«Κλειστή ζώνη» από τον σκηνοθέτη του «Βάλς με τον Μπασίρ»

το βρήκα στην πεντανόστιμη και το αναπαράγω χωρίς άλλα σχόλια…

48 ώρες στην Λωρίδα της Γάζας…μου θύμισαν τον Γκούιντο μας

Δημοσιεύτηκε σήμερα από ίντυ στο indy.gr ή για να το πω με περισσότερα λόγια σύντροφοι και συντρόφισσες από την διαχειριστική ομάδα του ίντυ βρίσκονται στην Γάζα και μας στέλνουν την ανταπόκρισή τους:

Κάποιες πρώτες σκόρπιες περιγραφές από την παραμονή μας στη Λωρίδα της Γάζας.

Μετά από μια διήμερη καθυστέρηση που οφείλονταν στην άρνηση της ελληνικής κυβέρνησης, μέσω της πρεσβείας μας στο Κάιρο, να μας δώσει τα απαραίτητα έγγραφα, καταφέραμε να μπούμε στη Λωρίδα της Γάζας.

Η κατάσταση είναι τραγική, όπως φαίνεται και σε όσα μεταδίδουν οι λίγοι δημοσιογράφοι που βρίσκονταν μέχρι προχθές μέσα. Κατεστραμμένα σπίτια, ξεσπιτωμένες οικογένειες, πάνω από 35.000 πρόσφυγες στα σχολεία της unrwa, χωρίς να υπολογίζονται όσες οικογένειες φιλοξενούνται σε συγγενικά σπίτια.

Επισκεφτήκαμε την Χαν Γιούνες και τη Ράφα. Η λωρίδα της γάζας ήταν, και ουσιαστικά παραμένει, κομμένη στα δύο. Η μετακίνηση προς τα βόρεια δεν είναι εφικτή και ο μόνος «ασφαλής» τρόπος είναι με ασθενοφόρα (αλλά είναι τραγικό να απασχολείς ασθενοφόρα για να σε μεταφέρουν μιας και ούτως ή άλλως δεν επαρκούν για τους τραυματίες).

Χθες είπαν ότι άνοιξε ο παραλιακός δρόμος από τη Ράφα προς την πόλη της Γάζας, αλλά και αυτό δεν ήταν επιβεβαιωμένο. Την Παρασκευή το βράδυ μείναμε στη χαν γιούνες που βομβαρδίζονταν ανήλεως. Εκτός από τα βομβαρδιστικά αεροπλάνα, που έκαναν εκωφαντικό θόρυβο, συνεχώς πετούσαν πάνω από τα κεφάλια μας μη επανδρωμένα κατασκοπευτικά αεροπλάνα που έκαναν ένα διαβολεμένο θόρυβο. Όπως μας είπαν οι κάτοικοι τα αεροπλανάκια αυτά πετούσαν και πριν ξεκινήσουν οι βομβαρδισμοί. Επίσης και την Κυριακή, μετά την μονομερή εκεχειρία, εξακολουθούσαν να βουίζουν όλη την ημέρα και τη νύχτα. Εκτός από τον κανονικό πόλεμο υπάρχει και ο ψυχολογικός και αυτός είναι μόνιμος, είτε υπάρχει επίθεση είτε όχι.

Το Σάββατο κατά τη διάρκεια της 3ωρης εκεχειρια (η οποία ξεκινούσε και τελείωνε όποτε ήθελαν οι ισραηλινοί) πετούσαν συνεχώς τα ζανάνα – όπως τα λένε οι παλαιστίνιοι – καθώς και βομβαρδιστικά σε σχηματισμούς πετούσαν διαρκώς πάνω από τη γάζα, αφήνοντας πίσω τους λευκούς καπνούς και κάτι σαν φωτοβολίδες.

