Απαντάμε στην κρίση;

Το παρακάτω κείμενο βασίστηκε σε συζητήσεις που κάναμε με συντρόφους και συντρόφισσες το προηγούμενο διάστημα κυρίως στην Αθήνα και στα Χανιά. Δεν το ανεβάζω λοιπόν ως ένα προσωπικό μου κείμενο ή άρθρο, αν και έχει και πολλά προσωπικά στοιχεία, αλλά ως συμβολή σε μια συζήτηση που δυστυχώς δεν έχει ανοίξει ακόμα οργανωμένα. Μακάρι να αποτελέσει την αφορμή. Την συζήτηση αυτή την κάνουμε εδώ και καιρό με συντρόφους και καλούς φίλους όπως ο Αντρέας Καρίτζης και ο Αλέξανδρος Μπίστης. Το κείμενο αυτό όμως δεν θα υπήρχε αν δεν είχαμε κουβεντιάσει αρκετά για αυτό το θέμα με τα παιδιά από το Στέκι Μεταναστών στα Χανιά όπως ο Μάνθος Μαλεκάκης που με την επιμονή του φτάσαμε ως εδώ, ο Σπύρος Λαπατσιώρας, η Μαρία Ζαγγανά και ο Δήμος που δεν θυμάμαι το επώνυμό του. Στην κουβέντα βοήθησε καθοριστικά και η σύντροφός μου Χρυσαυγή Δασκάλα ειδίκα με ένα τελευταίο της σημείωμα.Ειδικά το κομμάτι που αφορά τις γειτονιές έχει βασιστεί σε συζητήσεις που έχουμε κάνει στην δημοτική κίνηση της Αθήνας «Ανοιχτή Πόλη» αλλά και με φίλους από την δημοτική κίνηση «Απόδραση» Αγίων Αναργύρων.

21 Απριλίου. Η επέτειος. Η Ελλάδα στο γύψο.

Ένα στραβοπάτημα σε μια κακοτεχνία του δρόμου το ίδιο βράδυ.

22 Απριλίου. Διάγνωση: βαρύ διάστρεμμα και πιθανή ρήξη έξω πλάγιου συνδέσμου. Αποτέλεσμα: Γυψονάρθηκας για μια βδομάδα χωρίς να το πατάω, μαγνητική για να δούμε την ρήξη, πλήρης γύψος την επόμενη βδομάδα και βλέπουμε. Οι πλάκες που σου κάνει η τύχη ώρες ώρες δεν παίζονται. Το χτύπημα είναι τόσο βαρύ γιατί πρίν καμιά δεκαριά χρόνια είχα το ίδιο χτύπημα στο ίδιο σημείο. Το ημερολόγιο τότε έγραφε 17 Νοέμβρη. Μετά λέμε πως έχει τελειώσει η μεταπολίτευση και  εγώ ακόμα παλεύω στο αντιδικτατορικό κίνημα…και τις λακούβες του.

23 Απριλίου. Δηλώσεις του Πρωθυπουργού από το Καστελόριζο.

Ένας φίλος μου ‘στειλε λοιπόν το όλο υπονοούμενα μύνημα:

Η Ελλάδα στο ΔΝΤ. Η Αριστερά στο γύψο; Περαστικά

Κάπως έτσι, ενώ θα ‘πρεπε να ‘μαι σε συζητήσεις για το τι κάνουμε, να προτείνω πρωτοβουλίες, να μετέχω σε κινητοποιήσεις, να φωνάζω όλοι και όλες στο δρόμο, βρέθηκα ξαφνικά στον καναπέ μου με το ζόρι, με το λάπτοπ απέναντι και το δεξί μου πόδι ψηλά.

Αυτή η αναγκαστική παύση μου έδωσε όμως και μια ευκαιρία. Βλέπω πολύ περισσότερο τηλεόραση. Έβλεπα δηλαδή γιατί μπούχτισα πια. Μιλάω πολύ με αγαπημένους ανθρώπους που περνάνε από το σπίτι να με δουν. Καταφέρνω ίσως να παρατηρήσω την κατάσταση από λίγο πιο μακριά. Χωρίς την καθημερινή ένταση, με μια μεγαλύτερη ίσως νηφαλιότητα.

Ο κόσμος μας είναι πιο απογοητευμένος από ότι πίστευα. Η αμηχανία μας πιο εμφανής. Ο υποκειμενισμός μας τερατώδης και η γραμμή απογειώνεται μέσα στην ασφάλεια του ξύλινου λόγου, αφήνοντας την κοινωνία στον φόβο, στα καθημερινά της αδιέξοδα.

Οι εκπρόσωποι μας μοιάζουν συχνά να διαβάζουν αποσπάσματα της αποκάλυψης πολλές φορές και με το αυτάρεσκο ύφος του στυλ «σας τα λέγαμε εμείς» και ολοκληρώνουν με μια επωδό περι λαϊκής κινητοποίησης, εξέγερσης ξεσηκωμού. Ο Πρετεντέρης συμφωνεί με ότι κι αν του πούμε και επαναφέρει το αρχέγονο ερώτημα. Εσείς τι θα κάνατε αν ήσασταν στην κυβέρνηση; Εσείς που θα βρίσκατε τα λεφτά; Τα λεφτά επείγουν. Πως θα δανειστεί η χώρα τον Μάιο; Πως θα πληρωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις;

Οι απαντήσεις μας ποικίλουν, καμιά όμως δεν φαντάζει πειστική. Στάση πληρωμών, αναδιάρθρωση του χρέους, χρεωκοπία, μακροχρόνιο αναπτυξιακό πρόγραμμα, φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας, μείωση των εξοπλισμών, κοινωνική δικαιοσύνη μπλα, μπλα, μπλα και πολλά άλλα πέφτουν στο κενό. Άρα η αριστερά είναι ανίκανη να απαντήσει και το ΠΑΣΟΚ δικαιώνεται ως η υπεύθυνη δύναμη που δεν θέλει, αλλά δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο. Τα λέει και ο ΓΑΠ. Η ΝΔ φταίει που φτάσαμε ως εδώ. Συνυπογράφει τα αιτήματα των διαδηλωτών και προσθέτει κι άλλα. Προσπαθεί να μας πείσει πως δίνει εθνικό αγώνα για να αποτινάξει τον ζυγό της επιτήρησης.

Μπορούμε να αναθέσουμε την απάντηση στην κρίση στην δεινότητα τον εκπροσώπων μας στα κανάλια που ούτως ή άλλως δεν λένε και τα ίδια; Γρήγορα εξ άλλου θα ‘ρθει η ερώτηση ναι αλλά ο Αλαβάνος είπε πως ο Πρωθυπουργός πρέπει να πάει στον Άρη, ναι αλλά ο Κουβέλης είπε πως διαφωνεί για το δημοψήφισμα, ναι αλλά ο Λαφαζάνης είπε πως πρέπει να κάνουμε στάση πληρωμών, συμφωνείτε; Εκεί αρχίζουμε τα περί δημοκρατίας και περί της δυνατότητας ο καθένας να λέει ότι θέλει οπότε η εικόνα συμπληρώνεται με το κομματικό χάος και ψάξε να βρεις ποιος έχει μείνει να σε ακούει.

Η εκπομπή μας καληνυχτίζει, αλλάζουμε κανάλι ή πέφτουμε για ύπνο και η γενική εικόνα είναι πως η Αριστερά είναι μια ανεύθυνη δύναμη που δεν έχει απαντήσεις, που κάνει εξαλλοσύνες (sik) όταν κλείνει τα λιμάνια ή κάνει ακτιβισμούς, που εδώ ο κόσμος χάνεται και αυτοί μαλώνουν μεταξύ τους,  που στην καλύτερη περίπτωση λέει σωστά πράγματα γενικά αλλά αυτό δεν φτάνει και στην χειρότερη λέει αυτά που λέει πάντα κάνει ανούσια πράγματα και άρα δεν μας είναι χρήσιμη σε τίποτα. Πολύ πολύ να μας πει καμιά καλή οικονομική ανάλυση.

Επανέρχεται λοιπόν το ερώτημα που πρέπει να απαντήσουμε με ένα σοβαρό τρόπο χθες. Ποιος είναι αυτός ο άλλος τρόπος να κάνεις πολιτική; Πως συγκροτείς αντιστάσεις; Πως αλλάζεις τους συσχετισμούς; Πως σπας την μονότονη παντοκρατορία της γραμμής της κυβέρνησης στα κανάλια; Πως αποδεικνύεις την αξιοπιστία σου και την χρησιμότητά σου; Πως παρεμβαίνεις στο κεντρικό πολιτικό επίπεδο και τι εκπροσωπείς;

Επειδή προφανώς δεν υπάρχει μία απάντηση σε ερωτήματα όπως τα παραπάνω και ακόμα περισσότερο επειδή θεωρώ πως αυτά είναι αντικείμενο μιας συλλογικής συζήτησης που μόνο αυτή μπορεί να δώσει απαντήσεις έστω και με όρους πειράματος, θα υπεκφύγω μέσω του παραδείγματός. Η σκέψη μου είναι να ανοίξουμε την συζήτηση όχι για το τι απαντάει η Αριστερά στον Πρετεντέρη αλλά για το πως παρεμβαίνει η Αριστερά μέσα στην κοινωνία, πως επανακτά δεσμούς, πως συγκροτεί την απάντηση της μέσα από την παρέμβασή της αφήνοντας τον ρόλο του εκφωνητή, αφηγητή, σχολιαστή και προσπαθώντας να αποτελέσει τον κρίσιμο καταλύτη στην κοινωνική κίνηση, την χρήσιμη δύναμη υπέρ του κόσμου που καταστατικά μεροληπτεί. Δηλαδή να δοκιμάσει πως οι αξίες, οι ιδέες και το πρόγραμμά της γίνονται χρήσιμες, πως το όραμα γεννιέται πατώντας στέρεα στη γη. Ισχυρίζομαι δε πως μετά θα χουμε να πουμε πολλά στον Πρετεντέρη που δεν θα θέλει καν να τ’ ακούσει, αλλά που πάρα πολυ κόσμος θα έχει ήδη ζήσει.

Γενικό πλαίσιο – το αυτονόητο

Αυτά που λέει το κόμμα και ο ΣΥΡΙΖΑ με όσο το δυνατόν πιο απλό και κατανοητό λόγο χωρίς να αφήνει κανένα να μας κατηγορεί ότι δεν έχουμε προτάσεις, ρίχνοντας το βάρος σε αυτούς που δημιούργησαν την κρίση, προσπαθώντας να πείσει ότι πρέπει να τους σταματήσουμε με κάθε τρόπο, βγάζοντας όλη την σύγκρουση με ΔΝΤ και ΕΕ, αλλά πάνω από όλα αναγορεύοντας σε βασικό αντίπαλο ΠΑΣΟΚ – ΝΔ και όσους κερδίζουν στην χώρα.

Δημιουργούμε κλίμα Αντί – Στάσης υπο τον γενικό τίτλο: Με αλληλεγγύη απαντάμε στην κρίση.

Μετά πολύ πιο εύκολα μεταφέρουμε στο κεντρικό επίπεδο την δουλειά που κάνουμε όλοι και όλες μαζί (δηλαδή από προέδρους και βουλευτές μεχρι μέλη, φίλους και όποιον άλλο θέλει) μέσα στην κοινωνία.

Το σχέδιο της εκστρατείας μας μπορεί να είναι κάπως έτσι:

Απλωνόμαστε σε χώρους δουλειάς και γειτονιές και κάνουμε πράξεις-δράσεις υποδομής, αλληλεγγύης, ανταλλαγής με τον πολιτισμό μέσο και στόχο.

Κανένας μόνος του στην κρίση – Τώρα είναι η ώρα

Αλληλεγγύη στους χώρους εργασίας και στις γειτονιές

Οχυρωματικά έργα στις γειτονιές και τους χώρους εργασίας σημαίνει:

Επανοικειοποίηση του χώρου και του χρόνου

Επανάκτηση του συλλογικού

Οδοφράγματα με μουσικές και χρώματα σημαίνει:

Η τέχνη και οι τεχνικές είναι εφικτό να αντισταθούν στην υπηρεσία του ανέφικτου

ή

Τι να τα κάνω τα τραγούδια σας, έχουμε τις δικές μας μουσικές, τα δικά μας χρώματα, τα δικά μας εργαλεία

Ανοιχτές επιτροπές παντού ενάντια στα μέτρα, στην κυβέρνηση,σ το ΔΝΤ, στο Πρόγραμμα,  στο Σύμφωνο και ότι άλλο περι Σταθερότητας ξέρουμε, σ την πολιτική της ΕΕ, στον νεοφιλελευθερισμό, στον καπιταλισμό, στον ιμπεριαλισμό και κυρίως απέναντι σε όσους κερδίζουν από εμάς, δηλαδή στο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, που λέγαμε παλιά, αλλά και σε όποιον κερατά φταίει για το μέλλον που μας ετοιμάζουν!

(Το παραπάνω δεν είναι απολίτικο απλά έχει λίγες δόσεις οργής παραπάνω)

Ομάδες δικηγόρων – συνδικαλιστών σε κάθε πόλη και κεντρικά για καταγγελίες μαζί με Ομάδες παρέμβασης στον εργοδότη και στην επιχείρηση. Δεν επιτρέπουμε καμία απόλυση – δεν επιτρέπουμε μείωση μισθών – αλλαγή στάτους εργαζομένων. Βοηθάμε τους εργαζόμενους να προχωρήσουν σε κινητοποιήσεις- απεργίες – καταλήψεις. Δημιουργούμε απεργιακά ταμεία και μέσω πολιτιστικών εκδηλώσεων τους στηρίζουμε οικονομικά. Ανοίγουμε το θέμα στην τοπική κοινωνία και διεκδικούμε την στήριξή τους.

Ομάδα επικοινωνίας και σχεδιασμού δράσεων σε κάθε πόλη και κεντρικά για την στήριξη και προβολή των κινητοποιήσεων μέσω ίντερνετ, με έξυπνα δελτία τύπου και πιο έξυπνες δράσεις. Σπάμε τον επικοινωνιακό αποκλεισμό. Στηρίζουμε κάθε τι που κινείται.

Ομάδα πολιτισμού με στόχο την στήριξη από διανοούμενους – καλλιτέχνες μέσω κειμένου υπογραφών, συνεντεύξεων – παρεμβάσεων αλλά και με την συμμετοχή τους στην διοργάνωση εκδηλώσεων με θέμα την κρίση. Προβολές, θεατρικά, καραγκιόζης, θέατρο δρόμου, συναυλίες, εκθέσεις κλπ

Ομάδα για την αλληλεγγύη στις γειτονιές με στόχο την στήριξη στο επίπεδο της καμπάνιας αλλά και δράσεων αλληλεγγύης των επιτροπών ενάντια στα μέτρα. Η ομάδα συνεργάζεται με τις υπόλοιπες και προωθεί θέματα και ιδέες στις γειτονιές σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας προσφέροντας και την αναγκαία υποδομή.

