Επιστολή του Τάσου Κορωνάκη προς την διεύθυνση της εφημερίδας “Δημοκρατία”…

…σχετικά με δημοσίευμα για την προεκλογική καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ –ΕΚΜ
Η αλήθεια είναι πως δεν μας ξαφνιάσατε μιας και καθ’ όλη την προεκλογική περίοδο γευτήκαμε ουκ όλίγες διαστρέβλωσεις των θέσεων μας και σπίλωσης στελεχών μας εγνωσμένου επιστημονικού κύρους και πολιτικού ήθους. Δεν μπορεί κανείς άλλωστε να ισχυριστεί πως τα πρωτοσέλιδα της εφημερίδας σας φημίζονται για την αντικειμενικότητα και την νηφαλιότητα τους, ούτε βέβαια θα μπορούσαν να αποτελέσουν ποτέ μέτρο για την τήρηση της δημοσιογραφικής δεοντολογίας.

Μιας και όμως η νέα δημοσιογραφική σας βόμβα, που αναπαράχθηκε από σειρά ιστοσελίδων και ιστολογίων, ανέλαβε να διευκρινίσει επί διήμερον σε πρωτοσέλιδη θέα τις προθέσεις του πάντα αντικειμενικού και “πανδωρικώς” σκεπτόμενου “Φαληρέα” της “Καθημερινής” προσθέτοντας μπόλικο αλατοπίπερο παρά τις υψηλές θερμοκρασίες της περιόδου δεν θα αποφύγουμε τον πειρασμό μιας σύντομης απάντησής μας.

Αρχικά ως υπεύθυνος προεκλογικής καμπάνιας του ΣΥΡΙΖΑ – Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο θα ήθελα να σας ενημερώσω για τα εξής:

1) Η κεντρική προεκλογική καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ – Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο χρηματοδοτήθηκε από την προεκλογική κομματική χρηματοδότηση που έλαβε το κόμμα μας όπως και τα υπόλοιπα κόμματα από το κοινοβούλιο καθώς και από τα μέλη μας σε επίπεδο τοπικών επιτροπών του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για την κάλυψη τοπικών αναγκών.

2) Η καμπάνια σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε από ειδική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ που συγκροτήθηκε για αυτό το σκοπό μέσα από την συνεργασία πολιτικών στελεχών και επαγγελματιών στο χώρο της πολιτικής επικοινωνίας, της διαφήμισης, των γραφικών τεχνών και της παραγωγής και επεξεργασίας βίντεο με τους οποίους έχουμε επανειλημμένα συνεργαστεί. Η ομάδα αυτή ήταν υπεύθυνη για όλα τα επίσημα υλικά του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ και στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις. Αντίστοιχες τέτοιες ομάδες συγκροτήθηκαν με εθελοντές για την παρέμβασή μας στο διαδίκτυο.

3) Η μόνη “εντελώς” εξωτερική συνεργασία ήταν με ένα media shop για την διανομή των υλικών σε ραδιόφωνα και τηλεοράσεις, για το κλείσιμο χώρων εξωτερικής διαφήμισης, που με αυστηρότητα επιμείναμε να χρησιμοποιήσουμε μόνο τις νόμιμες θέσεις σε χώρους στάσεων και την διαφήμιση στο διαδίκτυο.

4) Επειδή μέχρι σήμερα πολλοί έχουν προσπαθήσει να ερμηνεύσουν το επικοινωνιακό “θαύμα” της καμπάνιας του ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή και τα δικά σας δημοσιεύματα θα ήθελα εκ μέρους όλων όσων εργάστηκαν για την επιτυχία αυτής της καμπάνιας να σας αποκαλύψουμε μερικά από τα μυστικά μας:

α) Το έργο μας δεν ήταν να φτιάξουμε μια πλαστή πραγματικότητα αλλά να κρατήσουμε ζωντανά και να κωδικοποιήσουμε με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο τα πραγματικά ερωτήματα της συγκυρίας.
β) Σε αντίθεση με άλλους πολιτικούς χώρους η δράση μας όλο το προηγούμενο διάστημα ήταν για μας το μεγαλύτερο όπλο μας που μας έκανε περήφανους και έδινε αξιοπιστία στο τι λέγαμε σήμερα και όχι κάτι το οποίο έπρεπε να κρύψουμε ή να δικαιολογηθούμε για αυτό.
γ) Ίσως το μεγαλύτερο πλεονέκτημα μας ήταν ο ίδιος ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ, τα μέλη μας, οι παλιότεροι και οι νέοι ψηφοφόροι μας που με έμπνευση και αυταπάρνηση ήταν έτοιμος να δώσει την μάχη σε μια κοινωνία που αναζητούσε μια διαφορετική λύση.