Χθες το πρωί στο σπίτι που βρισκόμασταν – 1.5 χλμ από τα σύνορα με την Αίγυπτο – στη Ράφα τηλεφώνησαν οι ισραηλινοί και ανακοίνωσαν ότι παρά την εκεχειρία τα σπίτια που βρίσκονται στην περιοχή κάτα μήκος των συνόρων παραμένουν στόχος και δεν πρέπει να επιστρέψουν σε αυτά οι κάτοικοι παρά την εκεχειρία. επισκεφτήκαμε μια από τις γειτονιές των συνόρων και η εικόνα που αντικρίσαμε ήταν χαρακτηριστική: τα πάντα ήταν ισοπεδομένα. Τεράστιες εκτάσεις γεμάτες μπάζα ήταν ότι άφησαν οι βομβαρδισμόι.

Τις επόμενες μέρες θα δημοσιεύσουμε αναλυτικό χρονικό των 48 ωρών που περάσαμε στη γάζα με φωτογραφίες.

Υ.Γ. Αυτή είναι η πρώτη φόρα που η Παλαιστίνη φλέγεται και λείπει ο αγαπημένος μας Guido.

Από την στιγμή που άκουσα για την επίθεση των Ισραηλινών κόλλησε η μορφή του στο μυαλό μου. Κάθε φορά στις πορείες προς την Ισραηλινή Πρεσβεία ένοιωθες πως κάποιος έλειπε.

Ο Guido μας, όποτε κουβεντιάζαμε για την Παλαιστίνη, όποτε οργανώναμε κάποια δράση ή κάποια αποστολή ήταν εκεί. Με το χαμόγελο του και την ζεστασιά του, με αυτό το βλέμμα που σε έκανε να τον ακολουθείς, με την παλαιστινιακή μαντίλα πάντα κολλημένη πάνω του.

Είπα λοιπόν να μοιραστούμε ένα τραγούδι που όσοι είχαμε βρεθεί για το τελευταίο αντίο, το ‘χουμε αναμφισβήτητα συνδέσει μαζί του.

Μήνυμα του Συλλόγου Αλληλεγγύης στον Παλαιστιακό Λαό «Ιντιφάντα»

(ακολουθεί η ανταπόκριση που μας έστειλε σήμερα ο σύντροφος γ.κ. που βρίσκεται στη Γάζα από τον Αύγουστο και τώρα βοηθάει τους παλαιστίνιους με το Διεθνές Κίνημα Αλληλεγγύης. Πείτε κάτι, διαδώστε το)

ΕΚΚΛΗΣΗ: Κάντε κάτι, ασκήστε πίεση να σταματήσουν οι Ισραηλινοί να χτυπούν ασθενοφόρα.

– Η χειρότερη νύκτα από πλευράς αεροπορικών βομβαρδισμών στη Ράφα. Κάθε 5 με 10 λεπτά και ένας-δυο πύραυλοι, κυρίως από F-16. Οι βομβαρδισμοί συνεχίζονται και αυτή την ώρα. Κυρίως (αλλά όχι μόνον) πρέπει να έχει χτυπηθεί η περιοχή των συνόρων, με τα τούνελ, όπου όμως πλέον χτυπιούνται σπίτια. Κάποιες πληροφορίες μιλούν για δυο σπίτια, ο κόσμος εδώ ήδη μιλάει για 8 σπίτια χτυπημένα.
– ΕΚΚΛΗΣΗ: Κάντε κάτι, ασκήστε πίεση να σταματήσουν οι Ισραηλινοί να χτυπούν ασθενοφόρα. Έχουν χτυπήσει καμιά δεκαπενταριά, και έχουν σκοτώσει τουλάχιστον 7, ίσως και παραπάνω, τραυματιοφορείς και γιατρούς. Οι διεθνείς ακτιβιστές του ISM στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας εδώ και μέρες συνοδεύουν ασθενοφόρα. Εμείς εδώ στο νότιο τμήμα δεν έχουμε ξεκινήσει ακόμα, όμως ήδη έχουν γίνει κάποιες προετοιμασίες. Περιμένουμε κλήση για αποστολή σε επικίνδυνη περιοχή. Στην Ερυθρά Ημισέληνο στη Ράφα, με την οποία θα αρχίσουμε να συνεργαζόμαστε, μας είπαν ότι ένα από τα ασθενοφόρα τους παραλίγο να χτυπηθεί από πύραυλο μη επανδρωμένου ισραηλινού αεροσκάφους, μόλις που πρόλαβε να ξεφύγει. Γενικά βάζουν τους τραυματίες όπως όπως στο ασθενοφόρο, και φεύγουν, και μετά αρχίζουν να τους φροντίζουν.