Σε αυτή την προσπάθεια αξιοποιούμε στέκια – κοινωνικούς χώρους ή φτιάχνουμε καινούργιους μικρούς αυτοοργανωμένους χώρους αντίστασης και αλληλεγγύης, χώρους ελευθερίας, χώρους εκτός κρίσης 😉

Πρώτες ιδέες ανταλλαγής, μηδενίζοντας την υπεραξία, αξιοποιώντας την γνώση, δημιουργώντας εμπειρία αλληλεγγύης

• Μαθήματα για/με το παιχνίδι της μάθησης. Ότι ξέρουμε το μοιραζόμαστε ότι μας ενδιαφέρει το μαθαίνουμε. Ξένες γλώσσες, βοήθεια σε μαθήματα σχολείου, μουσική, ζωγραφική, υπολογιστές, μαθήματα σε και από μετανάστες κλπ
• Σπορ και θέαμα… Πρωτότυπες δράσεις ενίσχυσης του μαζικού αθλητισμού στις πλατείες και τους δημόσιους- ελεύθερους  χώρους της πόλης χωρίς διαγωνιστικό επίπεδο ανοιχτό για όλους και όλες (και για όλες τις ηλικίες)
• Ανταλλάσσουμε ρούχα, παιχνίδια και όχι μόνο – Χρησιμοποιούμε αυτά που μας χρειάζονται ανταλλάσσουμε τα υπόλοιπα – δηλαδή μεγάλα ανταλλακτικά-χαριστικά παζάρια -Δεν πετάμε αυτά που είναι χρήσιμα για άλλους
• Κερδίζουμε – μοιραζόμαστε χρόνο κάνουμε τις δουλειές μας συλλογικά και περνάμε καλύτερα…
• Τα παιδιά μας μπορεί να τα κρατήσει ο γείτονας όπως και εμείς τα δικά του. Εξ άλλου τα παιδιά είναι ευτυχία!
• Δεν ταξιδεύουμε μόνοι – η βενζίνη ακριβαίνει και όλο και κάποιος θα πηγαίνει προς τα κει…Φτιάχνουμε ένα πανελλαδικό site όπου ο καθένας δηλώνει αφετηρία και προορισμό και μοιραζόμαστε τα έξοδα της διαδρομής. Φυσικά υπάρχει και αξιολόγηση από τους χρήστες και μπορείς να γίνεις μέλος μετά από πρόσκληση. Ακόμα στο ίδιο site με τον ίδιο τρόπο φτιάχνουμε ένα δίκτυο ανθρώπων που προσφέρουν φιλοξενία σε όλη την Ελλάδα, ίσως με ένα πολυ μικρό λειτουργικό αντίτιμο.
• Συλλογικά γεύματα – κυριακάτικα γλέντια  Όλη η γειτονιά μετέχει στην γιορτή. Λίγο φαΐ ο καθένας, λίγο μουσικούλα/ Συλλογικά ψώνια από τα μαγαζιά της γειτονιάς. Φωτοτυπίες από το φωτοτυπάδικο – βιβλιοπωλείο της γειτονιάς και είμαστε έτοιμοι. Μην ξεχνάτε: Η φτώχεια θέλει καλοπέραση!
• Μια μεγάλη βάση δεδομένων ανοιχτή σε όλους – φορτώνουμε σε έναν υπολογιστή όλη την μουσική, τις ταινίες, τα παιχνίδια μας και ότι άλλο θέλουμε σε ηλεκτρονική μορφή…ή καλύτερα σε ένα σέρβερ – βάλτε κι άλλους στο παιχνίδι. Δεν μπορούμε να φτιάξουμε ένα δικό μας gamato σε ένδειξη αλληλεγγύης αλλά και γιατί έχουμε στερέψει…
• Κοινά δίκτυα παραγωγών – καταναλωτών, να ανακαλύψουμε ξανά την συνεργασία, τον συνεταιρισμό με τους δικούς μας όρους – το κέρδος δεν είναι το κριτήριο
• Μικρές συνεταιριστικές ή συνεργατικές επιχειρήσεις μπορούν να μας δώσουν λύσεις. Καλύτερα δεν είναι από το να κλείσουμε αυτήν που έχουμε;
• Οι δημόσιοι και ελεύθεροι χώροι μπορούν να ξαναγίνουν οι χώροι μας μέσα από τις καλλιτεχνικές και όχι μόνο παρεμβάσεις μας

Η φιλανθρωπία δεν μας ταιριάζει – Δεν συλλυπούμαι, δεν παρηγορούμε

Μοιραζόμαστε, γευόμαστε το αύριο και το δοκιμάζουμε σήμερα βασισμένοι στην εμπειρία του χθες

Όλοι και όλες στους δρόμους, στις πλατείες, στις γειτονιές

Να γευτούμε και να τραφούμε απ’ την αντίσταση

Για να κυριαρχήσει η δημιουργία για να ξεμπερδέψουμε απ την καταστροφή και την λαγνεία της

Δεν περιμένουμε. Έχουμε ήδη αργήσει. Ξεκινάμε;

Νομική βοήθεια περι διαδηλώσεων, προσαγωγών, σύλληψεων και περί άλλων επισφαλών δικαιωμάτων

Οδηγίες της Ομάδας Νομικής Βοήθειας του Ευρωπαικού Κοινωνικού Φόρουμ που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα το 2006.

1. ΤΙ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ

Το φυλλάδιο που κρατάς στα χέρια σου περιέχει πληροφορίες για το νομικό πλαίσιο που αφορά το δικαίωμα της διαδήλωσης στην Ελλάδα, πρακτικές συμβουλές για την υλοποίηση αυτού του δικαιώματος πριν και κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων, όπως και για τη συμπεριφορά σε περίπτωση προσαγωγής, σύλληψης και εμπλοκής με την ποινική δικαιοσύνη.

2. ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΥΝΑΘΡΟΙΣΗΣ/ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ

Σύμφωνα με το άρθρο 11 του Συντάγματος, οι Έλληνες έχουν το δικαίωμα να συνέρχονται ήσυχα και χωρίς όπλα, το δικαίωμα όμως αυτό ισχύει και για τους αλλοδαπούς.

Απόφυγε την κατοχή μαχαιριών ή σουγιάδων, ακόμη και αν τα χρειάζεσαι για άλλη χρήση (επαγγελματική κλπ.), καθώς και κάθε αντικειμένου που θα μπορούσε να θεωρηθεί κατάλληλο για άμυνα ή επίθεση (ρόπαλο κλπ), διότι έχουν συχνά κριθεί ως όπλα.

Κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης, αυτή θεωρείται παράνομη και δεν προστατεύεται από το Σύνταγμα, «όταν παύει να είναι ήσυχη και χωρίς όπλα και εκτρέπεται σε πράξεις βίας κατά προσώπων ή πραγμάτων». Στις παραπάνω περιπτώσεις, απαιτείται παρουσία εισαγγελέα και η απαγόρευση ή η πρόσκληση προς διάλυση γνωστοποιείται στο πλήθος τρεις φορές. Να σημειώσουμε, ότι στην Ελλάδα είναι σπάνια η σύλληψη με αποκλειστικό λόγο τη συμμετοχή σε παράνομη διαδήλωση.

3. ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ

1. Άφησε στο σπίτι ατζέντες με τηλέφωνα.

1. Έχε μαζί σου το κινητό σου τηλέφωνο, αφού προηγουμένως έχεις αφαιρέσει από αυτό, τυχόν πληροφορίες που δεν θέλεις να γίνουν γνωστές σε περίπτωση σύλληψής σου.  Σε περίπτωση σύλληψής σου,  το πιθανότερο είναι ότι θα σου αφαιρεθεί το κινητό από την αστυνομία (όχι πάντα). Μπορείς να χρησιμοποιήσεις τα πρώτα λεπτά για να ειδοποιήσεις με γραπτά μηνύματα, οικείους σου ή δικηγόρο. Aν συλληφθείς και σου ζητηθεί να το παραδώσεις, αφαίρεσε πρώτα την κάρτα και αν αυτό δεν είναι δυνατόν, απενεργοποίησέ το.
2. Έχε μαζί σου:

Α. Ταυτότητα ή διαβατήριο.

Β. Τηλεκάρτα

Γ. Σημείωσε στο χέρι σου ή μάθε απέξω ένα τουλάχιστον από τα τηλέφωνα της Ομάδας Νομικής Βοήθειας (………….).

Δ. Για την περίπτωση σύλληψης, κάποια φάρμακα που χρειάζεσαι οπωσδήποτε ή υγρό φακών

4. Στην Ελλάδα δεν θεωρείται παράνομο το να φοράς μαντήλι, κουκούλα, γάντια ή άλλα προστατευτικά (περικνημίδες, γυαλιά κολύμβησης κλπ.), αν και η χρήση τους θεωρείται επιβαρυντική περίσταση σε κάποια αδικήματα. Δεδομένου ότι στην Ελλάδα η αστυνομία χρησιμοποιεί ευρέως μεγάλες ποσότητες χημικών αερίων ενάντια στους διαδηλωτές,  μπορείς να εφοδιαστείς με ό,τι από αυτά κρίνεις κατάλληλο, έχοντας υπόψη ότι μερικές φορές η λήψη υπερβολικών μέτρων μπορεί να τραβήξει την προσοχή της αστυνομίας.(αν καταργηθεί ξανά ο κουκουλονόμος αυτά θα ισχύουν ξανά)

5. Μετά τη διαδήλωση φρόντισε να ενημερώσεις τους φίλους σου ότι είσαι καλά και συμφωνείστε ένα σημείο συνάντησης. Έτσι αποφεύγεται ο πανικός και οι άσκοπες αναζητήσεις οικείων προσώπων.

4. ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΣΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ (ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΣΕ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΕΠΕΜΒΑΣΗΣ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ)

Σιγουρέψου ότι δεν μένεις μόνο/η σου και έχε τα μάτια και τα αυτιά σου ανοιχτά, ώστε να υπερασπιστείς και τον εαυτό σου αλλά και άλλους, καταθέτοντας, για παράδειγμα, σε περίπτωση προβλημάτων με την αστυνομία.

Σε περίπτωση που παραβρεθείς σε σύλληψη ή κακοποίηση διαδηλωτή, φρόντισε να πληροφορηθείς τα στοιχεία του (αρκεί το ονοματεπώνυμο!) και να ενημερώσεις την Ομάδα Νομικής Βοήθειας σχετικά με την ώρα, τον τόπο και τα περιστατικά του επεισοδίου. Χρήσιμο είναι αμέσως μόλις βρεθείς σε ασφαλές μέρος να καταγράψεις ό,τι είδες με κάθε δυνατή λεπτομέρεια και να φροντίσεις να φτάσει από σένα ή έμπιστό σου πρόσωπο στην Ομάδα Νομικής Βοήθειας. Τα στοιχεία σου, όπως και το περιεχόμενο της αναφοράς σου δεν θα γίνουν γνωστά σε κανέναν, πέρα από τα μέλη της ομάδας και μπορούν να χρησιμοποιηθούν στη συνέχεια, αν το επιθυμείς κι εσύ, σε νομικές ενέργειες υπεράσπισης διαδηλωτών ή κατά των οργάνων της τάξης που παρανόμησαν.

Σε περίπτωση που η διαδήλωση δεχθεί επίθεση από την αστυνομία (συνήθως με χημικά αέρια), φρόντισε να απομακρυνθείς από το σημείο συγκροτημένα μαζί με τους συντρόφους σου, χωρίς να τρέχεις. Ακολούθησε τον κύριο όγκο της πορείας και παρέμεινε στον κεντρικότερο δρόμο. Σε καμία περίπτωση μην προσπαθήσεις να φύγεις από τυχόν παράπλευρους, στενούς δρόμους και μην απομονωθείς. Συνήθως, ομάδες αστυνομικών βρίσκονται στα στενά και συλλαμβάνουν όσους τρέχουν πανικόβλητοι να ξεφύγουν από τα αέρια.

Στην περίπτωση που οδηγηθείς σε Νοσοκομείο λόγω προβλήματος από τη χρήση χημικών, πάρε αναλυτική γνωμάτευση και ειδοποίησε την Ομάδα Νομικής Βοήθειας. Η γνωμάτευση θα βοηθήσει για την μετέπειτα αγωγή αποζημίωσης.

5. ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΞΑΚΡΙΒΩΣΗΣ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ.

• Μπορεί να σε σταματήσουν αστυνομικοί με στολή ή με πολιτικά, οπουδήποτε και να ζητήσουν να εξακριβώσουν τα στοιχεία σου. Από τον αστυνομικό με πολιτικά, απαίτησε την επίδειξη ταυτότητας. Κατόπιν επέδειξε ταυτότητα ή διαβατήριο. Από τη στιγμή που έχεις το σχετικό έγγραφο, δεν έχεις υποχρέωση να τον ακολουθήσεις στο τμήμα.

• Οι αστυνομικοί απαγορεύεται να παρευρίσκονται μέσα στη συγκέντρωση ή την διαδήλωση. Πάντοτε όμως υπάρχουν αστυνομικοί με πολιτικά. Σε περίπτωση που αντιληφθείς κάποιον αστυνομικό ή σου ζητήσει αυτός τα στοιχεία σου,  βρισκόμενος μέσα σε συγκέντρωση ή διαδήλωση, ενημέρωσε δυνατά τους άλλους γύρω σου και αφού πάρεις τα στοιχεία του, απαίτησε αμέσως την απομάκρυνσή του.
• Στην περίπτωση που ζητήσει ο αστυνομικός να σου κάνει σωματική έρευνα, απαίτησε να μάθεις την αιτία, τους ακριβείς λόγους που οδηγούν τον συγκεκριμένο αστυνομικό να σε θεωρεί ύποπτο για διάπραξη αυτόφωρου κακουργήματος ή πλημμελήματος. Λόγοι που αφορούν την εμφάνισή σου ή το σημείο όπου βρίσκεσαι, δεν θεωρούνται επαρκείς. Αν ο αστυνομικός επιμείνει, απαίτησε να πληροφορηθείς τα στοιχεία του, και δήλωσέ του ότι σκοπεύεις να υποβάλεις μήνυση για δυσφήμιση και έργω εξύβριση, και θα επιδιώξεις αποζημίωση για την ηθική σου βλάβη.

• Σε περίπτωση  προσαγωγής στο Α.Τ., παρότι έχεις τα απαραίτητα έγγραφα:

1. Την στιγμή της σύλληψης/προσαγωγής, φώναξε δυνατά και καθαρά το ονοματεπώνυμό σου και την τυχόν συλλογικότητα (σύλλογο, πολιτική οργάνωση, σωματείο κλπ) στην οποία συμμετέχεις, και ότι σε συλλαμβάνουν άδικα (π.χ. Με λένε Γιάννη Παπαδόπουλο, είμαι μέλος του συλλόγου φοιτητών νομικής και με συλλαμβάνουν άδικα!). Να επαναλαμβάνεις τα παραπάνω συνέχεια, απευθυνόμενος στον κόσμο γύρω σου, μέχρι να σε μεταφέρουν στο περιπολικό. Η εμπειρία έχει δείξει ότι συχνά, αυτή η συμπεριφορά οδηγεί στην άμεση απελευθέρωση του συλληφθέντος – προσαχθέντος, εξασφαλίζει δε την ειδοποίηση των οικείων και της συλλογικότητας, καθώς επίσης και νομική βοήθεια.

2. Ζήτησε να μάθεις την αιτία της προσαγωγής σου.

3. Δήλωσε στους αστυνομικούς ότι παρανομούν, παραβιάζουν τα συνταγματικά σου δικαιώματα.

4. Ζήτησε τα ονόματα των αστυνομικών που σε συλλαμβάνουν ώστε να γνωρίζεις ποιους θα καταγγείλεις για παράνομη σύλληψη και παράνομη κατακράτηση (ακόμη και αν τελικώς δεν το κάνεις).

ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΣΥΛΛΗΨΗΣ

Α. ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΛΛΗΨΗ.

1.Απαίτησε να μάθεις για ποιο συγκεκριμένα αδίκημα σε συλλαμβάνουν.

2. Ακολούθησε την συμπεριφορά που εκτέθηκε προηγουμένως. Π.χ. Δεν έχω κάνει καμία παράνομη πράξη. Είμαι ο/η…. μέλος του σωματείου/συλλόγου/πολιτικής οργάνωσης κλπ, και με συλλαμβάνουν άδικα.

(Συνήθως οι συλλήψεις είναι τυφλές. Με τον παραπάνω τρόπο  ενημερώνεται ο κόσμος ότι γίνονται συλλήψεις, ειδοποιούνται δικηγόροι κλπ, ακολουθεί η έκφραση της κοινωνικής αλληλεγγύης των διαδηλωτών και οι αστυνομικοί λαμβάνουν υπ’ όψη τους ότι γνωρίζεις τα δικαιώματά σου και προτίθεσαι να τα ασκήσεις, άρα είναι πιο προσεκτικοί και λιγότερο βίαιοι).

Α. ΚΑΤΑ ΤΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ

Φρόντισε να μην απαντήσεις σε καμία ερώτηση των αστυνομικών, ούτε καν να εμπλακείς σε «φιλική κουβεντούλα». Οτιδήποτε πεις μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον σου ή εναντίον άλλων.

Ανταλλάξτε στοιχεία με τους άλλους συλληφθέντες, ώστε να ενημερωθεί εγκαίρως η Ομάδα Νομικής Βοήθειας σε περίπτωση που κάποιος αφεθεί ελεύθερος πιο νωρίς από τους άλλους.

Ενημέρωσε τους άλλους συλληφθέντες για την ύπαρξη Ομάδας Νομικής Βοήθειας και για τα δικαιώματά τους, σε περίπτωση που δεν τα γνωρίζουν. Διαμόρφωσε κατά το δυνατόν ατμόσφαιρα αλληλεγγύης, και συλλογικής διεκδίκησης των δικαιωμάτων σας.

Β. ΣΤΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΤΜΗΜΑ

Φρόντισε να ενημερωθείς αν κατηγορείσαι για κάτι ή αν πρόκειται για απλή προσαγωγή. Σε κάθε περίπτωση απαίτησε την άμεση επικοινωνία με δικηγόρο.