5) Με βάση τα παραπάνω όσοι και όσες δουλέψαμε στο σχεδιασμό και την υλοποίηση της καμπάνιας δεσμευτήκαμε πως δεν θα πέσουμε στο επίπεδο των αντιπάλων μας, αλλά θα φτιάξουμε μια καμπάνια στο ύψος των αξιών μας, μια καμπάνια που να αντιστοιχεί στον κόσμο μας αλλά και στον κόσμο που θέλουμε να φτιάξουμε. Έτσι προσπαθήσαμε να ανοίξουμε την δουλειά μας σε όσο το δυνατόν περισσότερους και περισσότερες να πάρουμε γνώμες ειδικών και μη και να τους εντάξουμε στο σχεδιασμό και την υλοποίηση της καμπάνιας. Είναι ενδεικτικό πως μια σειρά από φυλλάδια για τις εκλογές τις 6ης Μάη μας προτάθηκαν από την τοπική επιτροπή των Τρικάλων, τα υιοθετήσαμε, τα στείλαμε ηλεκτρονικά σε όλη την Ελλάδα και ακόμα και μετά την έκδοση των κεντρικών υλικών όλες οι τοπικές με δικά τους έξοδα φρόντιζαν και για την αναπαραγωγή αυτών των υλικών.

6) Συμπερασματικά αν κάποιος πραγματικά έψαχνε το μυστικό της καμπάνιας του ΣΥΡΙΖΑ το σίγουρο είναι πως δεν θα το έβρισκε σε μυστικές χρηματοδοτήσεις και σπάνιους συμβούλους αλλά στον ίδιο τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ στις τοπικές και θεματικές επιτροπές, στις εκατοντάδες ανοιχτές συνελεύσεις σε όλη την Ελλάδα, σε χιλιάδες εθελοντικές εργατοώρες που καταναλώθηκαν σε μια πρωτοφανή συνεργασία επαγγελματιών ερασιτεχνών και εθελοντών με στόχο ένα πραγματικά μεγάλο σκοπό, να υπάρξει στην Ελλάδα μια κυβέρνηση χωρίς μνημόνια υποτέλειας, μια κυβέρνηση που θα εκπροσωπεί τα συμφέροντα των εργαζόμενων, των άνεργων, των νέων και των συνταξιούχων, μια κυβέρνηση της Αριστεράς. Από το κεντρικό σύνθημα μέχρι την παρέμβαση στο διαδίκτυο και από την αισθητική των βίντεο και των αφισών μας μέχρι τα κείμενα των φυλλαδίων μας δεσμευτήκαμε σε αυτή την χειροποίητη δουλειά, για αυτό τον μεγάλο σκοπό.

Γνωρίζω πως πολλά από αυτά δεν σας αφορούν και δεν τα καταλαβαίνετε, δεν μπορώ όμως να σας απαντήσω με τον τρόπο που εσείς φτιάχνετε τα πρωτοσέλιδά σας. Βλέπετε είμαστε από τελείως διαφορετικούς κόσμους.

Ειλικρινά,
για την ομάδα προεκλογικής καμπάνιας του ΣΥΡΙΖΑ _ ΕΚΜ,
Τάσος Κορωνάκης

Υ.Γ. Δείτε και εδώ το ρεπορτάζ του left.gr

Η ανατροπή έγινε εντολή. Συνεχίζουμε με τον κόσμο, για τον κόσμο και τις ανάγκες του μέχρι την νίκη

Δεχόμαστε μια τεράστια επίθεση από αυτό που ονομάζεται «σύστημα» και που απόλυτα συντονισμένα προσπαθεί να αποδείξει στον κόσμο πως έκανε λάθος που μας εμπιστεύτηκε αφήνοντας ανοιχτά μόνο δύο ενδεχόμενα. Το ένα είναι πως δεν θέλουμε ή δεν μπορούμε να κυβερνήσουμε και το άλλο πως αν θέλουμε τότε μπορούμε μόνο μαζί με τα συνεταιράκια του μνημονίου.

Χτες όλη μέρα δημοσιογράφοι μαζί με πασοκονουδουδες εφορμούσαν χωρίς να αφήνουν τους εκπροσώπους μας να ολοκληρώσουν μισή φράση και σήμερα χύνουν δηλητήριο σε όλες τις εφημερίδες με ψέμματα και σενάρια καταστροφής. Αυτό είναι το γήπεδό τους και το παιχνίδι το ξέρουν καλά.

Εμείς οφείλουμε να είμαστε εκεί με όλο το αξιακό μας φορτίο αναδεικνύοντας τα στοιχεία της εντολής που πήραμε, βάζοντας πάνω από όλα τις ανάγκες του λαού και ξεσκεπάζοντας τα ψέμματα τους. Δεν είναι όμως αυτό το πεδίο που μπορούμε να κερδίσουμε γιατί αναγκαστικά παίζουμε άμυνα.

Λίγα λόγια λοιπόν εκεί, καθαρές κουβέντες από τους εκπροσώπους μας και όλοι οι άλλοι ας βγούμε στους κοινωνικούς χώρους. ας δώσουμε την μάχη εκεί που ξέρουμε. Στους χώρους δουλειάς και εκπαίδευσης, σε δρόμους και πλατείες, εκεί που κερδίσαμε την εμπιστοσύνη του κόσμου.