– Την ώρα που οι άνθρωποι της Ε.Η. μας δείχνουν κάποια πράγματα μέσα στα ασθενοφόρα που ενδεχομένως να συνοδεύσουμε, στον ασύρματο ακούγονται πολλές συνομιλίες. Μας εξηγούν ότι οι Ισραηλινοί εμποδίζουν ασθενοφόρο να μεταφέρει τραυματία, από το νότιο προς το βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας.

– Τα ασθενοφόρα εμποδίζονται να φτάσουν στους τραυματίες οι οποίοι πεθαίνουν αβοήθητοι. Εγκλωβισμένες οικογένειες δεν μπορούν να φύγουν. Χθες  στην Ερυθρά Ημισέληνο μας είπαν για μια οικογένεια στη Τζαμπάλια, που εδώ και μέρες ζητά να την απεγκλωβίσουν, αλλά δεν μπορούν να πλησιάσουν. Μας έδωσαν τηλέφωνα να τα μεταφέρουμε στους συναδέλφους μας στο βορρά, μήπως μπορούν να κάνουν κάτι…

– Γενικά η κατάσταση στην Τζαμπάλια είναι απελπιστική. Όπως ξέρετε οι Ισραηλινοί χτυπούν τα σχολεία των Ηνωμένων Εθνών όπου έχουν βρει καταφύγιο όσοι/ες έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους. Εκατόμβη νεκρών. ΚΑΝΤΕ ΚΑΤΙ να σταματήσει αυτή η σφαγή! Επιπλέον τα μηνύματα που μας έρχονται από Τζαμπάλια είναι ότι ο κόσμος πλέον δεν έχει τρόφιμα και ΝΕΡΟ!

– Προχτές το βράδυ, μια από τις συναγωνίστριες του ISM, η καναδή Έβα Μπάρτλετ (μαρτυρίες της εδώ, εδώ), παραλίγο να σκοτωθεί μαζί με πολλούς δημοσιογράφους όταν το κτίριο στο οποίο βρίσκονταν, δέχθηκε επίθεση από ελικόπτερο Απάτσι. Οι Ισραηλινοί όχι μόνο δεν αφήνουν τους δημοσιογράφους να εισέλθουν και να μεταδώσουν τις θηριωδίες που λαμβάνουν χώρα στη Λωρίδα της Γάζας, αλλά τώρα προσπαθούν να σκοτώσουν και τους λιγοστούς δημοσιογράφους και διεθνείς εθελοντές που μπορούν να αποκαλύψουν τα γκλήματα που συμβαίνουν.

*

Σύλλογος Ιντιφάντα

www.intifada.gr

*
Γϊνετια μια προσπάθεια για μετάφραση ανταποκρίσεων διεθνών ακτιβιστών στο Indy.gr Διαδώστε τις, μπορεί όποιος θέλει να βοηθήσει.

Gaza…strips

by latuff

Επίσης βρήκα κάτι «μεμονωμένους» χάρτες…

ή

Επίσης θυμήθηκα πως κάποτε στους καταυλισμούς προσφύγων Σάμπρα και Σατίλα είχε γίνει μια σφαγή…

Μια σφαγή μετά από άλλες και πριν από άλλες.

Δεν μπορώ να περιγράψω τι συνέβαινε όταν βρέθηκα εκεί κατα την διάρκεια των βομβαρδισμών στο Λίβανο…

Σήμερα έχουμε όμως μια ακόμα σφαγή.

Ως πότε θα το αφήνουμε;

Μετά την αποστολή που είχαμε κάνει στην Παλαιστίνη μετά τον θάνατο του Αραφάτ και γυρνώντας στην Ελλάδα συγκλόνισμένοι αποφασίσαμε να φτιάξουμε έναν σύλλογο αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό. Απλά ακολουθήσαμε αυτό που μας είπε ένας από τους Παλαιστίνιους που συναντήσαμε: Οι φίλοι μας ή θα έρθουν γρήγορα ή όταν έρθουν δεν θα μας βρουν…

Μπορείτε να δείτε τι κάναμε μέχρι σήμερα (λιγότερο εγώ και περισσότερο άλλοι και άλλες) αλλά και τι συμβαίνει σήμερα και από το site του Συλλόγου Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό «Ιντιφάντα» που τότε φτιάξαμε.