Στην περίπτωση της προσαγωγής, πίεσε για την άμεση απελευθέρωσή σου, ως εξής:

Σε κάθε αστυνομικό που περνά από μπροστά σου καθώς στέκεσαι και περιμένεις, επαναλαμβάνεις απαιτητικά τα παρακάτω. 1. Διαμαρτύρομαι για την παράνομη κατακράτησή μου και απαιτώ να αφεθώ αμέσως ελεύθερος.  2. Απαιτώ να επικοινωνήσω με το δικηγόρο μου τώρα αμέσως. 3. Γνωρίζω τα δικαιώματά μου και σκοπεύω να τα ασκήσω. Απαιτώ το όνομα των υπευθύνων για την παράνομη κατακράτησή μου προκειμένου να υποβάλω μήνυση. 4.Παρακίνησε και τους υπόλοιπους προσαχθέντες να κάνουν το ίδιο.

Μη θεωρήσεις δεδομένο ότι η «υπομονετική» στάση σου κατά τις ώρες της αναμονής θα σε βοηθήσει να ξεμπερδέψεις. Συνήθως, η αστυνομία συλλαμβάνει δεκάδες ανθρώπους χωρίς να τους ενημερώσει για την αιτία, τους χαρακτηρίζει όλους προσαχθέντες και μετά από πολλές ώρες, αποδίδει αδικήματα στους περισσότερους από αυτούς.

Θεώρησε δεδομένο, ότι καθώς εσύ θα πιέζεις μέσα στο Αστυνομικό Τμήμα για την απελευθέρωσή σου,  έξω από αυτό θα διαμαρτύρονται δικηγόροι για τον ίδιο λόγο και θα οργανώνονται εκδηλώσεις συμπαράστασης από τους υπόλοιπους διαδηλωτές. ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ  ΜΟΝΟΣ.

Σε περίπτωση σύλληψης και απαγγελίας κατηγοριών, κεντρική συμβουλή που πρέπει να διέπει όλη σου τη στάση είναι η ερμητική σιωπή σε οποιαδήποτε προσπάθεια των αστυνομικών να σε προσεγγίσουν. Δεν απαντάς σε άλλες ερωτήσεις, πέραν των στοιχείων ταυτότητας (π.χ. ούτε καν αν έχεις αδέλφια, πού εργάζεσαι κλπ.) και γενικά διατήρησε μία αποστασιοποιημένη στάση (αρνήσου κέρασμα καφέ κλπ.). Απαίτησε την επικοινωνία σου με συνήγορο.  Αρνήσου να απολογηθείς προανακριτικά χωρίς δικηγόρο.

Αν παρά ταύτα, επιλέξεις να απολογηθείς χωρίς δικηγόρο, είναι χρήσιμο, να δώσεις προανακριτική κατάθεση με το παρακάτω περιεχόμενο: «Συμμετείχα σε ειρηνική διαδήλωση όπως δικαιούμαι από το ελληνικό σύνταγμα. Δεν διέπραξα καμία παράνομη πράξη. Η σύλληψή μου είναι απολύτως παράνομη, το ίδιο και η κράτησή μου. Προτίθεμαι να υποβάλω μήνυση και  γι’ αυτό ζητώ να μου ανακοινωθούν τα ονόματα των υπευθύνων.  Αναλυτικά θα απολογηθώ ενώπιον των δικαστικών αρχών».

Αρνήσου να απαντήσεις σε οποιαδήποτε συγκεκριμένη ερώτηση, πλην των παραπάνω αναφερόμενων ως εξής: «Αρνούμαι να απαντήσω δεδομένου ότι μετά την παράνομη σύλληψή μου για δήθεν αδικήματα τα οποία ουδέποτε διέπραξα, αμφιβάλω για την νόμιμη διεξαγωγή προανάκρισης από την αστυνομία. Επιφυλάσσομαι και πάλι να απαντήσω ενώπιον των εισαγγελικών και δικαστικών αρχών.»

Ακόμα και αν κρίνεις ότι κάτι μπορεί να διευκολύνει τη θέση σου, έχεις κάθε χρονικό περιθώριο να το καταθέσεις αργότερα, αφού θα έχεις μιλήσει με δικηγόρο και τους οικείους σου.

Μην δέχεσαι τίποτα πόσιμο ή φαγώσιμο εκτός από συσκευασμένα είδη (π.χ. μπουκάλι νερό, κρουασάν κλπ.). Επίσης δεν υπογράφεις κανένα έγγραφο χωρίς την παρουσία δικηγόρου, με εξαίρεση το έγγραφο της προανακριτικής σου απολογίας, εφόσον έχεις απολογηθεί με τη θέλησή σου και εφόσον έχει το παραπάνω περιεχόμενο.

Βασικά δικαιώματα στο αστυνομικό τμήμα:

1. Έχεις δικαίωμα να ζητήσεις το έντυπο με τα δικαιώματά σου στη μητρική σου γλώσσα.

2. Έχεις δικαίωμα να κάνεις ένα επιτυχημένο τηλεφώνημα. Αν ειδοποιήσεις την Ομάδα Νομικής Βοήθειας, δώσε μας κάποιες απαραίτητες πληροφορίες (ονοματεπώνυμο, τμήμα που κρατείσαι, πού και πότε συνελήφθης, υπηκοότητα και σε ποια γλώσσα συνεννοείσαι).

3. Έχεις δικαίωμα να επιλέξεις δικηγόρο της αρεσκείας σου. Σε περίπτωση που επικοινωνήσεις με την Ομάδα, θα φροντίσουμε να έρθει δικηγόρος το συντομότερο. Επίσης μπορούμε να ειδοποιήσουμε δικηγόρο της επιλογής σου, εφόσον μας δώσεις τα στοιχεία του.

4. Μπορούν να σου αφαιρέσουν όλα τα κινητά αντικείμενα (π.χ. ρολόι, κινητό, χρήματα, κλειδιά). Έχεις δικαίωμα να απαιτήσεις τη σύνταξη σχετικού καταλόγου. Παρέδωσε το κινητό μόνο αφού αφαιρέσεις την κάρτα και σε κάθε περίπτωση απενεργοποίησέ το.

5. Αν είσαι γυναίκα, απαίτησε να σου γίνει σωματική έρευνα από γυναίκα αστυνομικό.

6. Αν έχεις τραυματιστεί, απαίτησε: 1) Την άμεση μεταφορά σου σε νοσοκομείο, ακόμη και στην περίπτωση φαινομενικά ελαφρού τραυματισμού. Ποτέ δεν μπορείς να γνωρίζεις την εξέλιξη μιας σωματικής βλάβης και επιπλέον περιφρουρείς τη σωματική σου ακεραιότητα από τυχόν νέες επιθετικές διαθέσεις κάποιου αστυνομικού.  2) την εξέτασή σου από ιατροδικαστή και την έκδοση σχετικής γνωμάτευσης.

Η αστυνομία οφείλει να σε οδηγήσει το συντομότερο δυνατό στον εισαγγελέα, σε κάθε περίπτωση εντός 24 ωρών. Αν παρέλθει ένα 24ωρο από τη σύλληψή σου χωρίς να έχεις οδηγηθεί στον εισαγγελέα, απαίτησε να αφεθείς ελεύθερος,  ακόμη και αν σου έχουν αποδοθεί κατηγορίες.

Γ. ΣΤΟΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ

Ο εισαγγελέας σου απαγγέλλει κατηγορίες και έχει τις εξής δυνατότητες:

Α. να σε παραπέμψει σε τακτική δικάσιμο, οπότε αφήνεσαι ελεύθερος/η. Υποχρεούσαι να δηλώσεις μία διεύθυνση μόνιμης διαμονής ή κατοικίας.

Β. να διατάξει συμπλήρωση της προανάκρισης (σπανίως) ή κύρια ανάκριση, ιδίως σε περιπτώσεις που κριθεί αναγκαία η επιβολή περιοριστικών όρων (εγγύηση, εμφάνιση στο αστυνομικό τμήμα, απαγόρευση εξόδου από τη χώρα κλπ.) ή προσωρινής κράτησης (στην περίπτωση κακουργημάτων – στμ. Βαρέων εγκλημάτων). Μετά από διαδηλώσεις, έχει επιβληθεί στο παρελθόν προσωρινή κράτηση ουσιαστικά μόνο για αδικήματα που σχετίζονται με βόμβες μολότοφ. Η επίσημη αιτιολογία για την προσωρινή σου κράτηση σε αυτή την περίπτωση είναι ο κίνδυνος φυγής ή τέλεσης άλλων αξιόποινων πράξεων. Κατά συνέπεια, βοηθάει η ύπαρξη σταθερής κατοικίας, μόνιμης εργασίας, λευκού ποινικού μητρώου κλπ.

Γ. να σε παραπέμψει να δικαστείς με την αυτόφωρη διαδικασία. Στην περίπτωση αυτή προσάγεσαι στο δικαστήριο εντός 24 ωρών και μπορεί να σου δοθεί μία προθεσμία έως τρεις ημέρες για να ετοιμάσεις καλύτερα την υπεράσπισή σου. Κατά τη διάρκεια αυτής της προθεσμίας μπορεί να διαταχθεί η συνέχιση της κράτησής σου.

Δ. Στον Εισαγγελέα δηλώνεις την αθωότητά σου και διαμαρτύρεσαι για τον παράνομο χαρακτήρα της σύλληψής σου.

5. ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΑΦΟΥ ΑΦΕΘΕΙΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΡΟΣΑΓΩΓΗ Η ΣΥΛΛΗΨΗ

Ειδοποίησε τους οικείους σου ότι είσαι ελεύθερος/η και την Ομάδα Νομικής Βοήθειας  (για την κατηγορία που τυχόν σου απαγγέλθηκε, για άλλα άτομα που τυχόν κρατούνται ακόμα). Μην «φλυαρείς» για τις πράξεις σου ούτε στους οικείους σου, δεν σε εξυπηρετεί σε τίποτα και μπορεί να σε ακούσουν και «λάθος άνθρωποι».

Σε περίπτωση που έχεις κακοποιηθεί, φρόντισε να εξεταστείς σε δημόσιο νοσοκομείο και ζήτα αντίγραφο της γνωμάτευσης.

6. ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΜΑΡΤΥΡΩΝ

Σε περίπτωση που σου ζητηθεί από την αστυνομία να καταθέσεις ενόρκως ως μάρτυρας, δεν έχεις δικαίωμα να αρνηθείς, φρόντισε όμως να καταστήσεις σαφές ότι δεν γνωρίζεις τίποτα σχετικά με το γεγονός για το οποίο σου ζητείται κατάθεση.

Συνηθίζεται το φαινόμενο να εξετάζεται κάποιος ως μάρτυρας και στη συνέχεια να καίγεται από τις ένορκες καταθέσεις του, αν του απαγγελθεί κατηγορία.

Στην περίπτωση που μετά την παραπάνω μαρτυρική σου κατάθεση σου απαγγελθεί κατηγορία, απαίτησε δικηγόρο και αν απορριφθεί το αίτημά σου, ζήτησε αυτό να καταγραφεί στα πρακτικά. Είναι γεγονός ότι η κατάθεση στοιχείων σε αυτό το στάδιο δεν βελτίωσε τη θέση κανενός κατηγορουμένου. Οποιαδήποτε ευνοϊκή κατάθεση μπορεί να γίνει μόνο μετά από συνεννόηση με δικηγόρο. Ακόμη και στην περίπτωση που επιθυμείς να καταθέσεις γεγονότα που θα χρησιμεύσουν για την υπεράσπιση άλλου κατηγορουμένου, πρώτα συμβουλέψου τον δικηγόρο του.

7. ΑΠΕΛΑΣΗ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ

Μπορεί να διαταχτεί η απέλαση αλλοδαπού από τη χώρα, είτε με δικαστική είτε με διοικητική απόφαση. Στην πρώτη περίπτωση κατόπιν καταδικαστικής απόφασης που επιβάλλει ποινή άνω των τριών μηνών, ενώ διοικητικά απόφαση απέλασης εκδίδεται από την αστυνομική διεύθυνση για λόγους, μεταξύ άλλων, δημόσιας τάξεως.

Εναντίον υπηκόων της Ε.Ε. απέλαση μπορεί να διαταχτεί μόνο αν η ατομική συμπεριφορά του κοινοτικού υπηκόου συνιστά πραγματική και αρκετά σοβαρή απειλή για τα θεμελιώδη συμφέροντα της κοινωνίας και την εσωτερική δημόσια τάξη.

Σε κάθε περίπτωση, συνιστάται στους αλλοδαπούς διαδηλωτές να έρθουν σε επαφή με την Ομάδα Νομικής Βοήθειας για την άσκηση των προβλεπόμενων ένδικων μέσων εναντίον της απόφασης απέλασης.

Μην ξεχνάς: η γνώση είναι δύναμη! Σκοπός τους είναι να μας τρομοκρατήσουν. Όμως, σ’ αυτούς τους καιρούς, καθένας από μας, σε κάθε στιγμή, από τη διαδήλωση, μέχρι την  αντιμετώπιση της κρατικής καταστολής, δεν παύει να είναι ενεργό κομμάτι του κινήματος…

Έκκληση για τη ζωή και την ελευθερία των δύο απεργών πείνας, Αυγή, 28/01/2007

Ανακοίνωση για το ζήτημα της απεργίας πείνας των δυο διαδηλωτών που συνελήφθησαν μετά τη μεγάλη διαδήλωση 4ου Ευρωπαϊκου Κοινωνικού Φόρουμ στην ΑΘήνα στις 6 Μάη, εξέδωσαν τα μέλη της Οργανωτικής του Επιτροπής. Η εκκληση για την απελευθέρωση των προφυλακισθέντων Τ. Ζανταρόζνι και Γ. Κυριακόπουλου, που νοσηλεύονται σε κρίσιμη κατάσταση στο Νοσοκομείο Νίκαιας, διανύοντας την 61 και 45η μέρα απεργίας πείνας αντίστοιχα, φέρει τις υπογραφές των Κριστόφ Αγκιτόν και Λέο Γκάμπριελ (Διεθνές Συμβούλιο του ΠΚΦ), Νικολά Ντελουζό (Δίκτυο Υγείας του ΕΚΦ), Ερικ Τουσέν (Διεθνής Επιτροπή για την Ακύρωση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου), Σόφι Ζαφαρί (Συνδικάτο Εκπαιδευτικών της Γαλλίας), Ν. Θεοδωρακοπούλου (Ευρωπαϊκό Κόμμα Αριστεράς), Δημήτρης Στρατούλης (ΙΝΕ-ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ), Δέσποινα Σπανού (ΑΔΕΔΥ), Γιάννης Αλμπάνης (Δίκτυο), Τάσος Κορωνάκης, και πολλών άλλων, ενώ αναφέρει:

«Παρακολουθούμε με εξαιρετική ανησυχία και οργή την εξέλιξη της απεργίας πείνας των προφυλακισμένων διαδηλωτών της 6ης Μαΐου 2006 και την αναλγησία με την οποία η ελληνική κυβέρνηση αντιμετωπίζει την κρίσιμη κατάσταση της υγείας των δύο απεργών πείνας.

Ως μέλη της Οργανωτικής Επιτροπής του 4ου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ, βρισκόμασταν καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδήλωσης της 6ης Μαΐου 2006 σε νευραλγικά σημεία της και, τόσο από την προσωπική μας εμπειρία όσο και από τη μελέτη των κατηγοριών, δηλώνουμε ρητά ότι οι δύο απεργοί πείνας, καθώς και ο συγκρατούμενός τους Κώστας Κοτσαδούρος ουδεμία σχέση έχουν με όσα τους αποδίδουν οι ελληνικές διωκτικές αρχές.

Θεωρούμε ότι, έστω και την ύστατη στιγμή, η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να επιδείξει πολιτική νηφαλιότητα και να αποφυλακίσει αμέσως τους τρεις κρατούμενους διαδηλωτές.»

«Το καλύτερο Ευρωπαϊκό Φόρουμ που έχει γίνει ποτέ», Αυγή, 14-16/05/2006

Το αποτέλεσμα του 4ο Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ, ξεπερνάει ακόμα και τις πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις μας, τόνισε ο \Τάσος Κορωνάκης\, μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής του 4ου ΕΚΦ, στην εισήγησή του, προς τα μέλη της ΚΠΕ του ΣΥΝ, αναφέροντας ότι

«Πέρα όμως από τις εκτιμήσεις που μπορούμε να κάνουμε εμείς με βάση τους στόχους που είχαμε θέσει, είναι πιο σημαντικό πως η εκτίμηση τις πλειονότητας των ξένων αντιπροσωπειών, είναι πως το 4ο ΕΚΦ είναι ίσως το καλύτερο φόρουμ που έχει γίνει μέχρι σήμερα και αυτό όχι μόνο από οργανωτικής αλλά και από πολιτικής άποψης».