Ξέρουμε οτι ο δρόμος είναι δύσκολος. Δεν την έχουμε ψωνίσει και πρέπει μαζί με τον κόσμο να ολοκληρώσουμε το βήμα που έγινε.

Όλοι και όλες στη μάχη λοιπόν να πείσουμε πως μπορούμε να τους διώξουμε. Μπορούμε να προχωρήσουμε χωρίς αυτούς. Η ανατροπή έγινε εντολή, το μήνυμα συντάραξε την Ευρώπη, τώρα είναι η κρίσιμη ώρα.

Όπου υπάρχει αδιέξοδο, την διέξοδο την δίνει ο λαός.

Λέμε όχι σε κάθε κυβέρνηση μειοψηφίας, σε κάθε κυβέρνηση σωτηρίας του μνημονίου.

Τώρα είναι η ώρα για κυβέρνηση της Αριστεράς για την αποδέσμευση από τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις, για μια κοινωνία αλληλεγγύης, αξιοπρέπειας, δικαιοσύνης και δημοκρατίας.

Τώρα είναι η ώρα να ξελασπώσουμε το μέλλον, για να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση!

 

Υ.Γ. Το παραπάνω δεν είναι παρα ένα μικρό σημειωματάκι που αντί να το ανεβάσω στο fb είπα να το γράψω εδώ να μείνει…

Να νικήσει η ελπίδα τον φόβο, η αλληλεγγύη το μίσος και η δημοκρατία τον φασισμό

Η προεκλογική περίοδος έφτασε στο τέλος και απομένουν λίγες ώρες περισυλλογής πριν βρεθούμε μόνοι μας στο παραβάν. Αν κάτι καταφέραμε μέσα σε αυτή την προεκλογική περίοδο, είναι να κάνουμε αυτό που ξέρουμε καλύτερα από όλα. Να συγκροτήσουμε μια πρόταση που δεν αναφέρεται σε μας αλλά στις ανάγκες της κοινωνίας και που η υλοποίησή της δεν ζητάμε να μας ανατεθεί αλλά να αποτελέσει το αντικείμενο της πάλης του ίδιου του κοινωνικού υποκειμένου, των άνεργων και των εργαζόμενων, των νέων και των συνταξιούχων, των ανδρών και των γυναικών.

Αν κάτι έκανε τους αντιπάλους μας να χάσουν τον έλεγχο και να μας επιτεθούν για άλλη μια φορά με μανία, είναι γιατί αγγίξαμε τον φόβο τους. Καταφέραμε να συνδέσουμε το οραματικό με το εφικτό, να συγκροτήσουμε μια πραγματική εναλλακτική πρόταση, ταξικά μεροληπτική, που να έχει στον πυρήνα της όλες τις αξίες της Αριστεράς (συλλογικότητα, αλληλεγγύη, αξιοπρέπεια, αυτοδιαχείριση, κοινωνική δικαιοσύνη, δημοκρατία) και ταυτόχρονα να είναι μαχητή, να πατάει στην πραγματικότητα και άρα να είναι ανταγωνιστική.

Αν συμφωνούμε στην εκτίμηση πως οι εκλογές δεν ήταν επιλογή τους αλλά σύρθηκαν σ’ αυτές από τους αγώνες του λαού για να καλύψουν μέσα από τον εκβιασμό του μονόδρομου του Μνημονίου το έκδηλο έλλειμμα νομιμοποίησής τους, το μόνο που δεν θέλανε είναι να υπάρξει για τον κόσμο μια πραγματική εναλλακτική πρόταση. Και αυτή η πρόταση είναι η πρόταση της ενότητας, είναι η πρόταση για κυβέρνηση της Αριστεράς, είναι η πρόταση για ανατροπή στην Ελλάδα και ισχυρό μήνυμα στην Ευρώπη.

Σε όλη την προεκλογική περίοδο βρεθήκαμε μπροστά σε ένα πρωτόγνωρο κλίμα αποδοχής της πρότασής μας. Αυτές τις τελευταίες ώρες, ας κάνουμε ό,τι μπορούμε για να νικήσει η ελπίδα τον φόβο, η αλληλεγγύη το μίσος και η δημοκρατία τον φασισμό. Με το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο στο χέρι ας δώσουμε αυτή τη μάχη μέχρι το τελευταίο λεπτό, μέχρι την τελευταία στιγμή της ψηφοφορίας στα εκλογικά τμήματα και ραντεβού την Κυριακή το βράδυ στα περίπτερα του ΣΥΡΙΖΑ.