Πως να μιλήσεις για όλα αυτά…

Ξεκίνησα να γράψω ένα σχόλιο για όλα αυτά που συμβαίνουν.

Κοιτούσα την τηλεόραση και κανείς δεν μιλούσε για τον Αλέξανδρο. Κανείς δεν μιλούσε για τους χιλιάδες μαθητές, φοιτητές και τόσους άλλους. Κανείς δεν μιλούσε για τους χιλιάδες εμάς. Ή μάλλον όχι. Μιλούσαν και για μας. Έλεγαν πως κόψαμε τις δουλειές των μαγαζιών, όπως του Mall στο Μαρούσι. Η κρίση δεν υπήρχε πια, ούτε οι υπεύθυνοι για αυτήν και φυσικά δεν υπήρχε ούτε η εξέγερση. Αυτές τις μέρες υπάρχουν μόνο χιλιάδες λόγοι οι καλοπληρωμένοι υπάλληλοι του Hondos, του Attica και του Fokas  να κάνουν την ανάγκη φιλοτιμία και να δουλέψουν και αυτήν την Κυριακή. Οι συνδικαλιστές ήταν παραφωνία λέει, σε αυτή την τόσο όμορφη εορταστική Αθήνα, που χιλιάδες εργαζόμενοι ξεροστάλιαζαν στα πόστα τους.

Παράλληλα κανείς δεν μίλαγε για την Κωνσταντίνα. Κανείς δεν έλεγε πως και εδώ θα φανεί η αλληλεγγύη αυτής της κοινωνίας. Κανείς δεν νοιάζεται να φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο και να πέσει άπλετο φως στην υπόθεση. Κανείς δεν νοιάζεται και για το παιδί της Κωνσταντίνας.

Όπως δεν νοιάζονται και για τα παιδιά της Παλαιστίνης. Κάτι ηγέτες τύπου Σαρκό, καλούν έμαθα τους Παλαιστινίους να σταματήσουν τις προκλήσεις. Καλούν επίσης και τις δύο πλευρές να σταματήσουν να μαλώνουν και εύχονται ειρήνη και ευημερία στον πλανήτη.

Φτάνει πια!

Δεν θα πω τίποτα άλλο. Προσπάθησα απλά να τα μαζέψω όλα αυτά σε ένα κολάζ έτσι για να μην ξεχνιόμαστε κι έβαλα και δυο πινελιές ελπίδας.

πως να μιλήσεις για όλα αυτά...

Θα τα πόύμε το απόγευμα στις 6μμ έξω από την Ισραηλινή πρεσβεία

Η αριστερά είναι εκεί… και μας χρειάζεται, Αυγή, 08/02/2005

Κυριακή 9 Ιανουαρίου. Αμπού Ντις, κωμόπολη λίγο έξω από την Ιερουσαλήμ. ‘Αλλη μια περιοχή που χωρίζεται με τείχος. Στην είσοδο ο ισραηλινός στρατός, πάντα εκεί, πάνοπλος. Οι 72 ώρες ελεύθερης κυκλοφορίας εφαρμόζονταν κατά περίπτωση. Το ύψος του τείχους είναι περίπου 10 μέτρα. Χωρίζει τους κατοίκους από τα χωράφια, τα σπίτια και τις δουλειές τους. Χωρίζει τον Αμπντούλ Ουάχαμπ και τόσους άλλους απ� τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους. Τον συναντάμε και αρχίζουμε την περιήγηση στα εκλογικά κέντρα. Ό,τι συμβαίνει εδώ συμβαίνει σε κάθε μικρή πόλη με τείχος της Δυτικής Όχθης. Στη Γάζα είναι αλλιώς.