Στην εισήγησή του ο Τ. Κορωνάκης αναφέρθηκε αναλυτικά στα ζητήματα της προετοιμασίας που έγιναν για την πραγματοποίηση του ΕΚΦ, στις συμμετοχές από την Ελλάδα και το εξωτερικό, στην αντιπολεμική πορεία, ενώ παρουσίασε κάποια φυσιογνωμικά στοιχεία του ΕΚΦ.

Τα πρώτα συμπεράσματα

Στην εισήγησή του, ο Τ. Κορωνάκης παρουσιάζει τις πρώτες εκτιμήσεις και συμπεράσματα από τη διεξαγωγή του ΕΚΦ και της πορείας των κινημάτων. Σημειώνει: «Τα ευρωπαϊκά κινήματα-όπως ήδη έχουμε εκτιμήσει-βρίσκονται σε μεταβατική περίοδο και μετά τα προβλήματα του 3ου ΕΚΦ η επιτυχία της διοργάνωσης της Αθήνας ήταν ιδιαίτερα κρίσιμη. Σε μια περίοδο ανακατατάξεων, νέων απειλών για επίθεση στο Ιράν και συνέχισης της νεοφιλελεύθερης επίθεσης η επιτυχία του 4ου ΕΚΦ δίνει νέες δυνατότητες για την ανάπτυξη κινημάτων αντίστασης και σε ελληνικό επίπεδο με τη συμμετοχή όχι μόνο των δυνάμεων που συμμετείχαν μέχρι τώρα στο Ελλ.Κ.Φ. αλλά και μιας πλατιάς κοινωνικής Αριστεράς που όπως αποδείχτηκε εμπνέεται από τις διαδικασίες και τα χαρακτηριστικά του κινήματος ενάντια στην νεοφιλελεύθερη επίθεση».

Στα σημαντικά στοιχεία της διοργάνωσης, ο Τάσος Κορωνάκης, πρόσθεσε την ενισχυμένη συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και της ευρωομάδας της αριστεράς, καθώς και στον ρόλο που διαδραμάτισαν οι δυνάμεις αυτές τόσο στη συζήτηση για το «Ποια Ευρώπη θέλουμε;» αλλά και για το άνοιγμα σειράς κοινωνικών ζητημάτων. Με βάση αυτή τη συλλογιστική, υπογράμμισε ότι «επιβεβαιώνεται η στρατηγική μας επιλογή για την ενεργό συμμετοχή μας σε όλες τις διεργασίες του κινήματος ενάντια στην νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση ενώ πρέπει το επόμενο διάστημα να σκεφτούμε και να συζητήσουμε πολύ σοβαρά πως τα χαρακτηριστικά αυτού του κινήματος τα γειώνουμε καθημερινά στην ελληνική κοινωνία και πως επαναπροσδιορίζουμε τόσο τον δικό μας ρόλο, όσο και του Ελλ.Κ.Φ.».

Φυσιογνωμικά στοιχεία

Ένα από τα σημαντικότερα νέα στοιχεία της διοργάνωσης και με βάση τις αποφάσεις των προπαρασκευαστικών συνελεύσεων, είναι σύμφωνα με τον Τ. Κορωνάκη, «η προσπάθεια για την επί της ουσίας συγκρότηση και λειτουργία των ευρωπαϊκών δικτυώσεων καθώς και η διενέργεια συνελεύσεων για τον από κοινού σχεδιασμού δράσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο», όπως επίσης το εντυπωσιακό πρόγραμμα πολιτιστικών εκδηλώσεων. Στο πολιτικό επίπεδο, ο Τ. Κορωνάκης επεσήμανε τη μεγάλη προσέλευση κόσμου στα σεμινάρια και τα εργαστήρια του 4ου ΕΚΦ που είχε ως συνέπεια να «υπερκαλυφθούν οι προσδοκίες μας τόσο όσον αφορά την ανταλλαγή εμπειριών και την ουσιαστική συζήτηση σε φλέγοντα ζητήματα της περιόδου όσο και στο σχεδιασμό κοινών δράσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο».

Η Αθήνα δίπλα στο Σιάτλ, τη Φλωρεντία, τη Γένοβα

16/05/2006

Ως απολύτως θετική και ως τομή για τις εξελίξεις και την προοπτική των Κοινωνικών Φόρουμ διεθνώς, έκρινε η ΚΠΕ του ΣΥΝ τη διοργάνωση του 4ου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ και τη μεγάλη διαδήλωση της Αθήνας. Η συνεδρίαση της ΚΠΕ, που διεξήχθη σε πανηγυρικό κλίμα, λόγω της επιτυχίας του ΕΚΦ, είχε χαρακτήρα απολογισμού των εργασιών του ΕΚΦ, και η εισήγηση που παρουσίασε ο Τάσος Κορωνάκης-μέλος της οργανωτικής επιτροπής του 4ου ΕΚΦ-εγκρίθηκε ομόφωνα από την ΚΠΕ. Τα περισσότερα μέλη της ΚΠΕ που πήραν το λόγο, στάθηκαν στη σημαντική συμβολή της Νεολαίας του ΣΥΝ στη διοργάνωση του Φόρουμ, με τον Τ. Κορωνάκη να υπογραμμίζει στη δευτερολογία του ότι «δεν αρκεί να λέμε ότι η Νεολαία έπαιξε σημαντικό ρόλο, πρέπει να λέμε και ότι κάποια κομματικά στελέχη δεν βοήθησαν όσο έπρεπε». Κορυφαία στιγμή στην ιστορία του κινήματος Η παρουσία του Φόρουμ στην Αθήνα αποτελεί ένα γεγονός το οποίο έχει ιστορικό βάρος, τόνισε στην παρέμβασή του ο Αλέκος Αλαβάνος, αναφέροντας ότι «με τα ποιοτικά στοιχεία που είχε το Φόρουμ αυτό μπορούμε να μιλάμε για μια Αθήνα που στέκεται δίπλα στο Σιάτλ, δίπλα στο Πόρτο Αλέγκρε, δίπλα στη Γένοβα, δίπλα στη Φλωρεντία. Μιλώντας στην ΚΠΕ ο Π. Λαφαζάνης χαρακτήρισε το 4ο ΕΚΦ ως «μια από τις σημαντικότερες κινηματικές στιγμές της Αριστεράς από το 1974», κάτι που όπως είπε προκύπτει «από τις συμμετοχές, αλλά και από την ποιότητα των συζητήσεων, τις εργασίες και τη μεγάλη πορεία». Ο ΣΥΝ, είπε, πρέπει να ακολουθήσει με σταθερότητα και συνέπεια μια ανετρεπτική, κινηματική και ριζοσπαστική κατεύθυνση. Ο Χριστόφορος Παπαδόπουλος υποστήριξε ότι «πρέπει το Φόρουμ να εντάσσεται στο πολιτικό μας σχέδιο, στο πώς θα αλλάξουμε τον κόσμο», ενώ ο Γιάννης Μπαλάφας χαρακτήρισε ως ιδιαίτερα θετικό γεγονός ότι η διακήρυξη του Φόρουμ, θυμίζει κείμενο του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Ο Μιχάλης Σαμπατακάκης αναφερθηκε σε 8 ζητήματα, τα οποία είναι οι λόγοι της επιτυχίας του ΕΚΦ, τα θετικά χαρακτηριστικά του ΕΚΦ, τα ζητήματα θεωρίας που αναδεικνύονται, τα ζητήματα φυσιογνωμίας του Φόρουμ, η δουλειά που έκανε ο ΣΥΝ, στις άλλες πολιτικές οργανώσεις, στο χουλιγκανισμό(τα επεισόδια) και στο ΚΚΕ. Ο Ν. Βούτσης υποστήριξε από την πλευρά του ότι «με το Φόρουμ της Αθήνας γράφτηκε ιστορία για το κίνημα, και εμείς ήμασταν εκεί», με τον Χάρη Γολέμη να κάνει λόγο «ιστορικό γεγονός στην πορεία του κόμματος, γεγονός που επιβεβαίωσε την πορεία του ΣΥΝ στο κίνημα». Ο Θόδωρος Μαργαρίτης σημείωσε ότι «οι δυνάμεις που συνέβαλαν στη μαζικοποίηση των εκδηλώσεων του Φόρουμ, ήταν τα συνδικάτα και οι ΜΚΟ, για αυτό και πρέπει να αγωνιστούμε ώστε το Κοινωνικό Φόρουμ να είναι πραγματικά μια μεγάλη κοινωνική συμμαχία και όχι ένα μετωπικό σχήμα της άκρας αριστεράς». Ο Αλέκος Καλύβης επεσήμανε ότι πρώτη φορά διοργανώθηκε Φόρουμ με τη συμμετοχή κεντρικών συνδικάτων», υποστηρίζοντας ότι «πρέπει να δούμε πώς αξιοποιούμε σε πολιτικό και κινηματικό επίπεδο τις εμπειρίες και την τεχνογνωσία του Φόρουμ», προτείνοντας ο ΣΥΝ να αναδείξει το επόμενο δίμηνο τα ζητήματα του ασφαλιστικού, της ανεργίας και της συνταγματικής αναθεώρησης. Σχετικά με το ΚΚΕ, ο Αλ. Καλύβης τόνισε ότι ο ΣΥΝ πρέπει να ανοίξει πολιτικό και ιδεολογικό μέτωπο. Δ. Τζανακόπουλος: Να γίνουν κομμάτι μας τα κινήματα Ο γραμματέας της Νεολαίας του ΣΥΝ Δημήτρης Τζανακόπουλος, στην παρέμβασή του ανέπτυξε τέσσερα σημεία. Ο Δ. Τζανακόπουλος τόνισε ότι είναι πολύ σημαντικό γεγονός ότι η διακήρυξη του Φόρουμ ξεπερνά τον ανθρωπιστικό χαρακτήρα των πρώτων διακηρύξεων και γίνεται αμιγώς πολιτική, θίγοντας θέματα όπως η νεοφιλελεύθερη εργασιακή πολιτική της Ε.Ε. κ.ά. Επιπλέον, σημείωσε ότι τα μέλη του κόμματος και της Νεολαίας πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα για το ΕΚΦ, λαμβάνοντας υπόψη ότι πολλοί έχουν εξωτερική σχέση με τα κινήματα. «Πρέπει να γίνουν τα κινήματα πραγματικό κομμάτι όλων των μελών του κόμματος», σημείωσε χαρακτηριστικά ο Δ. Τζανακόπουλος, ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί στη συγκλονιστική παρουσία του κόμματος στην αντιπολεμική πορεία, πράγμα που, όπως είπε, δείχνει ότι «όταν ο ΣΥΝ θέλει, τότε μπορεί». Παραλλήλως, έκανε κριτική στη στάση του ΚΚΕ απέναντι στο ΕΚΦ, υποστηρίζοντας ότι » πρέπει να γίνουν σαφείς οι στρατηγικές και προγραμματικές διάφορες, υπό την οπτική της ενότητας δράσης των δυνάμεων της αριστερας». Ανδρέας ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Η Αθήνα έδωσε νέα προοπτική στο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ, Αυγή, 10/05/2006

Ρεπορτάζ: Ανδρέας ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Η πολυμορφία των απόψεων που συνυπάρχουν στους κόλπους του Ελληνικού και κατ’ επέκταση στου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ, επιβεβαιώνεται και από τις διαφορετικές προσεγγίσεις, εκτιμήσεις και απόψεις που έχουν μέλη της Οργανωτικής Επιτροπής για τα όσα έγιναν το τετραήμερο 4 έως 7 Μαϊου στο χώρο διεξαγωγής του Φόρουμ και στους δρόμους της Αθήνας. Όλοι, όμως, συμφωνούν ότι το 4ο ΕΚΦ ήταν μια απολύτως επιτυχημένη διοργάνωση, αλλά και ότι ο αγώνας για μια καλύτερη Ευρώπη, για έναν καλύτερο κόσμο, συνεχίζεται και πρέπει να είναι ακόμα πιο δυνατός. Η «Αυγή» επιχειρεί μια πρώτη προσέγγιση των όσων διημείφθησαν στο 4ο ΕΚΦ και τις προοπτικές που ανοίγει για τα κινήματα.

Γιάννης Αλμπάνης: Το Φόρουμ έδειξε ότι πρέπει να αλλάξει ο τρόπος που δουλεύουν τα κινήματα και η αριστερά

Η επιτυχία του Φόρουμ ξεπέρασε κάθε προσδοκία, κανείς δεν περίμενε 100.000 ανθρώπους στη διαδήλωση, κανείς δεν περίμενε 35.000 ανθρώπους στο Φόρουμ, σημειώνει ο Γιάννης Αλμπάνης, μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής του 4ου ΕΚΦ και του Δικτύου Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών. Αυτό, συμπληρώνει, είναι δείγμα της διάθεσης ενός κομματιού της κοινωνίας για αλλαγή, την οποία το Φόρουμ την εξέφρασε. Ταυτόχρονα, όμως, λέει, αυτή η επιτυχία δείχνει ότι ο τρόπος που δουλεύουν έως τώρα η αριστερά και τα κινήματα πρέπει να αλλάξει. Και διευκρινίζει: «Γιατί μια τόσο μεγάλη κινητοποίηση δείχνει ότι υπάρχει κόσμος με συνείδηση και ευαισθησίες που θέλει να κινητοποιηθεί, πράγμα που δεν κάνει γιατί δεν πείθεται από τα υπάρχοντα σχήματα». Ο Γιάννης Αλμπάνης υπογραμμίζει ότι σε διεθνές επίπεδο το Φόρουμ της Αθήνας έδωσε νέα προοπτική στα Ευρωπαϊκά Κοινωνικά Φόρουμ, μετά τα προβλήματα που υπήρξαν στο Λονδίνο. «Στην Αθήνα είδαμε ότι το κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης και ρωμαλέο είναι και έχει ακόμα μεγαλύτερα περιθώρια διεύρυνσης» λέει χαρακτηριστικά. Αναφερόμενος στα βήματα που πρέπει να γίνουν από εδώ και πέρα, επισημαίνει ότι «πρέπει να ανοίξει μια μεγάλη συζήτηση για το ποια κατεύθυνση θα ακολουθήσουμε και με ποια οχήματα θα πορευτούμε».

Τάσος Κορωνάκης: Όσα έγιναν στο Φόρουμ να μεταφερθούν στην καθημερινή μας δράση

Κανένας δεν περίμενε το 4ο ΕΚΦ να έχει τόσο μεγάλη επιτυχία και αυτό έγκειται σε τρεις λόγους, υπογραμμίζει ο Τάσος Κορωνάκης, μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής:

– Η μεγάλη συμμετοχή από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, καθώς ήρθαν περίπου 2.500 άνθρωποι.

– Η μεταβατική περίοδος στην οποία διεξήχθη το ΕΚΦ.

– Οι δομικές αλλαγές που επιχειρήθηκαν στην πορεία και κατά τη διάρκεια του ΕΚΦ, με τη διαδικασία των θεματικών συνελεύσεων και των δικτύων και που δείχνουν ότι έτσι θα πορευτεί από εδώ και πέρα το Φόρουμ.

Αναλύοντας τους παραπάνω λόγους, ο Τ. Κορωνάκης επισημαίνει ότι «οι ξένοι χαρακτηρίζουν το 4ο ΕΚΦ, ως το καλύτερο που έχει γίνει ποτέ και αυτό γιατί διεξήχθη σε μια φάση μετάβασης», συμπληρώνοντας ότι «πιστεύουν πως από το Φόρουμ βγαίνουν πολύ δυνατοί». «Η Αθήνα φέρεται να δίνει νέες διεξόδους», λέει ο Τάσος Κορωνάκης, μεταφέροντας τα λόγια και την άποψη που επικρατεί στους κόλπους των ανθρώπων που ήρθαν από το εξωτερικό. Το Φόρουμ της Αθήνας, επισημαίνει, έφερε πολλά νέα στοιχεία, όπως αυτό της δυνατότητας έκφρασης σε 20 γλώσσες μέσω του δικτύου των BABELS, η έμφαση που δόθηκε στα ζητήματα του πολιτισμού, με τις δεκάδες πολιτιστικές εκδηλώσεις, η μείωση της χρήσης των πλαστικών και η διαδικασία της ανακύκλωσης που εφαρμόζονταν όλες τις μέρες του Φόρουμ. Επιπλέον, σημαντικό στοιχείο για το 4ο ΕΚΦ ήταν η βοήθεια των 120.000 ευρώ που προσφέρθηκε σε εκπροσώπους από τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και σε όσους δεν είχαν οικονομική δυνατότητα για να έρθουν στην Αθήνα μέσα από το Ταμείο Αλληλεγγύης, όπως επίσης και η διαμονή 2.500 ξένων σε σπίτια μελών και φίλων του ΕΚΦ. «Δεν πήραμε καμία χορηγία από το κράτος, ούτε από ιδιωτικές επιχειρήσεις και χορηγούς επικοινωνίας» διευκρινίζει με νόημα ο Τ. Κορωνάκης, αναφέροντας ότι οι πόροι του ΕΚΦ προέκυψαν από τους συμμετέχοντες, τα συνδικάτα και τους δήμους.