* Ο Τάσος Κορωνάκης είναι υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ στην Α’ Αθήνας

 

Επίσης μπορείτε να βρείτε εδώ μια συνέντευξή μου στο pathfinder.gr

Μια βδομάδα πριν τις εκλογές στην «Εποχή»

Ούτε βήμα πίσω!*

 

Η ερώτηση του δημοσιογράφου “από ποια χώρα είσαι” και η απάντηση “είμαι μετανάστης”. Η περικύκλωση της Νομικής, η άρση του ασύλου, η αλυσίδα στην είσοδο, τα καψόνια της αστυνομίας και η αξέχαστη διαδρομή από την Νομική στην Υπατία. Έλληνες και μετανάστες με μπόγους, στρώματα και βαλίτσες κατεβαίνουν την έρημη Πανεπιστημίου. Οι χιλιάδες διανοούμενοι, καλλιτέχνες, πανεπιστημιακοί, γιατροί, εργαζόμενοι στο πλευρό των τριακοσίων και το σύνθημα “αν η αλληλεγγύη είναι έγκλημα, είμαστε όλοι ένοχοι”. Η νίκη, η χαρά, οι αγκαλιές, οι μοναδικές σχέσεις που χτίστηκαν νύχτα μέρα στην Υπατία και στα νοσοκομεία. Η δέσμευσή μας να είμαστε πάντα με το πλευρό των καταδιωγμένων, αυτών που μας χρειάζονται πραγματικά, των πιο αδύναμων, αυτών που η εξουσία θέλει να τους αφαιρέσει το πρόσωπο και την αξιοπρέπεια.

Η μπάρα που σηκώνεται. Περάστε ελεύθερα. Δεν πληρώνω. Τα ακυρωτικά μηχανήματα με ένα κειμενάκι μπροστά και τα συνθήματα μέσα σε σταθμούς του μετρό και στα λεωφορεία. Τα χαμόγελα του κόσμου, η ανταλλαγή εισιτηρίων, οι τζαμπατζήδες. Σαμποτάρουμε την αδικία.

Οι επιτροπές ενάντια στα μέτρα, οι επιτροπές ενάντια στα χαράτσια, η μάχη με τους εργαζόμενους της ΔΕΗ στο κέντρο έκδοσης των λογαριασμών στην Πειραιώς, στην κατάληψη της Μεσογείων, το σύνθημα κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα. Η σημαία του ΠΑΜΕ δίπλα στην σημαία του ΣΥΡΙΖΑ. Οι συνταξιούχοι που μοιράζονταν το τηλέφωνο έκτακτης ανάγκης για την περίπτωση διακοπής, η γνωριμία με το υποκείμενο αναφοράς, η κοινή δράση.

Οι καταλήψεις στα υπουργεία. Οι μάχες στην υγεία και την παιδεία. Οι παραδειγματικές απεργίες στην Ελευθεροτυπία και στο Άλτερ. Η συναυλία για τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ. Η απεργία στην Λουκίσα και στη Χαλυβουργία. Το απίστευτο κύμα αλληλεγγύη στους απεργούς. Οι τεράστιες διαδηλώσεις στις γενικές απεργίες. Η Αθήνα πλημμυρισμένη με κόσμο και ανεβαίνοντας την Σταδίου να ακούς και να τραγουδάς “τα τραγούδια του αγώνα”. Η οργή, η ένταση, η καταστολή. Χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά.

Οι πλατείες της αγανάκτησης. Το ξέσπασμα και η αντιφατικότητα της κοινωνίας. Οι ομάδες εργασίας, οι συνελεύσεις, οι μέρες ενημέρωσης και διαβούλευσης, η δημοκρατία. Η καταστολή ξανά και ξανά. Η γνωριμία με την βαρβαρότητα. Η περικύκλωση της βουλής. Οι 48 ώρες στον δρόμο κατά την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου. Χέρια ψηλά, χέρια δεμένα το ένα με τ’ άλλο και κάπου εκεί, ένα χέρι με μαλόξ, η κοντυλιά του λυράρη. Η αντοχή και το πείσμα του κόσμου. Οι συναυλίες, οι μηχανοκίνητες πορείες, η μικροφωνική, τα δακρυγόνα να πέφτουν βροχή και το καθάρισμα της πλατείας με μπουκαλάκια νερό από το συντριβάνι. Η αλληλεγγύη.

Οι παρελάσεις, το γύρισμα του κεφαλιού, η μούντζα του παιδιού, η οργή του λαού. Το μέγα πλήθος.

Οι κινήσεις αλληλεγγύης, οι συλλογικές κουζίνες, τα αλληλέγγυα παζάρια, τα εθελοντικά μαθήματα, οι τράπεζες χρόνου και τα εναλλακτικά νομίσματα, τα στέκια, τα εργαστήρια, ο δημόσιος χώρος και το κίνημα της πατάτας.