Παίρνουμε στα χέρια μας μια ανακοίνωση της Κεντρικής Εκλογικής Επιτροπής: «…Τον Σεπτέμβριο η ΚΕΕ άνοιξε στην Ιερουσαλήμ ειδικά κέντρα για την εγγραφή στους εκλογικούς καταλόγους. Στις 13 Σεπτεμβρίου οι ισραηλινές αρχές κλείνουν και τα έξι κέντρα που λειτουργούσαν στην πόλη και συλλαμβάνουν αριθμό υπαλλήλων της ΚΕΕ. «Ευαίσθητα» εκλογικά υλικά και συμπληρωμένες αιτήσεις εγγραφής κατάσχονται από τα κέντρα υπονομεύοντας την εκλογική διαδικασία στην Ιερουσαλήμ. Το κέντρα δεν ξανάνοιξαν ποτέ…».

Από τους 124.000 Παλαιστίνιους που είχαν δικαίωμα ψήφου στην Ιερουσαλήμ, το Ισραήλ επιτρέπει μόνο σε 5.372 (κανείς δεν ξέρει με ποια κριτήρια ορίστηκαν) να ψηφίσουν στην πόλη, όπως ψήφισαν…

Η συμμετοχή παρ’ όλες της αλλαγές της ΚΕΕ έφτασε το 70% και στην Ιερουσαλήμ περίπου το 50%. Οι προεδρικές εκλογές έχουν τελειώσει και ο υποψήφιος της Φατάχ, ο Αμπού Μάζεν, είναι ο νέος πρόεδρος της Παλαιστινιακής αρχής με 62,32%. Η εκλογική διαδικασία είναι μάλλον από τις καλύτερες που έχουν γίνει ποτέ σε αραβική χώρα.

Επιστρέφοντας περνάμε απ’ το σπίτι του Παλαιστίνιου φίλου μας. Μόλις εμφανίζεται ο μικρός Γιάσερ, ο γιος του, αγκαλιάζονται με έναν τρόπο που δεν έχουμε ξαναδεί. Η γυναίκα του ζει με τα παιδιά του στην Ιερουσαλήμ, όπου δουλεύει και συναντιώνται μια φορά την εβδομάδα.

Ο Αμπντούλ Ουάχαμπ είναι άνεργος, ως πρώην πολιτικός κρατούμενος σε περιοχή με τείχος. Συνελήφθη για πρώτη φορά στα 16 του από 40 Ισραηλινούς στρατιώτες, πέρασε διάφορα βασανιστήρια. Έτσι γίνεται συνήθως. Δουλεύει εθελοντικά σε ένα κοινωνικό κέντρο της περιοχής, το οποίο προσφέρει νομική και οικονομική στήριξη στους πολιτικούς κρατούμενους και τις οικογένειές τους, βοηθάει στη δημιουργία μικρών παραγωγικών μονάδων, φροντίζει όλους όσοι βιώνουν τις συνέπειες του τείχους και της κατοχής στη γύρω περιοχή.

«Πρέπει να βρίσκουμε αξία στη ζωή μας για να συνεχίσουμε και δεν είναι για όλους εύκολο» μας λέει. Από το 1967 μέχρι σήμερα έχουν φυλακιστεί περίπου 500.000 Παλαιστίνιοι. Σήμερα υπάρχουν 802 check points του ισραηλινού στρατού, 450 χλμ. τείχους, 7.500 πολιτικοί κρατούμενοι, νεκροί κάθε μέρα, αλλά και τόσοι πρόσφυγες.

Η ανεργία είναι πάνω από 35% χωρίς να καταμετρηθεί η περιστασιακή απασχόληση, ενώ στις γυναίκες φτάνει στο 80% και στις περισσότερες περιοχές όπου χτίστηκε τείχος είναι πάνω από 65-70%. Παρ’ όλα αυτά πάνω από το 60% των Παλαιστινίων τελειώνει το Πανεπιστήμιο (στο οποίο όλοι πληρώνουν δίδακτρα), ενώ θεωρούν ιδιαίτερα αρνητικό το γεγονός ότι 10% των παιδιών δεν τελειώνουν το σχολείο.