Όλα αυτά τα καινούργια φυσιογνωμικά στοιχεία του Φόρουμ της Αθήνας, τονίζει ο Τάσος Κορωνάκης, πρέπει να αποτελέσουν τις βασικές αφετηρίες για την από εδώ και πέρα δουλειά που πρέπει να γίνει για να δημιουργηθούν οι νέοι χώροι αντίστασης. «Αυτό που έγινε τις 4 μέρες του ΕΚΦ να μεταφερθεί σε καθημερινή μας πρακτική», λέει χαρακτηριστικά, προσθέτοντας ότι «χρειάζεται σκέψη για το ποια θα είναι τα επόμενα βήματα και πώς θα κινηθούμε από εδώ και εμπρός». Ο Τ. Κορωνάκης, ισχυρίζεται ότι η διεξαγωγή του 4ου ΕΚΦ στην Αθήνα αποτελεί ιστορική στιγμή για το αριστερό κίνημα στην Ελλάδα.

Νίκος Χαραλαμπίδης: Να πούμε τι εννοούμε με το σύνθημα «ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός»

Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που έδωσε (και) το 4ο ΕΚΦ είναι η δυνατότητα να βρεθούν άνθρωποι από διαφορετικά μέρη και από διαφορετικά πολιτικά σημεία εκκίνησης και να ανταλλάξουν απόψεις, υποστηρίζει ο διευθυντής του Ελληνικού Τμήματος της Greenpeace και μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής Νίκος Χαραλαμπίδης. Αναφερόμενος στο ρόλο που έπαιξαν οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, στο ΕΚΦ, σημειώνει ότι «φέρνουν μια διαφορετική προσέγγιση, που αποκλίνει από αυτές των πολιτικών σχημάτων και σίγουρα μέσα από τις διαφορές αυτές και τις συζητήσεις μπορούν να προκύψουν ενδιαφέροντες απόψεις και να γίνουν σαφή τα σημεία που υπάρχουν αποκλίνουσες απόψεις και διαφωνίες». Ο Ν. Χαραλαμπίδης θεωρεί θετική έκπληξη τη συμμετοχή του κόσμου, υποστηρίζοντας ότι «σε επόμενη φάση πρέπει να δούμε πως αυτές οι συζητήσεις θα ανοίγονται σε ένα μεγαλύτερο κοινό και θα σταματήσουν να είναι αυτιστικές (σε περιορισμένο κοινό), κάτι που σε ορισμένα σεμινάρια έγινε». Σύμφωνα με τον Ν. Χαραλαμπίδη, αδυναμία του 4ου ΕΚΦ ήταν ότι μετά από τόσα χρόνια θα περίμενε και θα ήθελε να διαμορφωθούν πιο σαφείς απόψεις. «Ωραίο είναι το σύνθημα ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός, όμως είναι καιρός να δούμε πώς θα είναι αυτός ο κόσμος και πώς θα φτάσουμε σε αυτόν. Μέσα από τις συζητήσεις και την πορεία του Φόρουμ θα φανεί ποιοι και πώς θα συνεργαστούν για να πετύχουμε τον άλλο κόσμο», αναφέρει, προσθέτοντας ότι «αυτό δεν έγινε στο βαθμό που θα το περίμενα μετά από τόσες συναντήσεις. Σε αυτό το ζήτημα πρέπει να επικεντρωθούν όλοι οι συμμετέχοντες, αλλιώς θα αναπαραγόμαστε. Ένας κίνδυνος για το Φόρουμ είναι να καταλήξει ένας χώρος συνεύρεσης των συνήθων υπόπτων».

Δημήτρης Τσουκαλάς: Δύναμη του Φόρουμ τα συνδικάτα

Πολύ σημαντική θεωρεί ο πρόεδρος της ΟΤΟΕ Δημήτρης Τσουκαλάς την παρουσία των συνδικάτων στις εργασίες του 4ου ΕΚΦ. «Τα συνδικάτα για πρώτη φορά μπήκαν δυνατά σε μια διαδικασία που αφορά το σύνολο των κινημάτων. Τα συνδικάτα αποτελούν τη μεγαλύτερη δύναμη σε κάθε χώρα από πλευράς κόσμου, αφού ουσιαστικά εκπροσωπούν τους εργαζομένους», λέει ο Δ. Τσουκαλάς, εκφράζοντας την πίστη του ότι θα συνεχίσουν με τον ίδιο τρόπο να στηρίζουν όλη αυτή τη διαδικασία των κινημάτων, γιατί είναι ένα σημαντικό πεδίο από όπου και το συνδικαλιστικό κίνημα, αλλά και το σύνολο της κοινωνίας μπορεί να εκφράσει τις απόψεις του και να σταματήσει την επέκταση του νεοφιλελευθερισμού και των πολέμων που αποτελούν τις δυο όψεις του ιδίου νομίσματος. Ο Δημήτρης Τσουκαλάς εκτιμά ότι το Φόρουμ της Αθήνας αποτέλεσε ένα σταθμό, γιατί από πλευράς διοργάνωσης και συμμετοχής στα σεμινάρια και στη μεγάλη διαδήλωση έβαλε τον πήχη πολύ ψηλά. «Όλοι μαζί μέσα από τους επόμενους σταθμούς που μπορεί να είναι οι διάφορες εκδηλώσεις ενάντια στον πόλεμο, τους G8 και μια σειρά άλλα γεγονότα, θα αποτελέσουν τα εφαλτήρια για το 5ο ΕΚΦ, όπου και πάλι τα συνδικάτα μέσα από θέσεις μαζικότητας και ενότητας θα προωθήσουν τις θέσεις τους, προς όφελος του εργαζόμενου λαού, ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό και τους εκπροσώπους του», τονίζει. Αναφερόμενος στην παρουσία της ΟΤΟΕ στις διεργασίες του ΕΚΦ, επισημαίνει ότι έλαβε μέρος με σημαντικές της δυνάμεις και πρόβαλε με την παρουσία της αντίσταση απέναντι στις πολιτικές της κυβέρνησης και των εργοδοτών.

Πάνος Λάμπρου: Ευκαιρία να δημιουργηθούν τοπικά Φόρουμ

Από την πολύχρωμη και κινηματική διαδήλωση, αλλά και από τις συζητήσεις που έγιναν όλες τις ημέρες, φάνηκε ότι ένας ευρύτερος κόσμος της αριστεράς, ο οποίος απέχει από τις κεντρικές διεργασίες, αναζητά χώρο υποδοχής και δράσης και αυτός είναι το Φόρουμ, επισημαίνει ο Πάνος Λάμπρου, μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής του 4ου ΕΚΦ και στέλεχος της ΑΚΟΑ, προσθέτοντας ότι «δείχνει επίσης τις δυνατότητες που υπάρχουν για ευρύτερες συγκλίσεις της ριζοσπαστικής και κινηματικής αριστεράς». Παραλλήλως, θεωρεί σημαντική τη σύνδεση των συνδικάτων με τα νέα κοινωνικά κινήματα, αλλά και κατάκτηση τη σύνδεση του Φόρουμ με τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Ο Πάνος Λάμπρου τονίζει ότι το 4ο ΕΚΦ είναι μια πολύ σημαντική υπόθεση για την αριστερά, ένα μεγάλο γεγονός που αποτελεί τομή σε σχέση με το Λονδίνο, με την έννοια ότι είχε έναν έντονο προβληματισμό, με περισσότερες συζητήσεις και με ευρεία γκάμα θεμάτων. Αναφορικά με τις προοπτικές που ανοίγονται, επισημαίνει ότι από εδώ και πέρα απαιτείται συζήτηση για το μέλλον αυτού του κινήματος. «Ένα στοιχείο που πρέπει να προκύψει είναι να αποκτήσει το ΕΚΦ πιο κοινωνικό χαρακτήρα, με τη συμμετοχή και τη διεύρυνση που πρέπει να υπάρχει σε ομάδες, συλλογικότητες, ΜΚΟ», λέει ο Πάνος Λάμπρου, συμπληρώνοντας ότι είναι ευκαιρία να δημιουργηθούν τοπικά Φόρουμ.

Ρούντι Ρινάλντι: Από τα ριζοσπαστικότερα Φόρουμ που έγιναν ποτέ

Είναι μια πολύ μεγάλη επιτυχία, όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά γενικότερα για το κίνημα, σημειώνει ο Ρούντι Ρινάλντι, μέλος της συντονιστικής επιτροπής του 4ου ΕΚΦ και στέλεχος της ΚΟΕ. «Θεωρώ ότι είναι ένα από ριζοσπαστικότερα Φόρουμ που έχουν γίνει ποτέ. Για την Ελλάδα είναι η πιο μεγάλη κινηματική διεργασία που είναι αδύνατον να δημιουργηθεί από ένα κόμμα, ένα ρεύμα, μια τάση, μια ΜΚΟ». Από αυτή την άποψη, σημειώνει, πρέπει να σκεφτεί κανείς για το μέλλον του κινήματος. «Είναι τόσο μεγάλο αυτό το κινηματικό γεγονός, όπου μια δύναμη σαν το ΚΚΕ, που επιμένει στο μοναχικό δρόμο, στην καλύτερη περίπτωση να μαζέψει 10 με 15 χιλιάδες», συνεπώς προσθέτει «για το μέλλον του κινήματος πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι μπορεί να χτιστεί ένα μαζικό κίνημα που θα έχει λαϊκότητα». Συμπερασματικά, τονίζει ο Ρ. Ρινάλντι, «όποιος θέλει να πιστεύει ότι έχει την αποκλειστική αλήθεια, σπάει τα μούτρα του. Και αυτό είναι το σημαντικό του Φόρουμ, όπου μέσα από την πολυμορφία του, δίνει τη δυνατότητα σε έναν κόσμο να εκφραστεί».

Πέτρος Κωνσταντίνου: Ο αγώνας συνεχίζεται για να γίνουν πράξη οι προσδοκίες του λαού

Η επιτυχία του 4ου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ με τις εκατό χιλιάδες διαδηλωτές στο αντιπολεμικό συλλαλητήριο του Σαββάτου στην αμερικάνικη πρεσβεία, αλλά και τις χιλιάδες που συμμετείχαν στις συζητήσεις, έδειξε ότι και στην Ελλάδα το κίνημα κατά της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης και του πολέμου έχει μαζική και πλειοψηφική ανταπόκριση, εκτιμά ο Πέτρος Κωνσταντίνου, μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής του 4ου ΕΚΦ και συντονιστής της Συμμαχίας Σταματήστε τον Πόλεμο και της Πρωτοβουλίας Γένοβα 2001. Ο Π. Κωνσταντίνου επισημαίνει ότι μετά τη Φλωρεντία, το Παρίσι και το Λονδίνο, η Αθήνα «συνεχίζει την παράδοση της δυναμικής εισβολής των ακτιβιστών στο προσκήνιο της σύγκρουσης με τον πόλεμο του Μπούς και τις νεοφιλελεύθερες επιθέσεις των κυβερνήσεων της Ε.Ε.».

Ο συντονιστής της Συμμαχίας Σταματήστε τον Πόλεμο και της Πρωτοβουλίας Γένοβα 2001 επιμένει ότι «η μάχη θα συνεχιστεί για να κάνουμε πράξη τις προσδοκίες χιλιάδων ακτιβιστών που συμμετείχαν στο 4ο ΕΚΦ, στις απεργίες ενάντια στα μέτρα Καραμανλή, στην συμμετοχή του στην συμμαχία των προθύμων του Μπους σε βάρος του Ιράν, στις κινητοποιήσεις της ΠΟΣΔΕΠ και των φοιτητών για να σώσουμε την Παιδεία από τα αρπακτικά – φίλους της Γιαννάκου».
Συντάκτης : Παπαδόπουλος Α.

Στοίχημά μας η σύνδεση του ΕΚΦ με τα κινήματα Ρωσίας, Βαλκανίων, Ανατολικής Ευρώπης, Τουρκίας, Μέσης Ανατολής, Αυγή, 23/04/2006

Συνέντευξη στον Ανδρέα ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ

Μέσα από όλες τις διεργασίες του ΕΚΦ θα γίνουν προσπάθειες για να συγκροτηθεί η νέα στρατηγική των κινημάτων απέναντι στα κυρίαρχα μοντέλα της εποχής, υποστηρίζει στην «Κ.Α.» ο Τάσος Κορωνάκης, μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής του 4ου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ, υποστηρίζοντας ότι το ζητούμενο για το Φόρουμ είναι η συμμετοχή των εργαζομένων στις εργασίες του ΕΚΦ.

* \Μετά τη Φλωρεντία, το Παρίσι και το Λονδίνο, το ΕΚΦ έδειχνε να αναζητεί νέους δρόμους πολιτικής παρουσίας και σχεδίου. Τώρα με τις κινητοποιήσεις στην Γαλλία και την κοινωνική-πολιτική κινητικότητα που σηματοδοτεί η ήττα του Μπερλουσκόνι στην Ιταλία, ποια ιδιαίτερη σημασία αποκτά η συνάντηση στην Αθήνα;\

Αν κάποιος δει το πρόγραμμα των 210 σεμιναρίων και των εκατοντάδων εργαστηρίων μπορεί εύκολα να καταλάβει την αγωνία, την αναζήτηση, τον προβληματισμό, αλλά και τις προσπάθειες συγκρότησης μιας νέας στρατηγικής των κινημάτων απέναντι στο κυρίαρχο, απέναντι στην αγορά, απέναντι στον νεοφιλελευθερισμό, τον πόλεμο και τον ρατσισμό. Οι αλλαγές τόσο στο κοινωνικό όσο και στο πολιτικό επίπεδο (από το όχι στο δημοψήφισμα και των αγώνα των φοιτητών και των εργαζόμενων στην Γαλλία μέχρι τις ιταλικές αλλά και τις γερμανικές εκλογές νωρίτερα) βρήκαν το κίνημα σε μια μεταβατική περίοδο, του έδωσαν νέα ώθηση και σε κάθε περίπτωση η επόμενη περίοδος καθώς και όλοι οι σταθμοί του κινήματος σε αυτήν αποκτούν ιδιαίτερη σημασία.

* \Για πρώτη φορά το ΕΚΦ συνεδριάζει σε μια Βαλκανική χώρα. Ποιο μήνυμα θέλει να στείλει στις γειτονικές χώρες που δεν είναι μέλη της Ε.Ε.; Πώς εκτιμάτε τη συμμετοχή, για πρώτη φόρα, τόσων εκπροσώπων από οργανώσεις των Βαλκανικών χώρων, αλλά και από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης;\

Το βασικό στοίχημα όταν αναλάβαμε την διοργάνωση ήταν η σύνδεση του ΕΚΦ με τα κινήματα της Ρωσίας, της Ανατολικής Ευρώπης, των Βαλκανίων, της Τουρκίας και της Μέσης Ανατολής. Η συμμετοχή πάνω από 2,000 εκπροσώπων από τις χώρες αυτές είναι μια πρωτοφανής επιτυχία σε σύγκριση και με τις προηγούμενες διοργανώσεις και μας δίνεται μια μοναδική εμπειρία τόσο για την ανταλλαγή εμπειριών όσο και για μια νέα προσπάθεια συντονισμού σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα.

Ο πόλεμος και τα δικαιώματα

* \Η διοργάνωση στην Αθήνα γίνεται σε μια περίοδο που πυκνώνουν οι πολεμικές απειλές στο Ιράν και βαθαίνει η κρίση στη Μ. Ανατολή. Μπορεί σήμερα το ΕΚΦ να ξαναπιάσει το νήμα των αντιπολεμικών διαδηλώσεων που είχαν συγκλονίσει την Ευρώπη το 2003;\

Το ζήτημα του διαρκούς πολέμου αλλά και αυτού που ονομάζουμε αντιτρομοκρατική σταυροφορία, με άμεσες επιπτώσεις στον τομέα των δικαιωμάτων και με όλες της στρεβλώσεις που παράγει στο εσωτερικό των κοινωνιών της Ευρώπης είναι πάντα πολύ ψηλά στην ατζέντα των ΕΚΦ. Μην ξεχνάμε πως η 15η Φλεβάρη αποφασίστηκε κατά την διάρκεια του 1ου ΕΚΦ στην Φλωρεντία και από τότε μέχρι σήμερα οι δυνάμεις του πρωτοστάτησαν στα ζητήματα συντονισμού του αντιπολεμικού κινήματος. Νομίζω πως οι διαδικασίες μας θα βοηθήσουν στην αναζωογόνηση των δραστηριοτήτων και σε αυτό τον τομέα και σίγουρα θα πλουτύνουν τον προβληματισμό μας.