Αυτή είναι η ταυτότητά μας. Αυτό είναι το έργο μας. Αυτοί οι σκληροί αγώνες είναι το παράσημο μας. Δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι, δεν υπάρχουν περιττά δικαιώματα, δεν βάζουμε τίποτα πάνω από τις ανάγκες μας, δεν κάνουμε άλλες θυσίες για τα χρέη τους. Έτσι απαντάμε στο λαϊκισμό και τα ψέμματα και από αυτά δεν δικαιούμαστε να κάνουμε εκπτώσεις. Δεν θέλουμε να κυβερνήσουμε για να κυβερνήσουμε, αλλά διεκδικούμε την εξουσία μαζί με τους εργαζόμενους, μόνο στο βαθμό που αυτό μας φέρνει πιο κοντά στο να άρουμε την εκμετάλλευση και την αδικία. Αυτές οι αξίες κάνουν τις προτάσεις μας αξιόπιστες, το πρόγραμμά μας ρεαλιστικό. Αυτός είναι ο δικός μας δρόμος για να αλλάξουμε το μέλλον. Αυτός είναι ο τρόπος μας για να επανασυναρμολογήσουμε μια κοινωνία που διαλύεται, για να ξαναβρεί η δικαιοσύνη και η δημοκρατία το νόημά της, για να νικήσει η ελπίδα το φόβο. Για να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση. Και από αυτό δεν κάνουμε ούτε βήμα πίσω.

*Του Τάσου Κορωνάκη, μέλος της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ και της ΠΓ του ΣΥΝ, υποψήφιου στην Α’Αθήνας

Θραύσματα εικόνων της μνημονιακής Αθήνας*

από τις συναντήσεις της Αυγής

Απόγευμα Τετάρτης λίγο πριν τις 8 ξεκινάω με ταξί από την Κυψέλη για τον Κεραμεικό. Προορισμός μου τα νέα εγκαίνια του εκλογικού μας περιπτέρου στην περιοχή. Το περίπτερο πριν από μερικές μέρες καταστράφηκε από μέλη της Χρυσής Αυγής που υπέγραψαν την πράξη τους. Η δημοσκοπική άνοδος της εγκληματικής συμμορίας των νοσταλγών του Χίτλερ ήδη αλλάζει τα «μέσα» της προεκλογικής αντιπαράθεσης. Αφού ο ακροδεξιός λόγος νομιμοποιήθηκε μέσω του Λάος, αφού ΠΑΣΟΚ και ΝΔ κάτω από τον φόβο των εκλογών και με τον φόβο των κινητοποιήσεων συγκυβέρνησαν μαζί με τον Βορίδη και τον Άδωνη, αφού για να μην πάει ο κόσμος στις εκλογές έχοντας στο μυαλό του τα προβλήματά του, υιοθετήθηκε από τα κόμματα του μνημονίου μια σκληρά συντηρητική και ρατσιστική ατζέντα. Τώρα ζούμε τις συνέπειες της πολιτικής του μίσους και της φόβου περιμένοντας να δούμε τον φασισμό να στρογγυλοκάθεται στα βουλευτικά έδρανα.

Ο δρόμος είναι άδειος και η Αθήνα μοιάζει περίεργη. Μόλις έχει πάρει να νυχτώνει και επικρατεί μια ησυχία που ξενίζει. Σαν να είναι Κυριακή ή κάποιο τριήμερο που οι Αθηναίοι έχουν εκδράμει. Η πραγματικότητα είναι πως η πολιτική των μνημονίων μας έχει κλείσει όλους μέσα στα σπίτια μας. Η Αθήνα μοιάζει εγκαταλελειμμένη στην μοίρα της. Γεμάτη λακκούβες, με τα μισά φώτα να μην ανάβουν και τις κοινωνικές υπηρεσίες κλειστές πορεύεται μέσα στην κρίση ανοχύρωτη. Η Πατησίων δεν είναι πια ο εμπορικός δρόμος με τον κόσμο να περπατάει στα πεζοδρόμια, να χαζεύει βιτρίνες και να πίνει καφέ. Στην Πατησίων πια κυριαρχούν τα λουκέτα, οι άδειες βιτρίνες και το ημίφως. Η κλούβα των ΜΑΤ στην ΑΣΟΕΕ με τις ασπίδες στοιβαγμένες μοιάζει ετοιμοπόλεμη ποιος ξέρει για ποιο λόγο. Ίσως και για κανένα λόγο, απλά προειδοποιητικά, για να θυμίζει πως θα ναι εκεί στην επόμενη κινητοποίηση εργαζομένων.

Διασχίζουμε την Ομόνοια, την Αγίου Κωνσταντίνου και μπαίνουμε στην Πειραιώς. Η απόλυτη δυστυχία. Πόρνες, ναρκομανείς, άστεγοι στον πυρήνα της πόλης χαράζουν την ταυτότητά της. Για αυτό έχουν φαγωθεί με τις σκούπες, με την καθαριότητα. Δεν θέλουν να λύσουν κανένα πρόβλημα, θέλουν να μην φαίνεται γιατί κάνει κακό στον τουρισμό και την επιχειρηματικότητα. Αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους σαν σκουπίδια και την πόλη σαν βιτρίνα. Μα ποιός δεν ξέρει πως είναι οι φτώχεια που γεννάει τους φτωχοδιάβολους. Ποιός δεν ξέρει πως ο κόσμος που στρατολογείται στα δίκτυα της εγκληματικότητας σπρώχνεται από την εξαθλίωση και την φτώχεια.