Αυτό το πείσμα για ζωή είναι που προκαλεί μια σειρά από κοινωνικές διεργασίες με ιδιαίτερο ενδιαφέρον ή, καλύτερα, μια εσωτερική λειτουργία της παλαιστινιακής κοινωνίας που αυτοοργανώνεται και αντιστέκεται. Χωρίς αυτή την αναφορά πώς να σταθεί η αριστερά. Στο Αμπού Ντις το κοινωνικό κέντρο, στην Τζαγιούς (μια άλλη πόλη με τείχος) το Stop the Wall και οι πιτσιρικάδες με τις σφεντόνες, στη Ραμάλα και την υπόλοιπη Παλαιστίνη, που δεν είδαμε όλες οι οργανώσεις τις αριστεράς με κυρίαρχη τη δράση στο κοινωνικό, το ταξικό, το γυναικείο, το νεολαιίστικο, το φοιτητικό. Για την Ένωση Δημοκρατικής Νεολαίας Παλαιστίνης για παράδειγμα κοινωνική δράση σημαίνει από φροντιστήρια σε μαθητές και φοιτητές μέχρι κάμπινγκ κατά του αλκοολισμού και συνέδρια για το περιβάλλον, από εθελοντική εργασία σε χωράφια εκτός τείχους για να μην τα πάρουν οι Ισραηλινοί μέχρι κάλυψη διδάκτρων στα Πανεπιστήμια, σεμινάρια Internet και παρέμβαση στην επαρχία μέσω αθλητικών και πολιτιστικών συλλόγων. Παράλληλα πάντα με την αντίσταση, την Ιντιφάντα.

Δεν είναι καθόλου εύκολο να μιλάμε, λοιπόν, για το μέλλον του παλαιστινιακού ζητήματος, πόσο μάλλον για τον ρόλο του Αμπού Μάζιν και για τη συνέχιση ή όχι της Ιντιφάντα, κρίνοντας μόνο από τα ποσοστά των εκλογών, από την πορεία των σταδίων του οδικού χάρτη ή τις σχέσεις του νέου προέδρου με τη διεθνή κοινότητα.

Ο αγώνας των Παλαιστινίων συνεχίζεται ανεξάρτητα ως έναν βαθμό του εκλογικού αποτελέσματος και είναι άμεσα συνυφασμένος με τη στάση του Ισραήλ. Είναι ο αγώνας ενός λαού να διατηρήσει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, που με ευθύνη της διεθνούς κοινότητας ο Ισραηλινός στρατός καταπατά καθημερινά. Η αλληλεγγύη μας πρέπει να είναι καθημερινή και καλύτερα να είναι έμπρακτη. Η αλληλεγγύη μας πρέπει να απευθύνεται προς τις δυνάμεις της αριστεράς που συνεχίζουν να βαδίζουν στον δύσκολο δρόμο της κοινωνικής αλληλεγγύης και της ένοπλης αντίστασης με επιθέσεις απέναντι σε ένοπλους και μόνο.

Στην νέα φάση και με απόλυτο σεβασμό απέναντι στον αγώνα όλων των Παλαιστινίων υπάρχουν δυνάμεις που δίνουν μια μάχη και εσωτερικά απέναντι στον Ισλαμισμό και το αδιέξοδο των απεγνωσμένων επιθέσεων αυτοκτονίας, αλλά και απέναντι στη διαφθορά και τη βίαιη συνθηκολόγηση και πρέπει να στηριχτούν τόσο από εμάς όσο και από την ευρωπαϊκή αριστερά. Αυτές οι δυνάμεις θέλουν τη λύση πιο πολύ από εμάς…

*Ο Τάσος Κορωνάκης είναι Γραμματέας του Κ.Σ. της Νεολαίας Συνασπισμού

Αποστολή αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, ΑΥΓΗ, 09/01/2005