* \Το ΕΚΦ έχει αναπτύξει μια κινηματική κουλτούρα, έχει δημιουργήσει ένα ενδιαφέρον προκειμένου νέοι και νέες να ενθαρρυνθούν και κάνουν βήματα πολιτικής συμμετοχής. Ποιος είναι ο αντίκτυπος στην ελληνική νεολαία;\

Στο 4ο ΕΚΦ καταβάλαμε μια ιδιαίτερη προσπάθεια να δώσουμε σε αυτό που λες κινηματική κουλτούρα σάρκα και οστά και νομίζω ότι αν και έχουμε ακόμα πολλές δυνατότητες για το μέλλον καταφέραμε πολλά. Το δίκτυο εθελοντών διερμηνέων BABELS, το δίκτυο εθελοντών ALIS που ανέλαβε την τεχνική υποστήριξη της μετάφρασης, οι εκατοντάδες νέοι και νέες που συγκρότησαν το δίκτυο για τα πολιτιστικά γεγονότα που θα συμβούν από τις 4 ώς τις 7 Μαϊου αλλά και όσοι και όσες με την ενεργή συμμετοχή τους θα στήσουν και θα λειτουργήσουν τελικά το ΕΚΦ της Αθήνας αποτελούν την απάντηση μας στην απάθεια και την ιδιώτευση, αποτελούν εν πολλοίς την ελπίδα μας ότι μετά τις 7 Μάη κάτι θα έχει αλλάξει στην Ελλάδα.

\* Πώς εκτιμάτε ότι στη διοργάνωση της Αθήνας συμμετέχουν για πρώτη φορά τόσα πολλά συνδικάτα; Πρόκειται για κίνηση κορυφής; Τι πρωτοβουλίες αναλαμβάνετε ώστε να υπάρξει ανταπόκριση από τους εργαζόμενους;\

Η πραγματικότητα είναι πως και λόγω των ιδιαιτεροτήτων του ελληνικού κινήματος αλλά και λόγω των χαρακτηριστικών της περιόδου σε ευρωπαϊκό επίπεδο η συμμετοχή της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων για πρώτη φορά σε ΕΚΦ αλλά και σειράς ελληνικών και ευρωπαϊκών συνδικαλιστικών ενώσεων αποτελεί ένα θετικό βήμα για τη συνάντηση μεταξύ αυτού που θα λέγαμε παραδοσιακών και νέων κοινωνικών κινημάτων. Παρ’ όλα αυτά το κρίσιμο ερώτημα παραμένει το αν στις διαδικασίες των ΕΚΦ θα συμμετέχουν και σε ποιο βαθμό οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και τα πρωτοβάθμια σωματεία τους.

Το ΚΚΕ έχει πάρει διαζύγιο με το πιο ελπιδοφόρο κίνημα των τελευταίων ετών

* \Στη συνάντηση θα συμμετάσχει ένα ευρύ φάσμα δυνάμεων της αριστεράς. Στην Αθήνα, όμως, υπάρχει η ιδιομορφία ότι ένα ισχυρό κόμμα της αριστεράς, όπως είναι το ΚΚΕ, όχι μόνο δεν συμμετέχει, αλλά και δυσφημεί τη διοργάνωση…\

Πράγματι σε αυτόν τον τομέα πρωτοτυπήσαμε αρνητικά ως ελληνική αριστερά. Τη στιγμή που πολύ διαφορετικά τμήματα του κινήματος σε όλο τον κόσμο (από το Κ.Κ. Πορτογαλίας ώς τους COBAS και από την ΑTTAC ώς την Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου) κάθονται στο ίδιο τραπέζι αναζητώντας τον συντονισμό ακόμα και σε πολύ δύσκολα ζητήματα όπως η πορεία της Ευρώπης άλλοι επιλέγουν να κλείνονται στον εαυτό τους, να εφευρίσκουν εχθρούς και να παίρνουν διαζύγιο από το πιο ελπιδοφόρο εγχείρημα των τελευταίων χρόνων. Καλό είναι όμως όση σημασία και αν έχει η στάση ενός μεγάλου κομματιού της ελληνικής αριστεράς να μην εγκλωβιζόμαστε μαζί του στο παρελθόν αλλά να συμβάλουμε στο να αλλάξουμε το μέλλον. Η πιο μεγάλη συνάντηση και γιορτή των ευρωπαϊκών κινημάτων θα είναι σε λίγες μέρες εδώ και όσοι και όσες θα βρεθούμε σε αυτήν ξέρουμε πως θα ζήσουμε μια μοναδική εμπειρία που θα βοηθήσει και εμάς αλλά και το ελληνικό κίνημα να κάνουμε μερικά βήματα μπροστά.
Συντάκτης : Παπαδόπουλος Α.

Κορυφαίο εγχείρημα για τον ΣΥΝ η διοργάνωση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ, Αυγή, 19/03/2006

Ως το μεγαλύτερο μέχρι σήμερα εγχείρημα, στο οποίο καλείται να συμβάλει με όλες του τις δυνάμεις ο ΣΥΝ, παρουσίασαν τη διοργάνωση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ στην εισήγησή τους προς τα μέλη της ΚΠΕ η \Νατάσα Θεοδωρακοπούλου\ και ο \Τάσος Κορωνάκης\, δεδομένου ότι αναμένεται να πάρουν μέρος περισσότεροι από 7.000 ξένοι επισκέπτες.

Όπως επεσήμαναν, «η μεγάλη συνάντηση των ευρωπαϊκών Κινημάτων με στόχο την ανταλλαγή απόψεων και εμπειριών, τη διαμόρφωση εναλλακτικών προτάσεων αλλά και τον συντονισμό τους για τη διοργάνωση πανευρωπαϊκών κινητοποιήσεων για το επόμενο διάστημα, πραγματοποιείται σε μια ιδιαίτερα σημαντική περίοδο σε ό,τι αφορά τις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις στην Ευρώπη και την Ε.Ε. αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο». Τα δυο στελέχη του ΣΥΝ υπογράμμισαν τη σημασία που έχει το γεγονός ότι το ΕΚΦ διοργανώνεται στην Αθήνα υποστηρίζοντας ότι είναι ευκαιρία να συνδεθούν οι αγώνες του ελληνικού κινήματος ενάντια στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της κυβέρνησης με τους αντίστοιχους των Ευρωπαίων εργαζομένων.

Τα μηνύματα της Αθήνας

Εξηγώντας την απόφαση να διοργανωθεί το ΕΚΦ στην Αθήνα, διευκρίνισαν ότι το ευρωπαϊκό κίνημα, με την απόφασή του να διοργανωθεί το 4ο Φόρουμ στην Αθήνα, θέλησε να δώσει και κάποια μηνύματα – κατευθύνσεις: Θέλησε να δηλώσει την πρόθεσή του να ενισχύσει την προσπάθεια που καταβάλλει όλα τα τελευταία χρόνια για τη διεύρυνσή του προς τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και των Βαλκανίων και να εντάξει στους προβληματισμούς του και οπτικές και προσεγγίσεις από τα κινήματα των χωρών αυτών, που πολλές φορές έχουν διαφορετικές προτεραιότητες και προσεγγίσεις.

Επιπλέον ο Τ. Κορωνάκης και η Ν. Θεοδωρακοπούλου τόνισαν ότι στην Αθήνα θα δοκιμαστεί για πρώτη φορά ένα καινούργιο μοντέλο διοργάνωσης σε μια προσπάθεια να ενισχυθεί η συμβολή από τα κάτω, καθώς για πρώτη φορά μεγάλο ρόλο στη διαμόρφωση του προγράμματος των συζητήσεων παίζουν τα ευρωπαϊκά δίκτυα που έχουν αρχίσει να συγκροτούνται όλο το προηγούμενο διάστημα.

Το πρόγραμμα του Φόρουμ

Τα δυο στελέχη του ΣΥΝ στην εισήγησή τους υπογράμμισαν ότι στο τελικό πρόγραμμα θα περιλαμβάνονται περισσότερα από 200 σεμινάρια σε πέντε γλώσσες και πολλές δεκάδες εργαστήρια, με στόχο να δοθεί η δυνατότητα να παρουσιαστούν και να αντιπαρατεθούν όλες οι απόψεις, να διαμορφωθούν εναλλακτικές προτάσεις και να σχεδιαστούν κοινοί αγώνες για :

-Το Μέλλον της Ευρώπης.

-Τις επιπτώσεις του πολέμου.

-Τις πολιτικές του νεοφιλελευθερισμού.

-Τα δικαιώματα.

-Το περιβάλλον.

-Τους μετανάστες.

-Τα ζητήματα του ρατσισμού.

-Τον απολογισμό του κινήματος ενάντια στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και την προοπτική του.
Συντάκτης : Παπαδόπουλος Α.

Μετά το Καράκας, η Αθήνα, Αυγή, 19/02/2006

Συνέντευξη στον Μιχάλη ΤΡΙΚΚΑ

Μετά και την ολοκλήρωση του 6ου Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ στο Καράκας, έρχεται η σειρά της Αθήνας να φιλοξενήσει την επόμενη μεγάλη διεθνή συνάντηση των κοινωνικών κινημάτων. Από τις 4 ώς τις 7 του ερχόμενου Μαίου, εκατοντάδες συλλογικότητες από κάθε γωνιά της Ευρώπης θα βρίσκονται στον ίδιο χώρο (Ολυμπιακές Εγκαταστάσεις Αγ. Κοσμά στο Πρώην Δυτικό Αεροδρόμιο Ελληνικού) όπου θα ανταλλάσσουν εμπειρίες και θα συντονίζουν τη δράση τους ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό, τον πόλεμο και το ρατσισμό. Δύο μέλη της ελληνικής οργανωτικής επιτροπής, ο \Τάσος Κορωνάκης\ και ο \Νίκος Γιαννόπουλος\ μίλησαν στην «Κ.Α» για τη διοργάνωση.

\* Σε ποιο στάδιο βρίσκονται οι προετοιμασίες για τη διοργάνωση;\

\Τ. Κορωνάκης:\ Βρισκόμαστε ήδη στην τελική ευθεία. Αν και έχουν ακόμη πολλά να γίνουν, στους βασικούς τομείς έχουμε προχωρήσει τόσο ώστε να είμαστε σήμερα αισιόδοξοι για την πορεία της διοργάνωσης. Πιστεύουμε ότι η συμμετοχή από τα Βαλκάνια, την Ανατολική Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την Τουρκία θα είναι μεγαλύτερη και πιο αντιπροσωπευτική από ό,τι σε όλα τα προηγούμενα Φόρουμ. Στην Ελλάδα, κάναμε το τελευταίο διάστημα μια καμπάνια ως Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ, μια προεργασία με περιφερειακά συντονιστικά που μας έδωσε πολλές ελπίδες για την ενεργοποίηση του χώρου το επόμενο διάστημα. Πέρα όμως από αυτούς τους δύο τομείς, ιδιαίτερα ανεπτυγμένο θα είναι και το κομμάτι της Λατινικής Αμερικής με σημαντική εκπροσώπηση των τοπικών κινημάτων.

Όσον αφορά το πρόγραμμα, ολοκληρώνεται αυτές τις μέρες η διαδικασία κατάθεσης των σεμιναρίων. Μέχρι τώρα έχουμε περισσότερες από 500 προτάσεις η οποία αναμένεται να αυξηθούν σημαντικά. Επίσης προετοιμάζουμε τη κεντρική διαδήλωση της διοργάνωσης, η οποία κατά πάσα πιθανότητα θα γίνει στις 6 Μαίου. Είναι μια διαδήλωση στην οποία θέλουμε να εκφραστούν όλα τα αιτήματα των κινημάτων της Ευρώπης και η αντίθεση μας στον πόλεμο, τον νεοφιλελευθερισμό και τον ρατσισμό. Στο οργανωτικό επίπεδο, τέλος, η λογική μας βασίζεται σε αυτό που στο εσωτερικό του Φόρουμ αποκαλούμε «κοινωνικό έδαφος». Δουλεύουμε με βάση τη δικιά μας λογική για τον εθελοντισμό με τη δραστηριοποίηση οργανώσεων όπως τα δίκτυα ΒΑΒΕLS και ΑLΙS.

\* Ποια είναι η συγκυρία μέσα στην οποία πραγματοποιείται το Φόρουμ και ποιοι θα είναι οι κύριοι άξονες του;\

\Ν. Γιαννόπουλος:\ Σε ευρωπαϊκό επίπεδο βρισκόμαστε σε μία περίοδο μεγάλης έντασης της νεοφιλελεύθερης επίθεσης. Είναι μια επίθεση στο σύνολο των κοινωνικών δικαιωμάτων η οποία εκδηλώνεται είτε με το λεγόμενο Ευρωσύνταγμα είτε με την οδηγία Μπολκεστάιν. Ανάλογη ένταση υπάρχει και στο πολιτικό αντίστοιχο της επίθεσης στα κοινωνικά δικαιώματα: την αντιτρομοκρατική σταυροφορία, είτε αυτή παίρνει τη μορφή ανοιχτών ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων είτε τη μορφή μιας πλανητικής επιχείρησης ελέγχου και πειθάρχησης όπως τα συστήματα παρακολούθησης τηλεφώνων, το Εσελον κ.λπ.

Η επίθεση αυτή έχει τα ίδια χαρακτηριστικά και στην Ελλάδα, γεγονός που αποδεικνύει ότι με τον ίδιο τρόπο που οι κυρίαρχοι ακολουθούν μια διεθνοποιημένη πολιτική έτσι πρέπει να είναι συντονισμένη και η απάντηση των κινημάτων. Η επίθεση που γίνεται στους τραπεζοϋπαλλήλους, οι ακραίες αντεργατικές θέσεις που παίρνει ο Βιομηχανικός Σύνδεσμος της Βόρειας Ελλάδας, το πρόσφατο σκάνδαλο των υποκλοπών καθώς και ο νόμος για τη μετανάστευση δείχνουν ότι η συγκυρία είναι αυτή που είχαμε διαβλέψει από το 1ο Φόρουμ, μια συγκυρία νεοφιλελεύθερης, καπιταλιστικής και ιμπεριαλιστικής παγκοσμιοποίησης. Με αυτή την έννοια, οι άξονες του Φόρουμ της Αθήνας θα είναι άξονες ενάντια στον πόλεμο, την κατοχή και την αντιτρομοκρατική σταυροφορία, τη φτώχεια, την ελαστικοποίηση της εργασίας, τον ρατσισμό, την καταστροφή του περιβάλλοντος και την εμπορευματοποίηση των πάντων.

\* Ποια είναι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που θέλετε να έχει το 4ο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ;\

\Τ. Κορωνάκης:\ Η επιδίωξη μας είναι να είναι ένα Φόρουμ ανοιχτό, μαζικό και ριζοσπαστικό. Κάνουμε μια προσπάθεια να νιώσουν όλοι ότι δεν έρχονται να παρακολουθήσουν ένα συνέδριο ή φεστιβάλ αλλά ότι είναι οι ίδιοι συμμετέχοντες, ότι αποτελούν κομμάτι του Φόρουμ και ότι τα αιτήματα τους βοηθιούνται μέσα από αυτή τη διαδικασία. Θέλουμε ένα Φόρουμ χρήσιμο για τα κινήματα αλλά και ένα Φόρουμ μαζικό. Οπου όλοι όσοι βάδισαν τα προηγούμενα χρόνια ενάντια στον πόλεμο ή συμμετείχαν στους κοινωνικούς αγώνες να νιώσουν ότι αυτό το Φόρουμ έχει να τους προσφέρει και ότι μπορούν να προσφέρουν οι ίδιοι σε αυτό. Θέλουμε, τέλος, ένα Φόρουμ ριζοσπαστικό, ένα Φόρουμ με αιχμές όπου τα επιμέρους αιτήματα δεν θα χάνονται αλλά θα συνιστούν σύνολο δυναμώνοντας έτσι την αντίσταση μας απέναντι στο κυρίαρχο, το αγοραίο και το ιδιωτικό που απειλούν σήμερα να καλύψουν τα πάντα.