Κατεβαίνουμε την Πειραιώς, περνάμε το Γκάζι και στρίβουμε δεξιά προς την πλατεία. Βρισκόμαστε σε μια εικονική πραγματικότητα. Λαμπερές καφετέριες, γυαλιστερά εστιατόρια και τρέντυ κόσμος πίνει το ποτάκι του αμέριμνος. Τζιπ που κυκλοφορούσαν πολύ συχνότερα τα προηγούμενα χρόνια είναι παρκαρισμένα στο πλάι να τα χαίρεται ο ιδιοκτήτης τους . Μοιάζει σαν απόσπασμα από ταινία επιστημονικής φαντασίας. Σαν να μπήκαμε σε μια γυάλα όπου δεν υπάρχει πια μνημόνιο, μειώσεις μισθών, φτώχεια και ανεργία. Είμαστε μερικές εκατοντάδες μέτρα μακριά από την Ομόνοια κι αν και τα μαγαζιά δεν είναι ασφυκτικά γεμάτα η μεγάλη αντίθεση μας ξαφνιάζει, μοιάζει με ταξίδι στο χρόνο.

Κατεβαίνω από το ταξί στην κάτω πλευρά της πλατείας και βλέπω τους συντρόφους που ξανάφτιαξαν υπομονετικά το περίπτερό τους και είναι εκεί μάχιμοι. Οι σκέψεις χάνονται κάπως στην κουβέντα για το πως θα τα πάμε, με τελευταία ρεπορτάζ από τις απογευματινές περιοδείες. Φοβάμαι πως το ερώτημα που έχουμε να απαντήσουμε και στις εκλογές αλλά και μετά είναι πιο σημαντικό από τα ποσοστό του κάθε κόμματος. Το ερώτημα είναι αν θα σταματήσουμε την εξαθλίωση και τον εκφασισμό της κοινωνίας , αν θα νικήσει η ελπίδα και η αλληλεγγύη ώστε η κοινωνία να βγει από την κρίση πατώντας στα πόδια της ή αν θα παραδοθούμε στην άβυσσο του μίσους, του φόβου και της καταστροφής.

*Του Τάσου Κορωνάκη, μέλος της Π.Γ. του ΣΥΝ και υποψήφιος βουλευτής Α’ Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ – Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο

Αυτοί γιατί έτσι ή εμείς για όλους τους λόγους;*

Ίσως το πιο βασικό πρόβλημα των δυνάμεων του δικομματισμού είναι να δώσουν μια συνεκτική ερμηνεία για την κρίση. Να πουν τι φταίει, τι πρέπει να αλλάξει, ποιος πρέπει να πληρώσει τα σπασμένα και να δείξουν ένα δρόμο για την έξοδο. Δεν μπορούν να υποσχεθούν τίποτα, δεν μπορούν να πείσουν κανέναν και ίσως η μεγαλύτερη έγνοια τους είναι να φύγουν τα παραπάνω ερωτήματα από το μυαλό του κόσμου. Τι σημαίνει άραγε «η Ελλάδα θα τα καταφέρει» που είναι το σύνθημα της ΝΔ ή το αντίστοιχο περί «Αυτοδύναμης Ελλάδας» του ΠΑΣΟΚ; Τι πρέπει να κάνει ο κόσμος για να τα καταφέρει η Ελλάδα και τι φταίει που δεν είναι αυτοδύναμη η Ελλάδα; Καμία απάντηση. Το μόνο που προτείνουν είναι απλά ο κόσμος να πάει να τους ψηφίσει. Γιατί; Γιατί έτσι.
Ακριβώς λοιπόν επειδή δεν μπορεί να σταθεί κανένα σοβαρό επιχείρημα για ποιο λόγο ο κάθε εργαζόμενος ή άνεργος, νέος ή συνταξιούχος πρέπει σ’ αυτές τις εκλογές να τους ψηφίσει, απαντάνε γιατί δεν πρέπει να ψηφίσει τους άλλους και ειδικά την Αριστερά. Κι αυτές τους οι απαντήσεις όμως κάπως λειψές μοιάζουν.