Από την Παρασκευή, 37 άτομα που απαρτίζουν την ελληνική αποστολή αλληλεγγύης στην Ιντιφάντα βρίσκονται στην Παλαιστίνη. Όλοι τους είναι διαπιστευμένοι στην Κεντρική Εκλογική Επιτροπή της Παλαιστινιακής Αρχής και μαζί με εκπροσώπους άλλων ευρωπαϊκών επιτροπών αλλά και διεθνών οργανισμών είναι παρατηρητές στις σημερινές εκλογές, προκειμένου να διασφαλιστεί η απρόσκοπτη συμμετοχή των Παλαιστινίων σε αυτές. Η ελληνική αποστολή εκπροσωπείται από ένα ευρύ φάσμα πολιτικών και κοινωνικών συλλογικοτήτων: Ο ΣΥΝ με τον βουλευτή του Θανάση Λεβέντη, και τα μέλη της ΚΠΕ Ρένα Δούρου και Κωνσταντίνα Ναθαναηλίδου, η Νεολαία του ΣΥΝ με τον γραμματέα της Τάσο Κορωνάκη και τον Πέτρο Καλκανδή, μέλος του Κ.Σ, η ΚΕΔΚΕ και οι δήμοι Καισαριανής και Βύρωνα. Η ΑΔΕΔΥ, η ΟΛΜΕ, η ΠΟΣΔΕΠ, η ΠΟΕΣΥ, η ΕΛΜΕ Ηλείας, το Σωματείο Εργαζομένων στον ΟΚΑΝΑ και το Σωματείο Εργαζομένων στο Δήμο Νίκαιας. Το Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ, το Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα και το Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών. Οι εφημερίδες και τα περιοδικά «Αριστερά», «Δρόμοι», «Ενέδρα», «Εποχή», «Λαϊκός Δρόμος» και «Πριν». Η ΑΚΟΑ, η ΚΟΕ, το ΜΛ-ΚΚΕ. Τα μέλη της αποστολής κατά το διάστημα της παραμονής τους στα Κατεχόμενα θα πραγματοποιήσουν συναντήσεις μες όλα τα παλαιστινιακά κόμματα, καθώς και αντικατοχικές φιλειρηνικές δυνάμεις του Ισραήλ, με συνδικάτα, φοιτητικές και γυναικείες οργανώσεις, επιτροπές για την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων και ενάντια στο Τείχος, ενώ θα συμμετέχουν σε εκδηλώσεις σε πόλεις και στρατόπεδα προσφύγων στη Δυτική Όχθη και τη Γάζα. Από τις πολλές συναντήσεις, να αναφέρουμε ενδεικτικά αυτή με την εκλογική επιτροπή για τη διεξαγωγή των εκλογών, τη συνάντηση με το προεδρείο της συνομοσπονδίας γυναικών Φατάχ Δυτικής Όχθης, καθώς και την πολλή σημαντική συνάντηση που είχαν ο Τ. Κορωνάκης και η Ρένα Δούρου με τον υφυπουργό Εξωτερικών Αμπντάλα Αμπντάλα. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις δραστηριότητες της αποστολής ή κατευθείαν σύνδεση με μέλη της μπορείτε να τηλεφωνείτε στο 6944-594.869 (Νίκος Γιαννόπουλος) και στο 6944-277.516 (Κώστας Αργαλιώτης).

Η Πάτρα για τους Παλαιστίνιους, Αυγή, 07/04/2002

Μεγάλη αντιπολεμική εκδήλωση συμπαράστασης στον παλαιστινιακό λαό με τη συμμετοχή άνω των 2.000 πολιτών πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη (4/4) το βράδυ στην Πάτρα, με συγκέντρωση στην πλατεία Όλγας και πορεία στους κεντρικούς δρόμους της πόλης.Η εκδήλωση διοργανώθηκε από την Αντιπολεμική Επιτροπή Αχαϊας με τη συμμετοχή μαζικών φορέων του νομού και του Συλλόγου Παλαιστινίων Φοιτητών Πάτρας.Κεντρικός ομιλητής ήταν ο πρόξενος της PLO στην Αθήνα \Μοχάμεντ Αμπού Ασάμπε,\ ενώ χαιρετισμούς απηύθηναν ο \Α. Αντωνόπουλος\ (πρόεδρος της Επιτροπής Ειρήνης Πάτρας), ο \Τ. Κορωνάκης\ (από τη Διεθνή Δράση Πάτρας) και ο \Α. Μπάρλος\ (αντιπρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Πάτρας).