\* Με τι είδους καμπάνιες θα προχωρήσετε ώς το Φόρουμ;\

\Ν. Γιαννόπουλος:\ Στόχος μας είναι να κάνουμε μια καμπάνια που να μην οδηγήσει απλώς σε ένα δυνατό, ριζοσπαστικό και μαζικό τετραήμερο στην Αθήνα αλλά να διαμορφώσει κάποιες προυποθέσεις ή κατακτήσεις ευνοϊκές για την ενότητα του κινήματος και μετά το Φόρουμ. Γι αυτό η προσπάθεια μας είναι σε κάθε νομό τα τοπικά Φόρουμ να συναντιώνται με συνδικάτα, οικολογικές κινήσεις, επιτροπές κατοίκων κ.α και να χτίζουν τη δικιά τους πρόταση. Προωθούμε δηλαδή μια καμπάνια που να ευνοεί τη γνωριμία, την όσμωση και το συντονισμό κινημάτων διαφορετικών. Για μας έχει πολύ μεγάλη σημασία, για παράδειγμα, το Σωματείο Σπάρτακος των εργαζομένων της ΔΕΗ στην Κοζάνη και την Πτολεμαϊδα να συζητήσει με την οικολογική κίνηση της Κοζάνης για το πού συναντιέται ο αγώνας για την υπέρασπιση των θέσεων εργασίας με έναν αγώνα για μορφές ενέργειες που να μην ρυπαίνουν. Τέλος, ένας μεγάλος σταθμός στην καμπάνια μας για το Φόρουμ είναι η 18η Μαρτίου -η νέα δηλαδή παγκόσμια μέρα δράσης κατά του πολέμου, της κατοχής και της αντιτρομοκρατικής σταυροφορίας- οπότε και προγραμματίζουμε συλλαλητήρια σε μεγάλες πόλεις της χώρας μας.
Συντάκτης : Τρίκκας Μιχάλης

Χαιρετισμός στο συνέδριο της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ, κάπου το 2004

Φίλες και φίλοι της Ν. ΠΑΣΟΚ

Το 6ο Συνέδριο σας, συνέδριο Νεολαίας του κόμματος που κυβέρνησε για χρόνια τη χώρα, έχει ιδιαίτερη σημασία τόσο για τις αποφάσεις του, όσο και για τη προβληματική που πιθανόν να αναπτύξετε επάνω στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η ελληνική νεολαία.

Υπ΄ αυτήν την έννοια, θεωρώ πως θα ήταν χρήσιμο, Σήμερα που τα μέσα μαζικής ενημέρωσης μαζί με το σχολείο, την εκκλησία και τους υπόλοιπους ιδεολογικούς μηχανισμούς, δημιουργούν μια στρεβλή αντίληψη για την πραγματικότητα που βιώνουμε, τόσο στην χώρα μας όσο και διεθνώς, ο σύντομος χαιρετισμός μου εκ μέρους της Νεολαίας Συνασπισμού να προσπαθήσει να συμβάλει σε αυτό τον προβληματισμό.

Φίλες και φίλοι,

Τα τελευταία χρόνια το παγκόσμιο σκηνικό μεταβάλλεται με ραγδαίο ρυθμό και διαμορφώνεται μια νέα κατάσταση όπου το τι θεωρείται λογικό και τι παράλογο, τι αδιανόητο και τι γεγονός αποτελεί μια μεγάλη κουβέντα. Διανύοντας την εποχή της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης όπου η έννοια του «ανθρωπιστικού» πολέμου επινοήθηκε, παρουσιάζεται σαν λογική η εξαπόλυση ενός διαρκούς πολέμου χωρίς σαφή και καθορισμένο αντίπαλο, με ακαθόριστο στόχο, τις συνέπειες του οποίου, βέβαια, πολύ συγκεκριμένα πληρώνουν άνθρωποι και χώρες.

Φίλες και φίλοι

Οι οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες διευρύνονται με ραγδαίους ρυθμούς. Το χάσμα ανάμεσα στις ανεπτυγμένες χώρες και σ΄ αυτές του Τρίτου Κόσμου παίρνει τραγικές διαστάσεις, εκατομμύρια πληθυσμού σε όλο τον πλανήτη βρίσκονται στα όρια της φτώχειας και της οικονομικής εξαθλίωσης. Παρόλα αυτά όσοι διευθύνουν τις τύχες των λαών του πλανήτη, οι υπερεθνικοί οργανισμοί με προεξάρχοντα το Δ.Ν.Τ. και τον Π.Ο.Ε επιμένουν να επιβάλουν την εφαρμογή ολοένα και σκληρότερων μονεταριστικών οικονομικών πολιτικών.

Αποτέλεσμα αυτής της επιμονής είναι η περιθωριοποίηση και ο αποκλεισμός τεράστιων ομάδων του πληθυσμού του πλανήτη από στοιχειώδη κοινωνικά αγαθά όπως η υγεία, η παιδεία, η εργασία.

Σε όλα αυτά ήρθε να προστεθεί μετά την 11η Σεπτέμβρη  το νέο δόγμα Μπους, ο πόλεμος ενάντια στην τρομοκρατία και ο χωρισμός του κόσμου στις δυνάμεις του καλού και του κακού. Είναι πλέον ξεκάθαρο πως οι ΗΠΑ, συνεχίζοντας ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις, καθώς και την εγκληματική τους πολιτική σε μια σειρά από περιοχές του πλανήτη  διαμορφώνουν μια αυτοκρατορικού χαρακτήρα δομή για το σύγχρονο κόσμο.

Η εισβολή στο Ιράκ, η κατοχή και ο κύκλος αίματος που άνοιξε, έχει καταλήξει να παρουσιάζεται σαν μια απλή καθημερινότητα για την οποία κανείς δεν οφείλει να απολογηθεί, όσο και αν η Ιρακινή αντίσταση, που ισχυροποιείται καθημερινά προσπαθεί να αναδείξει την κραυγαλέα αδικία.

Απέναντι σ΄ αυτές τις πολιτικές οι Η.Π.Α. φαίνεται δυστυχώς να βρίσκουν σύμμαχους και τις χώρες της Ε.Ε., που παρά το γεγονός ότι πολλές από αυτές κυβερνήθηκαν για χρόνια από σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, όπως και η χώρα μας, έχουν ενσωματώσει πλήρως την πολιτική τους στην κυρίαρχη -ενιαία όπως θέλουν να μας πείσουν- νεοφιλελεύθερη σκέψη.

Μπροστά λοιπόν στα τραγικά κοινωνικά αδιέξοδα που οδηγείται ο πλανήτης, η επίσημη σοσιαλδημοκρατία φαίνεται να βρίσκεται σε διαρκή κρίση ενσωμάτωσης, και μεταλλάσσεται συνεχώς σε μια δύναμη που στηρίζει τις βασικές επιλογές του νεοφιλελευθερισμού.

Ίσως ένα από τα σημαντικότερα παραδείγματα αυτής της ευθυγράμμισης είναι η υποστήριξη του λεγόμενου «Ευρωσυντάγματος». Γνωρίζετε πολύ καλά πως πιστεύουμε στο κοινό μέλλον των λαών της Ευρώπης και πως είναι βαθιά μας πεποίθηση πως ο κοινός αγώνας των λαών της Ευρώπης μπορεί να φέρει πιο κοντά στο σήμερα τον νέο κόσμο για τον οποίο εμείς αγωνιζόμαστε, το σοσιαλισμό με ελευθερία και δημοκρατία. Αυτό όμως δεν μπορεί να μας κάνει να στηρίζουμε την πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης ανεξάρτητα από το περιεχόμενο και τις στρατηγικές της επιδιώξεις.

Η σημερινή πρόταση για ευρωπαϊκή συνταγματική συνθήκη αποτελεί ένα δεσμευτικό κείμενο που νομιμοποιεί τον νεοφιλελευθερισμό (σε αντίθεση σχεδόν με όλα τα συντάγματα που μέχρι σήμερα γνωρίζαμε)  περιορίζει μια σειρά από δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων χωρίς σαφή τρόπο αναθεώρησης και κυρίως επιβάλλεται βίαια χωρίς να αντλεί νομιμοποίηση από κανένα αντιπροσωπευτικό σώμα. Απέναντι σε τέτοιου τύπου επιλογές λοιπόν που υποθηκεύουν το μέλλον μας δεν μπορούμε να μένουμε αδιάφοροι.

Φίλες και φίλοι ,

Απέναντι στη σκληρή πραγματικότητα των μονόδρομων που επιβάλλεται διεθνώς, η κοινωνική κατηγορία που πλήττεται περισσότερο είναι αναμφισβήτητα η νεολαία.

Στη χώρα μας, τα τελευταία χρόνια, δεν ήταν λίγες οι φορές που η ελληνική νεολαία βρέθηκε στο στόχαστρο παρόμοιων πολιτικών επιλογών. Επιλογών που είχαν ως αποτέλεσμα τη δραματική αύξηση της ανεργίας των νέων, την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, την υποθήκευση του ασφαλιστικού συστήματος, την απορύθμιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας με χιλιάδες μαθητές χαμηλότερων εισοδηματικών στρωμάτων να αποκλείονται από το Λύκειο καθώς και την πρωτοφανή τα τελευταία χρόνια  περιστολή ατομικών και συλλογικών, πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων.

Απέναντι σε αυτά τα δραματικά προβλήματα που βιώσαμε τα προηγούμενα χρόνια αλλά και απέναντι σε όσα καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε σήμερα κανείς δεν μπορεί να κλείνει τα μάτια.

Απέναντι στα δραματικά κοινωνικά αδιέξοδα που προκαλούν συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές κανένα επικοινωνιακό μακιγιάρισμα δεν μπορεί να κρύψει τις κραυγαλέες αντιθέσεις και τις πολιτικές ευθύνες που αναλογούν στον καθένα.

Φίλες και φίλοι ,

Δεν μπορεί να μην μιλάει κανείς για την Ολυμπιάδα του ντόπινγκ, της τσιμεντοποίησης και της καταστολής που ζήσαμε.

Δεν μπορεί να μην μιλάμε για την συντηρητική στροφή της ελληνικής κοινωνίας και την αναζωπύρωση εθνικιστικών και ρατσιστικών αντιλήψεων, για την γκετοποίηση των μεταναστών στα σχολεία και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν απέναντι στον κρατικό μηχανισμό ως παιδιά δεύτερης κατηγορίας εξαιτίας της καταγωγής τους.

Όταν ο ατομισμός και η ιδιώτευση κυριαρχούν,  κοινωνικές ομάδες περιθωριοποιούνται και ο στρατός και η εκκλησία επανακτούν την αξιοπιστία τους εμείς θα συμβάλουμε με όλες μας τις δυνάμεις για την δημιουργία ενός αυτόνομου μαχητικού κινήματος νεολαίας.

Εμείς δεν είμαστε διατεθειμένοι να συμβάλουμε σε ένα γενικό κλίμα συναίνεσης σήμερα που τα πολιτικά αδιέξοδα του δικομματισμού διευρύνονται. Παίρνουμε απόσταση από τα σενάρια για την προεδρολογία μιας και μέχρι να καταθέσει την πρόταση της η κυβέρνηση πολλά θα γίνονται εκ του πονηρού.

Εμείς όπως κάναμε κριτική από θέσεις ριζοσπαστικής αριστεράς στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ συνεχίζουμε και σήμερα απέναντι στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και πιστεύουμε ειλικρινά πως τα ίδια τα προβλήματα είναι που θέτουν ξανά σήμερα τις διαχωριστικές γραμμές  και σε αυτά πρέπει όλοι να τοποθετηθούμε. .

Και αν θέλει κανείς να εντάσσεται στο μπλοκ των δυνάμεων της προόδου, πράγμα που πολλές φορές δείχνετε να το επιθυμείτε, δεν αρκεί να καβγαδίζει κανείς για το πάπλωμα, αλλά να παίρνει οριστικό διαζύγιο με πολύ συγκεκριμένες πτυχές των εφαρμοζόμενων πολιτικών.

Τα ερωτήματα που πρέπει να απαντήσουμε ενδεικτικά θα μπορούσαν να είναι:

* Θα απαιτήσουμε τον τερματισμό της κατοχής στο Ιράκ ή θα αδιαφορούμε για το αν ή χώρα παρέχει βοήθεια στους στρατούς των εισβολέων.
* Θα εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στον αγώνα των Παλαιστινίων ή θα κρατάμε ίσες  αποστάσεις στηρίζοντας επί της ουσίας την πολιτική του Μπους.
* Θα αγωνιστούμε ενάντια στις πολιτικές που καταστρέφουν τον πλανήτη ή θα στηρίζουμε το σημερινό καταστροφικό μοντέλο ανάπτυξης:
* Θα αγωνιστούμε στη χώρα μας για ένα ενωτικό κίνημα αμφισβήτησης στη βάση συγκεκριμένων αλλαγών ή θα αρκεστούμε σε μια αντιφατική πολλές φορές κριτική ίσων αποστάσεων.

Και συγκεκριμένα:

* Θα στηρίξουμε μια καμπάνια που θα ζητάει δημοψήφισμα για να καταψηφίσει ο ελληνικός λαός το υποτιθέμενο ευρωσύνταγμα ή όχι;
* Θα στηρίξουμε την δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση ή θα αδιαφορήσουμε απέναντι στην δημιουργία μη κρατικών πανεπιστημίων;
* Θα απαιτήσουμε 35ωρο πενθήμερο εφτάωρο για όλους, ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα και πολιτικές κατά τις ανεργίας ή θα αφήσουμε την ζωή μας να ελαστικοποιείται.

Εμείς όλα τα παραπάνω νοιώθουμε έτοιμοι να τα διεκδικήσουμε.

Απ’ το Σηάτλ ως την Πράγα, την Γένοβα και την Θεσσαλονίκη κατά το διάστημα που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ασκούσε τα καθήκοντα της προεδρίας της Ε.Ε. και  απ το Πόρτο Αλλέγκρε ως την Φλωρεντία, το Παρίσι και την Ινδία τα τελευταία χρόνια βρεθήκαμε στον πυρήνα ενός κινήματος που αμφισβήτησε μαζί με τις κυρίαρχες πολιτικές και όλες τις θεωρίες που μιλούσαν περί τέλους της ιστορίας. Το κίνημα ενάντια στην νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση έφερε ξανά στο προσκήνιο την διεκδίκηση ενός άλλου κόσμου που είναι εφικτός και έδωσε νέα πνοή στην συλλογική δράση.

Με τα μεγαλειώδη αντιπολεμικά συλλαλητήρια αναδείχθηκε στην νέα υπερδύναμη που μπορεί να αμφισβητεί τις επιλογές και τους πλανητικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ και των συμμάχων τους.

Σήμερα ως Ελληνικό κοινωνικό Φόρουμ, λίγο μετά το 3ο Ευρωπαϊκό κοινωνικό Φόρουμ στο Λονδίνο μαζί όλους όσους τα προηγούμενα χρόνια βρεθήκαμε στο δρόμο για να αντισταθούμε στον νεοφιλελευθερισμό, τον πόλεμο και τον ρατσισμό Θα διοργανώσουμε το 4ο Ευρωπαϊκό κοινωνικό Φόρουμ το 2006 στην Αθήνα.

Έτσι αντιλαμβανόμαστε εμείς το ρόλο μας και θα συνεχίσουμε να δίνουμε την μάχη ενάντια στον νεοφιλελευθερισμό και τον Πόλεμο.

Σας ευχαριστώ

Καλή επιτυχία στο συνέδριό σας.

Ομιλία στο Φεστιβάλ της Νεολαίας ΣΥΝ στην Θεσσαλονίκη, Σεπτέμβριος 2003

Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Φίλες και φίλοι,
Σας ευχαριστούμε που είστε και φέτος μαζί μας, στο Φεστιβάλ της Νεολαίας Συνασπισμού στην Aθήνα για να συζητήσουμε, να προβληματιστούμε, να τραγουδήσουμε.

Είναι αλήθεια βέβαια ότι εμείς, οι νέοι άνθρωποι, νοιώθουμε περισσότερο από κάθε άλλη κοινωνική κατηγορία το κλίμα της αβεβαιότητας για το αύριο.
Ένα κλίμα που εντείνεται από την αβεβαιότητα των εξελίξεων σε παγκόσμιο επίπεδο.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής συνεχίζουν την κατοχή του Ιράκ και του Αφγανιστάν, η κρίση στην Παλαιστίνη εντείνεται και ο Πρόεδρος της Αμερικής είναι έτοιμος να ξεκινήσει ένα νέο κυνήγι μαγισσών σε κάποιο άλλο σημείο του πλανήτη, εναντίον ενός αόρατου εχθρού, της διεθνούς τρομοκρατίας,
όρου που τα περιέχει όλα και τίποτα.

