα Κατσιώτη, Νικόλας Χρυσός, Περικλής Αντωνίου, Σπύρος Τσακίρης, Στέλλα Βαρδάκη, Τέτα Πανοπούλου).

Προβολές, 9 μ.μ.

.. Παρασκευή 3/7: Βίντεο και φωτογραφίες για την εξέγερση του Δεκέμβρη.
.. Σάββατο 4/7: «Μια σταλιά από τόση αλήθεια: Ένα χρονικό της εξέγερσης και της Κομμούνας της Οαχάκα», παραγωγή Mal de Ojo – TV.
«Ελευθερία της συνείδησης», του Αντρέα Μελά, Alfalfa Productions.
.. Κυριακή 5/7: Ταινίες μικρού μήκους με θέμα τη μετανάστευση
«Ένας λαμπερός ήλιος» του Βασίλη Λουλέ.
«Ισμαήλ» του Γιώργου Ζαφείρη.
«Partners »της Ιωσηφίνας Μαρκαριάν
«Κατώι» του Μπουγιάρ Αλιμάνι.
Βίντεο από το Ανοιχτό Σχολείο για Μετανάστες της Αγοράς της Κυψέλης.

Για παιδιά

·Παρασκευή 3/7, .00μ.μ.: «Μια φάρμα για τα ζώα», θεατρική παράσταση από την Ομάδα Αστροναύτες και εικαστικό παιχνίδι από τον Σπύρο Καβακόπουλο.
·Σάββατο 4/7:, 7.00μ.μ.: Εργαστήρι από την Ορνιθολογική Εταιρεία και κουκλοθέατρο από τον Παύλο Καββαδία.
·Κυριακή 5/7, 7.00μ.μ.: Τα Πίσω Θρανία ζωντανεύουν ένα παραμύθι και μουσική παράσταση από την Εύα Ιεροπούλου & Family Sound Machine.
Και τις τρεις μέρες:
Εργαστήρι Κρουστών από την Ομάδα Batuca και το δάσκαλο Βασίλη Λιώση.
Εργαστήρι και έκθεση ζωγραφικής από την ομάδα ζωγραφικής του Στεκιού Μεταναστών.
Έκθεση με θέμα τα ανθρώπινα δικαιώματα από τα Πίσω Θρανία.

Θεματικοί χώροι

·Μεταναστευτικές κοινότητες, προσφυγικοί σύλλογοι, «δεύτερη γενιά».
·Κινήματα πόλης και δημοτικές κινήσεις.
·Αντιρατσιστικές οργανώσεις.
·Συλλογικότητες και υποστηρικτικές δομές για τους ψυχικά πάσχοντες και τους τοξικοεξαρτημένους.
·Φεμινιστικές και LGBTQ (λεσβιών, γκέι, μπαϊσέξουαλ, τρανσέξουαλ και κουήρ) οργανώσεις.
·Εκπαιδευτικές συλλογικότητες.
·Οργανώσεις κατά του εθνικισμού, του μιλιταρισμού και της παγκοσμιοποίησης.


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