Διλήμματα
Λένε λοιπόν να τους ψηφίσουμε, γιατί, αν δεν τους ψηφίσουμε, θα υπάρχει ακυβερνησία και η χώρα δεν αντέχει. Δηλαδή λένε πως, αν δεν κυβερνάνε οι ίδιοι, δεν θα κυβερνάει κανείς. Εδώ κρύβεται ο πρώτος μεγάλος τους φόβος. Το πρόβλημα είναι να μην κατοχυρώσει κανένας άλλος το δικαίωμα της κυβερνησιμότητας, επί της ουσίας δηλαδή να μην υπάρξει καν η υποψία ότι μπορεί αυτό το σύστημα της δικομματικής εναλλαγής να αλλάξει. Αμφισβητούν έτσι έμπρακτα την ουσία της δημοκρατίας, υποστηρίζοντας πως σε αυτή τη χώρα δεν μπορεί να υπάρξει διαφορετικός συσχετισμός δυνάμεων, δεν μπορεί με λίγα λόγια να εκπροσωπηθούν διαφορετικά συμφέροντα στο κεντρικό πολιτικό επίπεδο.

Λένε να τους ψηφίσουμε, για να μην έρθουν οι δυνάμεις του χάους και της καταστροφής. Αλλά δεν λένε ποιος έφερε την Τρόικα, τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις και γιατί δεσμεύτηκαν για τις επόμενες δεκαετίες χωρίς να ρωτήσουν κανένα; Κατηγορούν την Αριστερά για ανευθυνότητα και καταστροφολογούν, μα αυτοακυρώνονται την ώρα που το λένε, μιας και αυτοί είναι που μας έχουν οδηγήσει στο χάος και στην καταστροφή και μάλιστα είναι περήφανοι για αυτό και δεσμεύονται να συνεχίσουν αυτό τον υπεύθυνο δρόμο. Το δρόμο που ανατίναξε ολόκληρη την κοινωνία. Το δρόμο που προσπάθησε να μας ενοχοποιήσει για τα χρέη που οι ίδιοι δημιούργησαν. Το δρόμο που επιχείρησε να ποινικοποιήσει τις ανάγκες και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Το δρόμο που αναγορεύει σε βασικό εχθρό μας το διπλανό μας και τα δικαιώματά του, με στόχο να κρυφτούν οι δικές τους ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση.

Είναι ο ίδιος δρόμος που νομιμοποίησε για μικροκομματικά συμφέροντα, τον ακροδεξιό λόγο, που επιχείρησε να ταυτίσει την Αριστερά με την άκρα δεξιά και σήμερα οδηγεί στον εκφασισμό ολόκληρης της κοινωνίας. Αφού δεν μπορούν να δώσουν ελπίδα, δηλητηριάζουν την κοινωνία με μίσος, ενισχύουν όλες τις εσωτερικές πολώσεις της κοινωνίας, με μοναδικό στόχο να αποκρύψουν τις δικές τους ευθύνες, αλλά και τις ευθύνες αυτών που εκπροσωπούν: των τραπεζών, των πλούσιων, των βιομηχάνων.

Να τολμήσουμε
Το ερώτημα λοιπόν είναι απλό και έχει απολύτως υλική υπόσταση. Να πιστέψουμε τα κανάλια και τις δημοσκοπήσεις και να πάμε να ψηφίσουμε αυτούς που μας έφεραν ως εδώ γιατί έτσι ή να τολμήσουμε να εμπιστευτούμε τη δημοκρατία και τις ανάγκες μας και να αλλάξουμε ριζικά τη σημερινή κατάσταση; Να αφήσουμε το αύριο το δικό μας και των παιδιών μας στα χέρια των εκπροσώπων όσων για χρόνια μας εκμεταλλεύονται ή να τολμήσουμε να σπάσουμε αυτή τη σχέση εκμετάλλευσης, αυτό τον κόσμο αδικίας; Να αφήσουμε το μίσος να κυριαρχήσει ή να ανοίξουμε νέους δρόμους συλλογικότητας και αλληλεγγύης;

Ο δικός μας δρόμος θα είναι σίγουρα και μακρύς και δύσκολος, μα σήμερα είναι η ώρα για να κάνουμε το πρώτο καθοριστικό βήμα. Σήμερα είναι η ώρα να κάνουμε παρελθόν όσους αποφάσισαν χωρίς εμάς και να διεκδικήσουμε το μέλλον, προχωρώντας χωρίς αυτούς.

*Τάσος Κορωνάκης, υποψήφιος βουλευτής Α΄Αθήνας / 25.04.2012/Εργατική Αριστερά

Greece proposes immigrant detention centers – deutsche welle

Immigration

As elections approach in Greece, politicians argue that immigrants are behind higher crime rates and public health problems. But rights groups say the campaign rhetoric is a cheap ploy to win votes.

The so-called Integration Law, proposed by Minister for Citizen Protection Michalis Chrisohoidis, raised a furor by calling for illegal immigrants to be held in former military bases until deportation.

Chrisochoidis, a member of the Panhellenic Socialist Movement party, was opposed to the plan as a member of the opposition in 2009, but he has now won the approval of the Greek parliament.

He called for 30 facilities to hold refugees, which would officially be called «closed hospitality centers,» and suggested using 250 million euros ($328 million) of EU funding for border protection to build the centers.