Στο όνομα αυτής της αποστολής νομιμοποιούνται κάθε λογής στρατιωτικές επεμβάσεις και περιστέλλονται σε διεθνές επίπεδο τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, χωρίς ωστόσο αυτή η βία και η περιστολή των δικαιωμάτων να αυξάνει το αίσθημα της ασφάλειας στους λαούς ανά τον κόσμο.
Και τούτο διότι η βία, δε μπορεί παρά να ανατροφοδοτεί και να αναπαράγει τη βία και όποιοι σπέρνουν στον κόσμο ανέμους, δε μπορεί παρά να θερίζουν θύελλες.
Η ειρήνη και η ασφάλεια θα βρίσκονται υπό διαρκή απειλή όσο η πλανητική στρατηγική της μόνης υπερδύναμης, αλλά και των υποστηριχτών της, είναι αυτή που σπέρνει στον πλανήτη τα μίση, αναζωπυρώνει τους εθνικισμούς, ανατροφοδοτεί τους κάθε λογής φονταμενταλισμούς και εκτρέφει εξτρεμιστικές και επικίνδυνες τρομοκρατικές συμμορίες.
Ο  κόσμος μας σήμερα, οδηγείται μέσα από τις υπέρμετρες αντιθέσεις που τον διαιρούν, την τυφλή βία και τον πολεμικό παραλογισμό στην αυτοκαταστροφή του.
Και δεν είναι μόνο ο πόλεμος αλλά και η γενικευμένη ανισότητα,     η συνεχιζόμενη εξαθλίωση και καταλήστευση του τρίτου κόσμου,      η νέα περιθωριοποίηση και εξαθλίωση ενός μεγάλου κομματιού πολιτών στις ανεπτυγμένες κοινωνίες.
Έτσι, σήμερα οι πολίτες των δυτικών κοινωνιών χάνουν όλο και περισσότερο, κάτω από την επέλαση του νεοφιλελευθερισμού, την δυνατότητα πρόσβασης σε αγαθά που μέχρι χθες θεωρούνταν αυτονόητα,
όπως η δωρεάν παιδεία, η πλήρης απασχόληση, η κοινωνική ασφάλιση και η περίθαλψη

Φίλες και φίλοι
Η λογική πάνω στην οποία μέχρι χθες βασίζονταν ο σύγχρονος καπιταλιστικός κόσμος, σήμερα πια είναι σαφές ότι έχει μετατραπεί σε ανορθολογισμό.
Αντιθέτως, οτιδήποτε μέχρι χθες φάνταζε παράλογο, όπως η πιθανότητα διεκδίκησης μιας άλλης κοινωνικής δομής, ενός άλλου κόσμου, σήμερα αρχίζει περισσότερο από ποτέ να φαντάζει ως απολύτα λογικό.

Σήμερα παράλογο δεν είναι να διεκδικείς την ανατροπή της σημερινής εικόνας του κόσμου.
Σήμερα παράλογο είναι να θεωρείς ως νομοτελειακά δεδομένη τη διαιώνιση της σημερινής εφιαλτικής πραγματικότητας που όχι μόνο πρέπει, αλλά απ΄ ότι φαίνεται  μπορεί και να αλλάξει.

Και μπορεί μόνο μέσα από την ενεργό συμμετοχή των πολιτών και των νέων, μόνο μέσα από την αναζωπύρωση των κοινωνικών κινημάτων, που θα διεκδικήσουν εναλλακτικές πολιτικές, που θα επιβάλλουν άλλες αξίες και μέτρα ζωής, από αυτά της απόλυτης υποταγής των ανθρωπίνων αναγκών στο ανελέητο κυνήγι του κέρδους και στη δύναμη των οικονομικά ισχυρών.
Απέναντι στη σημερινή εφιαλτική πραγματικότητα ως μοναδικό αντίβαρο στη βαρβαρότητα αναδύεται η ελπίδα των νέων κοινωνικών κινημάτων.

Η ελπίδα που γεννήθηκε στο Σιάτλ, ωρίμασε στο Πόρτο Αλέγκρε και στη Γένοβα και εξαπλώνεται μέσα από την δημιουργία των ηπειρωτικών και εθνικών Κοινωνικών Φόρουμ σε όλο τον κόσμο, αποτελεί Φάρο της αντίστασης και της αξιοπρέπειας για όλους τους λαούς.
Όλο τον προηγούμενο χειμώνα σε όλο τον κόσμο,  αναπτύχθηκε ένα δυναμικό αντιπολεμικό κίνημα. Στην χώρα μας, ιδιαίτερα οι μαθητές βρέθηκαν έξω από την τάξη και έδωσαν τον τόνο διεκδικώντας έναν ειρηνικό κόσμο και διαψεύδοντας όσους προσπαθούν να μας πείσουν ότι η ευαισθησία και το όραμα έχουν εκλείψει.
Αυτή την χρονιά οι μαθητές δεν διαδήλωναν εναντίον ενός υπουργού ή ενός νόμου που θα χειροτέρευε την ζωή τους.
Φέτος οι μαθητές αντέδρασαν με τον πλέον δυναμικό τρόπο σε όσους χειροτερεύουν τις ζωές μας σε ολόκληρο τον πλανήτη φωνάζοντάς τους πως ο πόλεμος δεν είναι εικόνα στις ειδήσεις.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Φίλες και φιλοι,
Πριν δύο μήνες, στην Θεσσαλονίκη ο ελληνικός λαός και ιδιαιτέρως η ελληνική νεολαία γίνανε το πιο ζωντανό κομμάτι αυτού του παγκόσμιου κινήματος στέλνοντας βροντερό μήνυμα στις ηγεσίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μήνυμα καταδίκης των εφαρμοζόμενων πολιτικών και του μέλλοντος που προετοιμάζουν για εμάς χωρίς εμάς.

Δεν έχουν υπολογίσει όμως σωστά! Οι άνθρωποι έχουν μία τάση να μας εκπλήσσουν και τα πράγματα έχουν την ιδιοτροπία να μην βολεύονται στο τώρα.
Η δική μας η γενιά, που δεν έχει γνωρίσει ούτε πόλεμο, ούτε κατοχή, ούτε δικτατορία, ούτε ψυχρό πόλεμο και υπαρκτό σοσιαλισμό, αλλά ζει στο πετσί της έναν κόσμο γεμάτο ανισότητες, αδικία, μίσος και βία,
αυτή η γενιά έχει την ευκαιρία να ξαναπιάσει το νήμα της ιστορίας από την αρχή και να πάρει στα χέρια της τον αγώνα για τη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου.

Μετά τον ευνοϊκό άνεμο που φύσηξε στην Θεσσαλονίκη από τις φωνές χιλιάδων νέων ανθρώπων, έχουμε μπροστά μας μία ιστορική επέτειο, τα τριάντα χρόνια από την θυσία του Πολυτεχνείου, ο  εορτασμός της οποίας μπορεί να αποτελέσει αφετηρία για να ξαναζωντανεύσουμε τα οράματα των αγωνιστών, σήμερα σε μία πολύ κρίσιμη στιγμή για ολόκληρο τον κόσμο αλλά και για την χώρα μας.
Το επόμενο διάστημα καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε την πρόκληση μιας κρίσιμης εκλογικής αναμέτρησης, με τις δυνάμεις του δικομματισμού να προσπαθούν για άλλη μια φορά μέσα από πλαστά διλήμματα, μέσα από ρουσφέτια και παροχές της τελευταίας στιγμής που θα ξεχαστούν την επομένη των εκλογών να κάνουν το μαύρο άσπρο και να συνεχίσουν τη απόλυτη κυριαρχία τους.
Όμως η πραγματικότητα δεν εξαντλείται ούτε στα life-style δελτία ειδήσεων των 8:30 , ούτε στα κάθε λογής τρυκ που επιλέγονται κάθε φορά για να λειτουργήσουν ως παραμορφωτικοί φακοί. Οι νέοι άνθρωποι βιώνουν καθημερινά έναν ασταμάτητο Γολγοθά που τους κλέβει τον ελεύθερο χρόνο και υποβαθμίζει την ποιότητα ζωής τους.
Οι αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα έχουν οδηγήσει σε μία πρωτοφανή ένταση των ταξικών φραγμών και στην περιθωριοποίηση χιλιάδων μαθητών. Τα παιδιά των φτωχότερων λαϊκών στρωμάτων αντιλαμβάνονται όλο και περισσότερο πως το μέλλον τους έχει προδιαγραφεί.
Ο δρόμος για το πανεπιστήμιο είναι ανοιχτός μόνο σε όσους αντέχουν οικονομικά τα δυσβάσταχτα ποσά που πρέπει να δαπανήσουν για να είναι έτοιμοι για την μεγάλη κούρσα.
Το νέο πανεπιστήμιο έχει μεταλλαχθεί πλήρως – η γνώση αποκτά πλέον χαρακτηριστικά κατάρτισης και η έρευνα είναι πλήρως εξαρτημένη από τα ιδιωτικά κεφάλαια. Αν στα προηγούμενα προσθέσουμε τα νέα νομοσχέδια για την αξιολόγηση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και τα ινστιτούτα δια βίου κατάρτισης, όπως θεσμοθετούνται,
αντιλαμβανόμαστε ότι η επιβολή της αγοράς σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης μοιάζει να οριστικοποιείται.
Απ’ την άλλη μεριά οι νέοι εργαζόμενοι στις νέες συνθήκες ευελιξίας αντιλαμβάνονται την ανασφάλιστη εργασία και την υπερωριακή απασχόληση χωρίς αμοιβή ως λεπτομέρειες της καθημερινότητάς τους. Κάθε προσπάθεια αντίστασης στο εργασιακό μοντέλο που βιώνουν μοιάζει μάταια, μιας και η ανεργία αποτελεί τον καθημερινό εφιάλτη κάθε νέου εργαζομένου.
Το κράτος από την πλευρά του, στις νέες αντιτρομοκρατικές συνθήκες χρησιμοποιεί τη στρατιωτικοποίηση του αστικού χώρου και την αστυνομική βία για να κάνει κάθε διαφορετική φωνή να σωπάσει.
Οι κάμερες κατακλύζουν τις πόλεις, τα όπλα των αστυνομικών δυνάμεων μοιάζουν οικεία μιας και είναι παρόντα σε κάθε πλατεία, ενώ τα δακρυγόνα αποτελούν τη μόνη μέθοδο διαλόγου των πολιτών με το κράτος, είτε πρόκειται για αντιπολεμική διαδήλωση είτε για μια διαμαρτυρία κατοίκων που βλέπουν τη ζωή τους να υποβαθμίζεται και προσπαθούν να αντιδράσουν.
Αν στα παραπάνω προσθέσουμε την διαρκή προσπάθεια συρρίκνωσης των ατομικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων, την αύξηση της ξενοφοβίας και του ρατσισμού και την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής, το τοπίο που βιώνουν καθημερινά οι νέοι άνθρωποι στη χώρα μας μοιάζει ασφυκτικό.

Σ’ αυτή τη συγκυρία η απάντηση δεν μπορεί να είναι η παραίτηση και ο ωχαδερφισμός.
Η απάντηση δεν μπορεί να έρθει παρά μόνο μέσα από τη συντονισμένη δράση και την ενίσχυση των δυνάμεων που αγωνίζονται για μια δυναμική και ενωτική προοπτική, όχι μόνο σε εκλογικό επίπεδο, αλλά κυρίως στους καθημερινούς αγώνες.
Γι’ αυτό σας καλούμε να δώσουμε μαζί αυτή τη μάχη, να  αλλάξουμε  τους συσχετισμούς, ώστε να ηττηθούν οι νεοφιλελεύθερες δυνάμεις και να ξαναβάλουμε στο προσκήνιο της πολιτικής, τις ανάγκες μας. Μια προοπτική που δεν πρόκειται να μας την χαρίσει κανένας αυτόκλητος μεσσίας, αλλά μόνο εμείς οι ίδιοι μέσα από την συλλογική δράση και διεκδίκηση. Μια ισχυρή αριστερά αποτελεί τον καλύτερο υπερασπιστή των δικαιωμάτων όλων μας!

Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Φίλες και φίλοι,
Εμείς οι νέες και οι νέοι του Συνασπισμού θα αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις για να συντονίσουμε τις νεολαιίστικες αντιστάσεις σε διεθνές επίπεδο, γι αυτό και θα προχωρήσουμε ακόμη παραπέρα τον κοινό βηματισμό μας με τις αριστερές ευρωπαϊκές νεολαίες. Στην ίδια κατεύθυνση το τελευταίο διάστημα ο Συνασπισμός ηγείται μίας εξαιρετικά ελπιδοφόρας προσπάθειας σε ολόκληρη την Ευρώπη, της προσπάθειας οικοδόμησης ενός σύγχρονου ευρωπαϊκού κόμματος της νέας αριστεράς, που θα συντονίσει καλύτερα τις προσπάθειες των λαών της ευρώπης για την αλλαγή των συσχετισμών και την ήττα των νεοφιλελεύθερων δυνάμεων πράσινων και μπλε.

Θα αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις για να συγκροτήσουμε πυρήνες αντίστασης και διεκδίκησης στις σχολές, στα σχολεία, στους εργασιακούς χώρους, στις γειτονιές, γι αυτό και θα συνεχίσουμε να δρούμε από κοινού δίχως ηγεμονισμούς με κάθε νέο, με κάθε συλλογικότητα που έχει κοινό στόχο την αντίσταση στη νεοφιλελεύθερη επίθεση και τη διαρκή διεκδίκηση των δικαιωμάτων της νεολαίας που σήμερα αμφισβητούνται.

Θα αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις μέσα από τα κινήματα, μαζί με τις νέες και τους νέους που δεν βολεύονται με την μίζερη πραγματικότητα της εκμετάλλευσης και των ανισοτήτων, που δεν συμβιβάζονται να ζουν υποταγμένοι δίχως αξίες και οράματα, που δεν ανέχονται το μάτι του μεγάλου αδελφού να τους παρακολουθεί και να τους ορίζει τη ζωή από την κλειδαρότρυπα.

Με όλους εσάς, φίλες και φίλοι, νέες και νέοι, θα αγωνιστούμε για έναν διαφορετικό κόσμο.

Για έναν κόσμο όπου για να σπουδάσεις δεν θα πρέπει να έχεις χρήματα να σπαταλάς στα φροντιστήρια, γιατί η μόρφωση θα είναι δικαίωμα για όλους.,

Για έναν κόσμο όπου για να εισαχθείς στη σχολή της αρεσκείας σου δεν θα πρέπει να περάσεις από έναν εξαντλητικό Μαραθώνιο εξετάσεων, που σου στενεύουν την σκέψη και σου αδειάζουν τα καλύτερά σου χρόνια, γιατί η γνώση θα αποτελεί αυτόνομη αξία και ο καθένας θα έχει δικαίωμα πρόσβασης σ΄ αυτήν.

Για έναν κόσμο όπου για να βρεις να δουλέψεις δεν θα χρειάζεται ούτε να εξευτελίζεις την αξιοπρέπειά σου, ούτε να στήνεσαι στις ατέλειωτες ουρές της ανεργίας, γατί οι θέσεις εργασίας δεν θα  καθορίζονται από τις ανάγκες κερδοφορίας του κεφαλαίου, αλλά από τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας.

Για έναν κόσμο όπου το δικαίωμα της έκφρασης, της αυτοδιάθεσης του μυαλού και του σώματος, το δικαίωμα στη δημιουργία δεν θα βρίσκονται υπό την συνεχή κρίση και αίρεση των κάθε λογής ιερατείων, δεν θα καταστέλλονται με τρομονόμους και αστυνόμους, γιατί η προσωπική ελευθερία θα αποτελεί βασικό συστατικό στοιχείο της κοινωνικής δομής και όχι επίπλαστο όπως σήμερα.

Αυτόν τον κόσμο ονειρευόμαστε, αυτόν τον κόσμο διεκδικούμε.

Έναν κόσμο ισότητας και ελευθερίας.
Έναν κόσμο με δημοκρατία και σοσιαλισμό, όχι σαν κι αυτόν τον σκουριασμένο σοσιαλισμό του αυταρχισμού και της ανελευθερίας, που έσβησε στο χθες. Αλλά αυτόν της κοινωνικής απελευθέρωσης, που θα στηρίζεται στον άνθρωπο, τις ανάγκες και τις επιθυμίες του.
Αυτόν που θα ανατέλλει στο Αύριο.

Και αυτόν τον άλλο κόσμο μπορούμε να τον χτίσουμε μαζί. Σας καλούμε να τον χτίσουμε μαζί στους καθημερινούς μας αγώνες από εδώ και μπρος.
Γιατί εμείς μπορούμε να τους φωνάξουμε  φτάνει πια
Όπως το φωνάξαμε στο Σύνταγμα στις  15 Φλεβάρη
Όπως το φωνάξαμε τον Ιούνη στην Θεσσαλονίκη
Όπως θα το φωνάξουμε και αύριο μαζί
Και όσοι περισσότεροι βρεθούμε τόσο πιο γρήγορα τα οράματά μας θα γίνουν πραγματικότητα!