«Whoever [illegally] enters the country will be given hospitality and will be immediately asked to return home,» Chrisohoidis said at a news conference at the end of March. «Unless they are refugees … in which case they have a sacred right to asylum.»

According to officials, some 100,000 people were arrested for illegal entry or residence in Greece in 2011 and authorities are processing about 30,000 asylum requests.

Appealing to voters

Opposition parties and human rights organizations have criticized the plan and compared the proposed facilities to prisons. Mohammadi Yunus, director of an Afghan community group in Athens and member of an umbrella group of Greek refugee organizations, dismissed the plan as an old campaign ploy.

Yunus said Greece has solid asylum laws, it just needs to enforce them

«I have lived in Greece since 2001, and every time elections get underway the complaint about immigrants start,» Yunus said.

While he said immigration is an important topic in Greece, he added that applying current laws would bring better results than raids and arrests. «Greek asylum laws are among the best in Europe, but they do not get used,» he said.

The Greek bureacracy can sometimes take as long as five years to decide on an application for asylum.

Immigrants become scapegoats

With an early general election likely to be set for May 6, various campaigns have blamed immigrants for an increase in crime.

Three right-wing parties, polling at about 5 percent and with good chances of winning parliamentary seats, have raised the loudest anti-immigrant voices. A party needs at least three percent of the vote to enter Greek parliament.

As part of its campaign, the neo-Nazi party Chryssi Avgi (Golden Dawn) has offered to accompany the elderly on grocery shopping trips if they feel threatened.

Police have detained hundreds of people in recent weeks

Yunus said crime in Athens has increased but thinks immigrants are not responsible.

«It’s true, there is a huge safety problem in the city, but it’s immigrants who suffer the most from it,» he said, adding that in some neighborhoods immigrants are afraid to go outside after dark. «People are upset that the state is not interested in the problems and immigrants end up being the scapegoats.»

Poverty, not immigrants, behind crime rise

Health Minister Andreas Loverdos, one of Greece’s more popular politicians, also blamed immigrants for health issues across the country and in a recent television interview described immigrants as a «health time bomb.» He also said immigrants spread contagious diseases like tuberculosis and HIV.

 

Koronaki said government policies have caused today’s immigration difficulties

Other authorities warned that some immigrants come from regions where tuberculosis and cholera are on the rise.

Tassos Koronakis, a migration expert for the left-wing opposition party Syriza, said government policies were behind Greece’s difficulties with immigration.

«When the economy was going well, the government let immigrants without valid papers enter the country to exploit them as cheap labor,» Koronakis said. «Today, they want to get rid of these people, so they talk about detention centers and health time bombs.»

Koronakis added that poverty, not immigrants, was the real cause of increased crime. «Criminal schemes are generally controlled by Greeks who stay in the background,» he said.

Fearing EU criticism

Despite making the first calls for immigrant detention centers years ago, Conservative Greek politicians have been absent in the immigration debate.

It seems that many conservatives are stifling their opinions for fear of criticism from the EU, since the country was unable to control its own borders, which happen to also be the borders of the EU.

Conservatives fear the EU’s opinion of Greek detention centers

«As the European Parliament’s rapporteur for reforms to the Schengen zone, I could not help but notice that our partners want one thing: that the people who call for help are willing and able to help themselves,» conservative Greek EU parliamentarian Giorgos Papanikolaou said.

Greece needs to put together an immigration policy that keeps close guard over the border, remains open to asylum seekers and deports illegal immigrants while integrating the people already in the country, Papanikolaou said.

«That plan has to include that the burdens that accompany dealing with refugees are spread more fairly across Europe,» Papanikolaou said.

Currently, each EU country is responsible for addressing – and paying for – its own asylum applications. But Greek politicians think they need additional EU help as their country serves as the main gateway to the 27-member bloc.

Author: Jannis Papadimitriou, Athens / sms
Editor: Ben Knight

Τα πρώτα (ανεπίσημα) τηλεοπτικά σποτ του ΣΥΡΙΖΑ – Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο

…

…

Debate ΣΥΡΙΖΑ vs ΛΑΟΣ στο protagon

Θέματα: Μετανάστες και εγκληματικότητα

Υ.Γ. Κοιτώντας το μετά από τόσες μέρες απορώ πως κράτησα την ψυχραιμία μου…

Υ.Γ.2 Η Ασπασία (Σίσσυ) Αλιγιζάκη είναι αναπληρωματική εκπρόσωπος τύπου του ΛΑΟΣ

Δύο παρεμβάσεις μου για το μεταναστευτικό και την αλλαγή ατζέντας

Η πρώτη την Κυριακή 1 Απριλίου στην εκπομπή «Κυριακή με δράση»

και η δεύτερη στο ραδιοφωνικό σταθμό «στο κόκκινο» 105,5 και στην εκπομπή των Γιάννη Ανδρουλιδάκη και Βαγγέλη Καραγιώργου «Δυο γαϊδαροι μαλώνανε…». Δείτε εδώ